Κοινωνική Έκρηξη στην Ελλάδα
Κεραυνός Εν Αιθρία;
του Σωτήρη Βλάχου
Κάτω από την επιφάνεια πολύ δυσοίωνων εξελίξεων
Σε κείμενο μας πριν τρεις εβδομάδες (19/2/03), με τίτλο «Κάτω από την επιφάνεια πολύ δυσοίωνων εξελίξεων» είχα γράψει, μεταξύ άλλων:
«Οι καθημερινές εξελίξεις μπορούν πολύ εύκολα να προκαλέσουν δυστυχία σε κάθε απλό άνθρωπο που παρακολουθώντας τις δεν βλέπει τίποτα άλλο παρά μια τραγικά αδιέξοδη κατάσταση…»
«Σε μια σειρά χώρες η σοσιαλδημοκρατία και η παραδοσιακή αριστερά βρίσκονται σε άτακτη υποχώρηση παρά τη σαρωτική επίθεση του νεοφιλελευθερισμού σε όλα τα επίπεδα της ζωής».
«Από αυτή την επίθεση στις ζωές των ανθρώπων ο μεγάλος κερδισμένος προς το παρόν είναι ο εθνικισμός και ο φασισμός που στην έλλειψη άλλης πειστικής εναλλακτικής παρουσιάζονται ως οι ‘εν δυνάμει σωτήρες’».
«Κάτω όμως από την επιφάνεια των αλυσιδωτών αρνητικών εξελίξεων συντελείται και μια άλλη πανίσχυρη διαδικασία. Αυτή της εξαγωγής πολιτικών συμπερασμάτων από τις μάζες των λαϊκών στρωμάτων. Το πότε και πώς αυτό θα εκφραστεί είναι δύσκολο να προβλεφθεί. Το σίγουρο όμως είναι ότι θα εκφραστεί και η σημερινή καταβαράθρωση κάθε ελπίδας θα ανακοπεί».
Οι πανελλήνιες μαζικές κινητοποιήσεις, οι πιο μαζικές για πολλά χρόνια και ακόμα περισσότερο τα συνθήματα τους, φαίνεται να επιβεβαιώνουν την πιο πάνω πρόβλεψη.
"Ικανοποίηση" και "υπερηφάνεια" για το κράτος που παραδίδει, εξέφρασε πρόσφατα ο Αναστασιάδης! Τι κράτος λοιπόν παραδίδει;
Αυτό ήταν το θέμα του Καφενείου της Πέμπτης, 26 Ιανουαρίου 2023 μια αναδρομή στην "υπερήφανη" δεκαετία Αναστασιάδη, για να μην ξεχνούμε και να μην επιτρέψουμε τη συνέχιση της καταστροφικής πορείας για τον τόπο και τον λαό.
Το κείμενο της παρουσίασης από τη Μερόπη Τσιμίλλη και των παρεμβάσεων από Αλεξάνδρα Ατταλίδου, Θέμο Δημητρίου, Ευγενία Μωυσέως και Ανθούλα Παπαδοπούλου, μπορείτε να το βρείτε εδώ.
Το βίντεο της παρουσίασης και συζήτησης εδώ.
Επισκόπηση της Έκθεσης Οικονομίας και Απασχόλησης 2022 του ΙΝΕΚ
Πλαίσιο διεκδίκησης της εργατικής τάξης για την ερχόμενη περίοδο
Η Έκθεση για την Οικονομία και την Απασχόληση 2022, ηοποία ετοιμάστηκε από ομάδα συνεργατών του ΙΝΕΚ με βασικό συντελεστή τον Ηλία Ιωακειμόγλου αποτελεί μια σημαντική συμβολή στην ανάλυση της κυπριακής οικονομίας μέσα από το πρίσμα της εργατικής τάξης και του συνδικαλιστικού κινήματος. Όπως και σε προηγούμενες εκθέσεις του ΙΝΕΚ (έχουν δημοσιευθεί πέραν των 20 εκθέσεων), έτσι και η φετεινή έκθεση απευθύνεται κυρίως σε εργατικές και συνδικαλιστικές οργανώσεις, δίνοντας έμφαση στην ‘αγορά εργασίας’: μισθοί, απασχόληση, κέρδη, κατανομή εισοδήματος, πληθωρισμός, παραγωγικότητα κλπ.
