ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΣΟΒΑΡΟ ΟΛΙΣΘΗΜΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΔΡΕΑ ΜΑΥΡΟΓΙΑΝΝΗ

Ενημέρωση στις June 30, 2022

Η επιλογή του κ. Α. Μαυρογιάννη από το ΑΚΕΛ για τις επόμενες προεδρικές εκλογές δημιούργησε έντονες ανησυχίες σε ολόκληρο τον αριστερό χώρο, τόσο έξω από το ΑΚΕΛ όσο και μέσα στο ίδιο το κόμμα. Η Αριστερή Πτέρυγα ήταν πάντα ενάντια στην επιλογή δεξιών υποψηφίων σε εκλογές. Ένας δεξιός υποψήφιος δεν είναι σε θέση να καταλάβει τα αισθήματα και τις αγωνίες των απλών ανθρώπων, δεν μπορεί να ταυτιστεί με τους αριστερούς ψηφοφόρους τους οποίους έχει απόλυτη ανάγκη αν θέλει να εκλεγεί με την υποστήριξη της Αριστεράς.

Η δήλωση του Α. Μαυρογιάννη ότι «σίγουρα [ήταν] αυτός που πάλεψε περισσότερο από όλους για μηδέν στρατεύματα και μηδέν εγγυήσεις και το ξέρει ο κόσμος όλος» δείχνει την έλλειψη ευαισθησίας απέναντι στους ψηφοφόρους και την κομματική ηγεσία του ΑΚΕΛ, το οποίο τα τελευταία χρόνια έδωσε πειστικά την εικόνα του μόνου κόμματος που αντιμετώπιζε το Κυπριακό με αρχές και ρεαλισμό. Ακόμα χειρότερα, έδιωξε με τον πιο σίγουρο τρόπο μια σειρά από δεξιούς ψηφοφόρους που για πρώτη φορά σκέφτονταν να ψηφίσουν τον υποψήφιο του ΑΚΕΛ με μόνο γνώμονα τη λύση του Κυπριακού. Κι αυτό, στο βωμό της προσπάθειας να κερδίσει ψήφους εθνικιστών που είναι όμως βέβαιο ότι θα προτιμήσουν τον κ. Χριστοδουλίδη και τον κ. Παπαδόπουλο και όχι κάποιον που δέχεται την υποστήριξη του ΑΚΕΛ.

Η πιο ευνοϊκή για τον κ. Μαυρογιάννη ερμηνεία της δήλωσής του θα ήταν ότι «μηδέν στρατεύματα και εγγυήσεις» ήταν γι’ αυτόν ο απώτερος στόχος και όχι η ανατίναξη των συνομιλιών στο Κραν Μοντανά. Ακόμα κι αυτό όμως αποτελεί γκάφα ολκής. Το «μηδέν στρατεύματα μηδέν εγγυήσεις» ήταν το εργαλείο του τερματισμού των συνομιλιών που χρησιμοποίησαν τόσο άτσαλα οι Κοτζιάς και Αναστασιάδης. Ολόκληρη η κριτική του ΑΚΕΛ για τους χειρισμούς στο Κραν Μοντανά στηρίκτηκε σε αυτή τη θέση, η οποία και τεκμηριώθηκε από πολλές πλευρές. Η μόνη σωστή απάντηση στους κομπασμούς του κ. Παπαδόπουλου θα ήταν το ότι η θέση «μηδέν στρατεύματα, μηδέν εγγυήσεις» οδήγησε σε μηδέν αποχώρηση στρατευμάτων και πλήρη διατήρηση των εγγυήσεων.

Αναμένουμε ακόμα διευκρίνιση από τον κ. Μαυρογιάννη για την πραγματική του θέση στο θέμα. Χωρίς μια τέτοια διευκρίνιση το ΑΚΕΛ πλησιάζει σε μια επανάληψη του φαινομένου Σπανού. Αν δεν μπορεί να έχει έναν υποψήφιο με τον οποίο να συμπλέει τουλάχιστον στα βασικά θέματα, είναι καλύτερα να ξεκαθαρίζουν τα πράγματα όσο πιο σύντομα γίνεται για να διορθωθεί η τεράστια ζημιά που έχει γίνει όσο ακόμα μπορεί να διορθωθεί.

ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΤΕΡΥΓΑ
30 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022

Πρωτόκολλο αφομοίωσης του Βορρά

Ενημέρωση στις June 9, 2022

Όταν ο Αναστασιάδης εγκατέλειπε το Γκραν Μοντάνα, πίσω του άφηνε στον Τσαβούσογλου την ιδέα για δύο κράτη, με αντάλλαγμα η Τουρκία να του έδινε το χρονικό περιθώριο για την επανεκλογή του στην προεδρία στις εκλογές του ΄18. Αυτό για την Τουρκία σήμαινε ότι της ανοιγόταν ο δρόμος για αφομοίωση του Βορρά.

Βέβαια χρειαζόταν κάποιος χρόνος και να παραμεριστούν κάποια εμπόδια. Πρώτα θα έπρεπε να παραμεριστεί ο Ακιντζί, ο οποίος αποτελούσε βασικό εμπόδιο όντας υπέρμαχος της λύσης ΔΔΟ και της επανένωσης. Μετά, χρειαζόταν το ανάλογο περιβάλλον διεθνώς και τοπικά για να γίνουν τα πρώτα σημαντικά βήματα προς την κατεύθυνση της αφομοίωσης.

Για τον παραμερισμό του Ακιντζί σημαντικό ρόλο διαδραμάτισε και ο Αναστασιάδης, αρνούμενος πρότασή του για να αποτελέσει το πλαίσιο Γκουτέρες μέρος στρατηγικής συμφωνίας για τη λύση, όπως και με την κωλυσιεργία που επέδειξε για οποιαδήποτε προσπάθεια ή νύξη για συνομιλίες ενόσω στο πηδάλιο του Βορρά βρισκόταν ο Ακιντζί. Οδήγησε έτσι ο Αναστασιάδης στην απογοήτευση τους Τουρκοκύπριους και άνοιξε τον δρόμο στον Τατάρ. Η πενταμερής συνάντηση στη Βιέννη τον Μάρτιο του ΄21 απλά ήρθε να επιβεβαιώσει το αδιέξοδο για λύση και επανένωση που προέκριναν και ο Αναστασιάδης και ο Τατάρ.

Την τελευταία περίοδο και μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία βλέπουμε μια αναβάθμιση του ρόλου και της σημασίας της Τουρκίας ως περιφερειακής δύναμης και, όχι τυχαία, μήλον της έριδος μεταξύ Δύσης και Ρωσίας. Ο Ερτογάν, έχοντας επίγνωση της θέσης της Τουρκίας όπως διαμορφώνεται σήμερα στο διεθνές σκηνικό, όντας αντιμέτωπος με τη φθορά του καθεστώτος του στο εσωτερικό ως αποτέλεσμα της αυταρχικής διακυβέρνησης τα τελευταία χρόνια και της σοβαρής οικονομικής κρίσης, και μπροστά στις κρίσιμες εκλογές για τον ίδιο το 2023, προσπαθεί να εξάγει τα εσωτερικά του προβλήματα, είτε ακροβατώντας στις σχέσεις του με το ΝΑΤΟ και την Ελλάδα, είτε αναπτύσσοντας επιθετική συμπεριφορά προς γειτονικές του χώρες όπως η Συρία.

Είναι μέσα σε αυτό το σκηνικό που πρέπει να δούμε να εντάσσεται και η πρόσφατη προσπάθεια του Ερτογάν για ποιοτική αναβάθμιση της κηδεμονίας του Βορρά από την Τουρκία και το καθεστώς του, μέσα από το τελευταίο πρωτόκολλο που υπογράφηκε μεταξύ Τουρκίας και Βορρά, όπου η εφαρμογή του θα οδηγήσει σε σταδιακή μεν, σίγουρη δε, αφομοίωση του Βορρά από την Τουρκία και σε μια ντε φάκτο προσάρτηση.

Ο σχεδιασμός του πρωτοκόλλου δεν αφορά μόνο στα νεοφιλελεύθερα οικονομικά μέτρα (ιδιωτικοποιήσεις της ενέργειας, των λιμανιών, κλ.π.) ή τη δραστική αύξηση του ελέγχου της πολιτικής ζωής (διευκόλυνση των πολιτογραφήσεων, περιορισμός των πολιτικών και ιδεολογικών δραστηριοτήτων των συντεχνιών), αλλά και σε αναπροσανατολισμό της κοινότητας προς νέους Τουρκικούς προσανατολισμούς (άνοιγμα του δημοσίου και της εκπαίδευσης σε εποίκους, άμεσος έλεγχος από την Τουρκία της διεύθυνσης θρησκευτικών υποθέσεων σε αντιπαράθεση με το κοσμικό κράτος του Βορρά, κ.α.).

