Αστυνομική βία και κρατική καταστολή

Ενημέρωση στις January 22, 2025

Την Κυριακή 19 Ιανουαρίου γίναμε μάρτυρες ενός ακόμα δείγματος της ασυδοσίας και επιθετικότητας της Αστυνομίας. Μπορεί να μην χρησιμοποίησε τον «Αίαντα», όπως έκανε στις 13 Φεβρουαρίου του 2021, αλλά τα γεγονότα της Κυριακής δεν είναι παρά μια ακόμα κρατική καταστολή με πολιτικά κριτήρια και στόχο τον εκφοβισμό του πολίτη για να μην διαμαρτύρεται.

Μετά τη λήξη ειρηνικής εκδήλωσης διαμαρτυρίας για τον θάνατο του 24χρονου μετανάστη Shoaib Khan από αστυνομικά πυρά στις 6 Γενάρη στην Ποταμιά, μέλη της αστυνομίας επιτέθηκαν στις 19 Ιανουαρίου σε διαδηλωτές και διαδηλώτριες στην οδό Λήδρας και προχώρησαν στη σύλληψη τεσσάρων ατόμων. Το ένα άτομο αφέθηκε σύντομα ελεύθερο, αφού υποχρεώθηκε να διαγράψει βίντεο από το κινητό του τηλέφωνο που καταδείκνυαν την αστυνομική βία, ενώ τα άλλα τρία άτομα οδηγήθηκαν σε αστυνομικούς σταθμούς για να αφεθούν ελεύθερα αργότερα το βράδυ. Σημειωτέον ότι η αστυνομία κατακράτησε το κινητό τηλέφωνο ενός από τα άτομα αυτά, και του το παράδωσε 24 ώρες αργότερα.

Το δικαίωμα στη διαμαρτυρία και τη διαδήλωση είναι βασικό στη δημοκρατία. Κάθετη παραβίαση αυτού του δικαιώματος αποτελούν, όχι μόνο η συμπεριφορά της αστυνομίας, αλλά και το κατηγορητήριό της ενάντια στους συλληφθέντες: για «οχλαγωγία» - όπως αποκαλεί τη διαδήλωση, για «εξύβριση κατά της αρχής» - όπως αποκαλεί τα συνθήματα, για «αντίσταση κατά νόμιμης σύλληψης» και «επίθεση κατά αστυνομικού» - όπως αποκαλεί την αντίσταση διαδηλωτή στο να του περάσουν απρόκλητα χειροπέδες, και μάλιστα μετά τη λήξη ειρηνικής διαμαρτυρίας, και ως «παραβίαση του Γενικού Κανονισμού Προσωπικών Δεδομένων» - όπως αποκαλεί τη λήψη βίντεο, σε δημόσιο μάλιστα χώρο.

Είναι πέραν από προκλητικό το ό,τι αυτό το κατηγορητήριο το εκτοξεύει μία αστυνομία, η οποία συλλαμβάνει άτομα χωρίς να τους απαγγελθεί ο λόγος της σύλληψης, τα κρατά σε αστυνομικά τμήματα για ώρες χωρίς το δικαίωμα να καλέσουν δικηγόρο, και είτε τα εκβιάζει να διαγράψουν υλικό από το κινητό τους είτε το παρακρατεί χωρίς ένταλμα για να παραβιάσει προσωπικά τους δεδομένα.

Στην ουσία όμως η συμπεριφορά της αστυνομίας και εκπηγάζει και συγκαλύπτεται από τον αυταρχισμό της κυβέρνησης. Γιαυτό, η Αριστερή Πτέρυγα καταγγέλλει όχι μόνο την αστυνομική βία κάθε μορφής, αλλά και τη συγκάλυψή της από την κυβέρνηση, η οποία αυταρχικά και εκφοβιστικά μεθοδεύει τον εκφασισμό της κοινωνίας.

Αριστερή Πτέρυγα
22 Ιανουαρίου 2025

Kıbrıslı Türk emekçilerin muhteşemliği

Ενημέρωση στις December 31, 2024

Kıbrıslı Türk emekçiler bir kez daha mücadele için yollara çıktılar. Birlik içerisinde, 33 sendikanın şemsiyesi altında ve Sol partilerin de desteğiyle, Meclis’e odaklanan kitlesel ve dinamik eylemlerini tırmandırarak, sağcı hükümeti çalışma ilişkilerini ve toplu sözleşmeleri düzensizleştirmeyi hedefleyen yasa tasarısını geri çekmek ve Hayat Pahalılığı Ödeneği konusunun Ocak ayı içerisinde sendikalarla müzakere edileceği sözünü vermek zorunda bırakmayı başardılar.

Kıbrıs’ın kuzeyinde ve güneyinde yaşanan pahalılık emekçilerin ve gençlerin yaşamlarına ağır darbeler vuruyor. Özellikle de ürünlerin fiyatlarının yaklaşık olarak güneydeki fiyatlara ulaştığı koşullarda güneye kıyasla daha düşük ücretlerle çalışan Kıbrıslı Türk emekçi kitlelerin yaşamları artan pahalılıktan yoğun bir şekilde etkileniyor.

Kuzeydeki büyük pahalılık, ağlarını (başta sağcı düzenin politikacılarına ve büyük "yatırımcılarına", devlet görevlilerine) giderek daha fazla yayan yolsuzluk ve Kıbrıslı Türk elitler ile emekçi kitleler arasında yaratılan büyük eşitsizlikler hükümetin istifasının dahi talep edildiği gelişmelerle kitleleri yeniden ön plana çıkaran patlayıcı bir durum yarattı.

Kıbrıs Türk işçi hareketi ne kadar güçlü ve bilinçli olduğunu, birlikte mücadele ederek hedeflerine nasıl ulaşabileceğini yakın tarihinde defalarca göstermiştir.

Bu, 2002’de bankalara karşı ayaklanan ve bankacıları bozguna uğratan harekettir. 2003'teki isyanıyla Denktaş'ı barikatları açmaya zorlayan ve otuz yılı aşkın bir süre boyunca Kıbrıslı Türklerin yönetiminde kaldıktan sonra onu aynı yıl iktidardan uzaklaştıran da budur. 2004 referandumunda oyların yüzde 65'ini Kıbrıs'ın yeniden birleşmesi yönünde veren ve 12 yıl sonra Çözüm ve Yeniden Birleşme için Akıncı'yı % 60 oyla Cumhurbaşkanlığı’na getiren de aynı harekettir.

Kıbrıslı Türk elitlerin ve her dönemde sağcı hükümetlerin başlarının üzerinde Demokles'in kılıcı gibi sallanan ve çoğu zaman onları bozguna ve şimdi de olduğu gibi geri adım atmaya zorlayan Kıbrıs Türk işçi hareketinin yaklaşık son 20 yıl boyunca yazdığı bu muhteşem tarihtir.

Kıbrıs Rum işçi hareketi, sendikalar, sol partiler ve örgütler Kıbrıslı Türk hareketin mücadelelerinden edinebilecekleri deneyimlerin yanı sıra, pahalılığa ve yolsuzluklara karşı, emekçilerin hak ve özgürlüklerinin korunması ve onurlu bir yaşam için bugün verdiği mücadelelerde her bakımdan dayanışma içinde olmalıdır.

Sol Kanat
28 Aralık 2024