Η επικέντρωση σε θέματα και πτυχές της ‘αγοράς εργασίας’ σκοπον έχει να εξαχθούν συμπεράσματα και να αναπτυχθούν επιχειρήματα τα οποία να υποβοηθούν το συνδικαλιστικό κίνημα να διαμορφώνει θέσεις, κατευθύνσεις και αιτήματα τα οποία να βασίζονται σε εκτεταμένη και στέρεη τεκμηρίωση στα πλαίσια εργατικών αγώνων για τη βελτίωση της θέσης και των όρων εργασίας των εργαζομένων.
Στην παρούσα έκθεση ΙΝΕΚ, όπως και στην παρουσίαση της έκθεσης από τον Ηλία Ιωακειμόγλου, γίνεται αναφορά σε δύο σημαντικά και ενδιαφέροντα θέματα:
(α) Διεθνές πλαίσιο της παρούσας πολύπλευρης καπιταλιστικής κρίσης
(β) Μακρο-οικονομικές ανισορροπίες της κυπριακής οικονομίας.
«H βιομηχανική παραγωγή έχει ήδη αρχίσει να μειώνεται κατακόρυφα»
Economist Intelligence Unit
Μια μεγάλη κρίση απειλεί τους λαούς. Ποιος θα δώσει λύση;
του Σωτήρη Βλάχου
Πραγματικά αδιέξοδα
Το Economist Intelligence Unit καταγράφει την ευρωπαϊκή κρίση με τα πιο μελανά χρώματα. Το Economist Intelligence Unit αποτελεί ένα από τα πιο σοβαρά αστικά επιτελεία - από τους ελάχιστους που πρόβλεψαν την κρίση του 2008. Δεν ωραιοποιούν τις καταστάσεις. Τις καταγράφουν και προσπαθούν να δώσουν διέξοδο. Αυτή τη φορά δεν φαίνονται καθόλου αισιόδοξοι. Το αντίθετο μάλιστα.
Μαζί με την οικονομική κρίση, τεράστιο πρόβλημα θεωρούν και την κάλυψη των αναγκών σε ενέργεια σε ολόκληρη την ΕΕ. Σοβαρές ελλείψεις θα παρουσιαστούν πριν ακόμα την άνοιξη, προσθέτοντας και αυτό σε όλα τα άλλα προβλήματα που δημιουργεί η κρίση. Οι ρωσικοί αγωγοί έχουν κλείσει τις στρόφιγγες την ίδια στιγμή που «η μέγιστη δυνατότητα μη ρωσικών εισαγωγών στην Ευρώπη έχει αυξηθεί μόνο ελαφρώς και περαιτέρω νέες αυξήσεις στην εισαγωγική ικανότητα έρχονται με δυσκολία». (EIU)
Χωρίς ρωσικές εισαγωγές όμως, «ακόμη και αν οι αποθήκες φυσικού αερίου ήταν πλήρεις και η μείωση της ζήτησης ήταν επιτυχής, η ευρωπαϊκή αποθήκευση φυσικού αερίου πιθανότατα θα έφτανε σχεδόν στο μηδέν μέχρι τις αρχές του 2023»..