Είναι σίγουρο ότι το τουρκοκυπριακό εργατικό κίνημα και η νεολαία, με οδηγό τους τις επαναστατικές παραδόσεις που έκτισαν τις τελευταίες τουλάχιστον δύο δεκαετίες, θα προβάλουν σθεναρή αντίσταση στις σημερινές μεθοδεύσεις του Ερτογανικού καθεστώτος και του Τατάρ, του υποτακτικού του. Η μάχη θα είναι σκληρή και η έκβασή της θα εξαρτηθεί από διάφορους παράγοντες.

Σε αυτή τη μάχη θα ήταν πολύτιμη συνδρομή προς τους συμπατριώτες μας Τουρκοκύπριους αν στο Νότο είχαμε μια κυβέρνηση που τους άπλωνε τολμηρά το χέρι και τους αγκάλιαζε ειλικρινά στην προοπτική για επανένωση, με πολιτική ισότητα και ουσιαστική συμμετοχή τους στη διακυβέρνηση μιας επανενωμένης Κύπρου. Αν, αντί για κάθε λογής εμπάργκο, με τις ενέργειές της βοηθούσε στην οικονομική απεξάρτηση του Βορρά από την Τουρκία. Αν, αντί για προσκόμματα για κάθε βοήθεια στον Βορρά από την ΕΕ, βοηθούσε στην όσο μεγαλύτερη και πλατιά στήριξη για ανάπτυξή του.

Σε αυτή την κατεύθυνση και με την πιο πλατιά ενότητα και κοινή δράση θα πρέπει να κινηθούν μαζί η Αριστερά στον Βορρά και στον Νότο, ενάντια στα σχέδια διχοτομικών δυνάμεων εκατέρωθεν και ενάντια στην επιδιωκόμενη αφομοίωση του Βορρά από την Τουρκία.

Αριστερή Πτέρυγα
8/6/2022

Ανακοίνωση για την κοινή στρατιωτική άσκηση Κύπρου – Ισραήλ

Ενημέρωση στις June 8, 2022

Η διενέργεια στρατιωτικών ασκήσεων εκκαθάρισης κατοικημένων περιοχών του ισραηλινού στρατού στην Κύπρο, με την Εθνική Φρουρά σε υποστηρικτικό ρόλο, θέτει επιτακτικά πολλά ερωτήματα.

Η μόνη νομιμοποίηση ενόπλων δυνάμεων και αμυντικών δαπανών μιας μικρής χώρας όπως η Κύπρος είναι να υπερασπιστεί και να προστατεύσει τον λαό στο μέτρο του δυνατού σε τυχόν νέα επίθεση των δυνάμεων κατοχής της Τουρκίας. Με την επιβολή συμμαχίας της Ε.Φ. με τον στρατό του Ισραήλ χάνεται άμεσα η όποια υπόσταση και νομιμοποίησή της ως αναγκαία αμυντική δύναμη. Η εγκατάλειψη αρχών πάντα έχει συνέπειες για τον αδύνατο.

Η ετεροβαρής “συμμαχία” με ένα παγκόσμιας εμβέλειας επιθετικό στρατό κατοχής, υπόλογο σε πρακτικές μαζικού εποικισμού, εγκλημάτων πολέμου, δολοφονιών και συνεχών παραβιάσεων του διεθνούς δικαίου και σε πρακτικές απαρτχάιντ που εφαρμόζει το κράτος του Ισραήλ, μετατρέπει την Ε.Φ. σε ένα εξάρτημα της πολεμικής μηχανής του και την Κύπρο σε προτεκτοράτο του. Με ποιο σθένος οι νέοι της Κύπρου να συνεχίζουν να υπηρετούν ως κληρωτοί σε ένα οργανισμό που συνεργάζεται και ταυτίζεται με την πιο απάνθρωπη, καταπιεστική δύναμη που γνώρισε η σύγχρονη Ιστορία και με τι σθένος οι γονείς να συνεχίζουν να εμπιστεύονται τα παιδιά τους σε ένα θεσμό χωρίς αρχές;