Τομέας υγείας
Κρατικός σχεδιασμός και ανάπτυξη
Ο τομέας της υγείας είναι ζωτικός πυλώνας για την ζωή του ανθρώπου από την γέννηση μέχρι και τον θάνατό του, αλλά έχει και ιδιαίτερη σημασία για την ίδια την κοινωνία στο σύνολό της. Γι’ αυτό και είναι ανάγκη να προστατευθεί από αυτούς που εποφθαλμιούν να τον εκμεταλλευτούν με σκοπό τον ατομικό τους πλουτισμό, αδιαφορώντας για τις κοινωνικές συνέπειες των επιδιώξεών τους. Και για να προστατευθεί πρέπει και να οργανώνεται και να βρίσκεται σε συνεχή βελτίωση από το κράτος προς όφελος του κάθε ανθρώπου ξεχωριστά αλλά και της κοινωνίας ως ενιαίου συνόλου.
Η σημασία του να βρίσκεται ο τομέας της υγείας κάτω από την ευθύνη του κράτους διαπιστώνεται και μέσα από την μελέτη της πορείας της ζωής στην Κύπρο των τελευταίων εκατό σαράντα περίπου χρόνων. Από τότε δηλαδή που οι Βρετανοί αποικιοκράτες έφτασαν στο νησί και βρέθηκαν αντιμέτωποι με την άθλια υγειονομική κατάσταση που επικρατούσε. Για να προστατεύσουν τους εαυτούς τους και τις οικογένειές τους έπρεπε να απαλλάξουν τους ντόπιους από τις αρρώστιες και τις επιδημίες της εποχής. Αυτός ήταν και ο λόγος που έβαλαν χωρίς καθυστέρηση τα θεμέλια για την οργάνωση του δικτύου παροχής υπηρεσιών υγείας.
Όχι κύριοι του ΥΠΠΑΝ και άλλοι συνυπεύθυνοι, δεν δικαιούστε το χειροκρότημα!
Με τίτλο "Η Κυπρίων Συναυλία ξεσήκωσε το απαιτητικό κοινό της Βιέννης", διαβάζουμε στην εφημερίδα "Πολίτης", 25/11/2022, μια εκτενή αναφορά, με πρόταξη το πιο κάτω περιεκτικό απόσπασμα:
"Οι «μουσικοί άγγελοι» της Κύπρου, του κλιμακίου της Συμφωνικής Ορχήστρας Νέων Κύπρου και της Χορωδίας του Μουσικού Λυκείου Λευκωσίας, μαζί με διεθνούς φήμης καλλιτέχνες της όπερας, καταγοήτευσαν το μουσικόφιλο κοινό της Βιέννης,την περασμένη Κυριακή [20 Νοεμβρίου] στην «Κυπρίων Συναυλία», στην απαιτητική σκηνή Brahms-Saal στο ξακουστό ανά το παγκόσμιο Μέγαρο Φίλων Μουσικής Βιέννης (Musikverein) όπου όρθιο καταχειροκρότησε τους συντελεστές για αρκετά λεπτά."
Μια ανάσα πολιτισμού, μια διαβεβαίωση πως υπάρχει φως μέσα στο σκοτάδι της διαφθοράς και της απαισιοδοξίας που τείνει να κυριεύσει την κοινωνία μας. Και μαζί, μια ακόμα επιβεβαίωση της σημασίας και των δυνατοτήτων και προοπτικών των Μουσικών Σχολείων της Κύπρου.
Η νίκη του Lula στη Βραζιλία αποδεικνύει ότι η μετασχηματιστική αλλαγή κερδίζεται όταν είμαστε ενωμένοι*
JEREMY CORBYN, 31 Οκτωβρίου 2022
«Αυτοί που έχουν την εξουσία μπορούν να σκοτώσουν ένα, δύο ή εκατό τριαντάφυλλα, αλλά ποτέ δεν θα μπορέσουν να σταματήσουν τον ερχομό της άνοιξης» (Lula).
Είδα από πρώτο χέρι πώς η νίκη του Λούλα ήρθε από ένα συνασπισμό πολιτικών κομμάτων και κοινωνικών κινημάτων υπό την ηγεσία της Αριστεράς. Ποιος χρειάζεται focus groups όταν υπάρχει αλληλεγγύη;
Στις 7 Απριλίου 2018, ο Luiz Inacio Lula da Silva εκφώνησε μια ομιλία μπροστά σε χιλιάδες υποστηρικτές του στο Σάο Πάολο. Στεκόμενος έξω από τα κεντρικά γραφεία του συνδικάτου των μεταλλουργών, του οποίου κάποτε ηγείτο, ο Lula είπε στο πλήθος ότι μια μέρα θα επέστρεφε.
Αφού τελείωσε την ομιλία του, ο Lula, πρώην πρόεδρος - και ιδρυτικό μέλος του αριστερού Εργατικού Κόμματος (Partido dos Trabalhadores, PT) - παραδόθηκε σε ένα κοντινό αστυνομικό τμήμα μετά την επιβολή ποινής φυλάκισης 12 ετών για διαφθορά που του επέβαλε ο ομοσπονδιακός δικαστής Sergio Moro. Χαρακτηρίζοντας την καταδίκη του ως «το μεγαλύτερο δικαστικό ψέμα που ειπώθηκε στην 500 χρόνων ιστορία της χώρας», ο Lula θα περνούσε περισσότερο από ένα χρόνο στη φυλακή, προτού το Ανώτατο Ομοσπονδιακό Δικαστήριο αποφασίσει, τον Νοέμβριο του 2019, ότι η φυλάκισή του ήταν παράνομη..
Η μεταμόρφωση του ηγέτη της Λύσης σε Νονό της συμμορίας ή
"ο πατριωτισμός αποτελεί το τελευταίο καταφύγιο του κάθε απατεώνα"
Η περίπτωση του Αναστασιάδη καταδεικνύει με τον πιο εμφαντικό τρόπο ότι οι υλικές συνθήκες καθορίζουν τη συνείδηση.
Το 2004 ηγείται μαζί με τον Κληρίδη της καμπάνιας του Ναι στο Δημοψήφισμα για το σχέδιο Ανάν. Το 2013 απορρίπτει το έγγραφο Ντάουνερ, το 2016 φεύγει με ψευδείς δικαιολογίες από το Μον Πελεράν και το 2017 εγκαταλείπει το Κραν Μοντανά τορπιλίζοντας τις διαπραγματεύσεις που βρίσκονταν μια ανάσα από τη Λύση.
Τι ήταν αυτό που μεταμόρφωσε τον πάλαι ποτέ υπέρμαχο της Λύσης σε νεκροθάφτη της, σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα;
Πρώτα και κύρια το 2004 ήταν ένα μόλις χρόνο μετά που ο ΔΗΣΥ έχασε την εξουσία και έπαψε να καρπούται τα προνόμιά της. Δεύτερον, το πιο σοβαρό κομμάτι της αστικής τάξης, την οποία ο Συναγερμός εκπροσωπεί, έβλεπε με συμπάθεια και στήριζε την επιλογή της Λύσης και επανένωσης διότι τότε ένοιωθε τη δύναμή της απέναντι στην ασθενέστερη οικονομικά αστική τάξη των Τ/κυπρίων και ότι εύκολα θα μπορούσε να επιβληθεί και στο Βόρειο τμήμα της Κύπρου.
Ο εξηγήσιμος μη-θάνατος του νεοφιλελευθερισμού στη Χιλή
Η απόρριψη του νέου συντάγματος με δημοψήφισμα έχει βαθιά ιστορικά ίχνη[1]
Irina Domurath[2]
14 Σεπτεμβρίου 2022
Στις 4 Σεπτεμβρίου, οι Χιλιανοί καταψήφισαν ένα σχέδιο συντάγματος που εκπονήθηκε από εκλεγμένους πολίτες, αφού οι κοινωνικές αναταραχές το 2019 ανάγκασαν την τότε κεντροδεξιά κυβέρνηση να ξεκινήσει μια συνταγματική διαδικασία. Ενώ περισσότερο από το 80 τοις εκατό είχε ψηφίσει υπέρ της διαδικασίας τον Οκτώβριο του 2020, δύο χρόνια αργότερα η αναδυόμενη πρόταση απορρίφθηκε με σχεδόν πλειοψηφία δύο τρίτων.