Ανάμεσα στις χιλιάδες του ισραηλινού κατοχικού στρατού που την περασμένη εβδομάδα ασκούνταν σε πόλεις και χωριά της Κύπρου, θα μπορούσε να ήταν και οι δολοφόνοι της δημοσιογράφου του al Jazeera Σιρίν Αμπού Άκλεχ. Τα Επιτελεία και οι παρατρεχάμενοι τι σκέφτονταν άραγε; Ή δεν χρειάζεται να σκέφτονται; Οι αξιωματικοί και οι κληρωτοί της Ε.Φ. γιατί να είναι υποχρεωμένοι να υποστούν τον εξευτελισμό να συνεργάζονται με εν δυνάμει εγκληματίες πολέμου; Από τη φύση της δουλειάς τους οι αξιωματικοί θα καταλαβαίνουν καλύτερα από κάθε άλλο τι σημαίνει εξάρτηση και είναι καθήκον τους ως δημοκρατικοί άνθρωποι να βρουν τρόπους μαζί με τους κληρωτούς να ενώσουν τη φωνή τους με την κοινωνία για απαλλαγή από την υποτέλεια στην οποία μας ρίχνει η Δεξιά.

Το Υπουργείο Εξωτερικών που δεν βρήκε ούτε μια γραμμή για να διαμαρτυρηθεί καθηκόντως για τη δολοφονία της δημοσιογράφου πριν ένα μήνα, μπορεί να νιώθει και δικαιωμένο για την ένοχη σιωπή του αφού η “απόβαση" του ισραηλινού στρατού ήταν τόσο “πετυχημένη”.

Μέσα σε αυτό το ζοφερό σκηνικό παγκόσμια αλλά και στην περιοχή μας, την Ανατολική Μεσόγειο, πρέπει να ανασυντάξουμε τις δυνάμεις της προόδου και της ειρήνης για να αντισταθούμε στον μιλιταρισμό και τον εθνικισμό.

• Στο Ισραήλ πολλές οργανώσεις Εβραίων και Αράβων παλεύουν για την ειρήνη και τη συνύπαρξη - οι έποικοι δεν συναντούν την αντίσταση μόνο των Παλαιστινίων αλλά και των δημοκρατικών Εβραίων,

• στην Κύπρο το κίνημα επανένωσης περνά σε μια νέα φάση, τα οδοφράγματα όλο και δυσκολότερα επιβάλλουν τον διαχωρισμό παρόλο που οι εθνικιστικές εξουσίες σε βορρά και νότο έκαναν ότι μπορούσαν για να θεσμοθετήσουν τη διχοτόμηση,

• οι Τουρκοκύπριοι δίνουν τη μάχη ενάντια στα πρωτόκολλα της υποταγής,

• στον Λίβανο η οικονομική κρίση έχει παραλύσει την κοινωνία που οδηγείται σε νέες εκρήξεις,

• στη Συρία ο πολυετής πόλεμος έχει διαλύσει τα πάντα.

Σε όλα αυτά τα ζητήματα δεν υπάρχουν εθνικές λύσεις. Μόνο η αλληλεγγύη και κοινοί διεθνιστικοί αγώνες. Η “εξωτερική πολιτική” στα χρόνια του ληστρικού νεοφιλελευθερισμού μεταφράζεται στο να εξασφαλίζονται τα συμφέροντα μιας ασήμαντης ντόπιας μειοψηφίας πλούτου με την υποταγή του λαού της Κύπρου σε ανεξέλεγκτα και αδηφάγα ξένα συμφέροντα, που κύρια στοχεύουν τους καταπιεσμένους λαούς της περιοχής. Ούτε συζήτηση για ηθικές αρχές και αρχές διεθνούς δικαίου.

Η Αριστερή Πτέρυγα καταδικάζει κατηγορηματικά τις πολεμικές συμμαχίες και συμφωνίες της Κυπριακής Δημοκρατίας με το κράτος του Ισραήλ και την υποτέλεια της κυπριακής Κυβέρνησης, ερήμην της κοινωνίας, σε δυτικά και ισραηλινά συμφέροντα που υποθηκεύουν στους στρατοκράτες του Ισραήλ και της Δύσης την ήδη λαβωμένη πολιτική υπόσταση του λαού της Κύπρου.

Αριστερή Πτέρυγα
7 Ιουνίου 2022