Προσπαθώντας να κατανοήσουν αυτό το αινιγματικό αποτέλεσμα, πολλές αναλύσεις επικαλέστηκαν τη «ριζοσπαστικότητα» του κειμένου σε σχέση με το δικαίωμα στην άμβλωση ή τα δικαιώματα των ιθαγενών, τον «αριστερό» χαρακτήρα του και την ελπίδα για ένα επακόλουθο "να το ξανακάνουμε" («do-over»). Ενώ όλες αυτές οι αναλύσεις εξηγούν μέρη του παζλ, θα πρέπει να επικεντρωθούμε στα προφίλ όσων ψήφισαν υπέρ της απόρριψης για να δούμε τη μεγαλύτερη εικόνα.
Έξη βήματα για να γίνει κατανοητή η κρίση στην Αγγλική Σχολή
του Αντώνη Αντωνίου[1]
Η εδώ και ένα χρόνο κρίση στην Αγγλική Σχολή για πολλούς λόγους απασχόλησαν τα ΜΜΕ και μερίδα της κοινής γνώμης. Είναι μεν ενδιαφέρον το γιατί τα τεκταινόμενα σ’ ένα ιδιωτικό σχολείο να απασχολούν τα ΜΜΕ αλλά αυτό δεν είναι ο σκοπός του άρθρου. Επιδίωξη είναι να εξηγηθούν απλά κάποιοι λόγοι που δημιούργησαν αυτή την κατάσταση χωρίς να δίνεται η ιδιαίτερη βαρύτητα σε κάθε παράγοντα
Βήμα πρώτο: Χάθηκε η κοινότητα
Εδώ και τρία χρόνια κάνω έρευνα για την Αγγλική Σχολή στηριζόμενος σε μεγάλο αριθμό συνεντεύξεων. Επικεντρώθηκα στην περίοδο 2003-2015. Τώρα ασχολούμαι με συνεντεύξεις για την δεκαετία του 1950. Σε όλες τις συνομιλίες μου οι απόφοιτοι δεν μπορούν να κρύψουν την λύπη τους για την κατάσταση αλλά και την βαθιά τους απογοήτευση για το πως έφτασε η Σχολή σ’ αυτό το σημείο. Εξηγώ, ιδιαίτερα στους πιο παλιούς ότι η Αγγλική Σχολή (ΑΣ) του 2022 δεν είναι το ίδιο σχολείο με την ΑΣ της δεκαετίας 1950 ή 1960. Στην πραγματικότητα μόνο τρία κοινά χαρακτηριστικά υπάρχουν: Το όνομα, κάποιες εγκαταστάσεις και ο θυρεός με το λιοντάρι.
Πώς τα κουπόνια του Friedman εμπνέουν τους κυβερνώντες στην Κύπρο
από την τριτοβάθμια εκπαίδευση στα νηπιαγωγεία
Στο εξαιρετικό της βιβλίο "ΤΟ ΔΟΓΜΑ ΤΟΥ ΣΟΚ - Η άνοδος του καπιταλισμού της καταστροφής", η Naomi Klein αναπτύσσει πώς ο Milton Friedman, εκ των πατέρων του νεοφιλελευθερισμού, τρεις μόλις μήνες μετά το καταστροφικό πέρασμα του τυφώνα Κατρίνα το 2005, εισήγαγε την ιδέα των κουπονιών. Η ιδέα αυτή, την οποία αποκάλεσε σε άρθρο του ως "the promise of vouchers" ήταν:
"αντί να δαπανήσει η κυβέρνηση ένα μέρος από τα δισεκατομμύρια δολλάρια της χρηματικής βοήθειας προς τους πληγέντες για την ανοικοδόμηση και τη βελτίωση του υπάρχοντος συστήματος δημόσιας παιδείας στη Νέα Ορλεάνη, να εφοδιάσει τις οικογένειες με κουπόνια με τα οποία τα παιδιά θα μπορούσαν να πηγαίνουν σε ιδιωτικά εκπαιδευτικά ιδρύματα -πολλά από τα οποία λειτουργούσαν με αποκλειστικό σκοπό το κέρδος-, ώστε με αυτό τον τρόπο να επιδοτηθούν από το κράτος" (από το Δόγμα του Σοκ, σελ. 17 της έκδοσης στα ελληνικά, 2010).
Κατά τον Friedman, για τον οποίο "η έννοια του δημόσιου εκπαιδευτικού συστήματος ˈβρωμούσεˈ σοσιαλισμό", η καταστροφή της Νέας Ορλεάνης ήταν "μια ευκαιρία να μεταρρυθμίσουμε ριζικά το εκπαιδευτικό μας σύστημα". Ισχυριζόταν μάλιστα ότι, με αυτή τη μεταρρύθμιση, οι γονείς θα ήταν ελεύθεροι να επιλέξουν το σχολείο της αρεσκείας τους και την καλύτερη εκπαίδευση για τα παιδιά τους! Έγραφε επίσης πως "είναι κρίσιμο αυτή η θεμελιώδης αλλαγή να μην αποτελεί προσωρινή λύση, αλλά μια μόνιμη μεταρρύθμιση" (τα αποσπάσματα από το βιβλίο της Klein).
Αντί απάντησης βρίσκουν καταφύγιο στην κατηγορία του προδότη
του Σωτήρη Βλάχου
Κατηγορίες που σοκάρουν
Κατηγορίες που σοκάρουν διατύπωσε στο Ευρωκοινοβούλιο ο διασώστης προσφύγων Ιάσωνας Αποστολόπουλος ενάντια στο Ελληνικό κράτος.
Τεκμηρίωσε με στοιχεία όλες του τις κατηγορίες και η απάντηση που πήρε από την ελληνική κυβέρνηση ήταν ότι είναι προδότης και πράκτορας του Ερτογάν.
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δεν έκανε καμιά προσπάθεια να ανατρέψει τις κατηγορίες του διασώστη με στοιχεία. Του ήταν απλά αρκετή η προσπάθεια σπίλωσής του.
Ποιες ακριβώς όμως κατηγορίες διατύπωσε ο διασώστης Ιάσωνας ενάντια στο Ελληνικό κράτος;
Αποκάλυψε ότι ο επικεφαλής της Frontex αναγκάστηκε να παραιτηθεί λόγω σοβαρών ενδείξεων ότι ο Οργανισμός του κάλυπτε εγκλήματα κατά προσφύγων που διέπραξε το ελληνικό κράτος.
Ξεκινώντας την παράθεση τεκμηρίων, ο Ιάσωνας είπε ότι στην Ελλάδα έχουμε το μοναδικό σώμα που αντί να διασώζει ανθρώπους από την θάλασσα, τους πετάει πίσω σ΄ αυτήν. Απαγάγουν πρόσφυγες που έχουν φτάσει στις ελληνικές ακτές και τους πετάνε πάλι πίσω στην ανοικτή θάλασσα.
Αυτή την πρακτική των ελληνικών Αρχών την χαρακτήρισε ως μοναδικό φαινόμενο που δεν έχουμε ξαναδεί.
Μίλησε για πραγματικές απαγωγές. Ότι κρατούν αυτούς τους ανθρώπους σε μυστικά μέρη, τους αρπάζουν τα πράγματά τους, τα τηλέφωνα και τα διαβατήριά τους, τους βάζουν σε φουσκωτά χωρίς μηχανές και τους εγκαταλείπουν στην ανοικτή θάλασσα χωρίς νερό και φαΐ ή κάποιο μέσο για να καλέσουν βοήθεια.