Ενημέρωση στις February 18, 2020
Οι τελευταίες δηλώσεις του Ακιντζί για το σενάριο προσάρτησης της Βόρειας Κύπρου στην Τουρκία δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Παρόμοιες δηλώσεις έγιναν και στο παρελθόν, με κύρια αιχμή την ανάγκη για λύση του Κυπριακού, και για την Κύπρο αλλά και για την περιοχή, και την ανάγκη να είναι μια λύση που να σέβεται την πολιτική ισότητα και την ενεργό συμμετοχή στις αποφάσεις. Ο Ακιντζί δεν δίστασε σε σύσκεψη που έγινε στα κατεχόμενα μετά το Κραν Μοντανά, στην παρουσία του Τούρκου Υπουργού Εξωτερικών Μ. Τσαβούσογλου, να διαχωρίσει τη θέση του και να υπερασπιστεί τη λύση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας ως τη μόνη που μπορεί να οδηγήσει σε λύση και επανένωση της Κύπρου.
Αν σήμερα οι δηλώσεις Ακιντζί ενόχλησαν και προκάλεσαν τις αντιδράσεις που είδαμε από τον Τσαβούσογλου και τον Ερτογάν είναι γιατί σήμερα έχει διαμορφωθεί ένα σκηνικό εντελώς διαφορετικό από αυτό που είχαμε μέχρι και το Κραν Μοντανά. Δυστυχώς, τις κύριες και τεράστιες ευθύνες για τη διαμόρφωση του νέου σκηνικού τις φέρει ο πρόεδρος Αναστασιάδης.
Ήδη στο Μον Πελεράν, όταν ο Ακιντζί κατέβασε χάρτες επί του εδαφικού και του πρόσφερε τη Μόρφου για να τον διευκολύνει, ο Αναστασιάδης αιφνιδιάζεται και σηκώνεται και φεύγει άρον-άρον. Αναγκάζεται να πάει στο Κράν Μοντανά, όπου αιφνιδιάζεται ξανά, και ξανά τα παίρνει και φεύγει, όταν συνειδητοποίησε πως η Τουρκία ήταν έτοιμη να συζητήσει εγγυήσεις και ασφάλεια και πως έτσι βρέθηκε μπροστά στο παρά ένα της Λύσης. Προτού δε φύγει από τον Κραν Μοντανά, βολιδοσκόπησε και τον Τσαβούσογλου για την ιδέα των δύο κρατών.
Αλλά, και από την κατάρρευση στο Κραν Μοντανά μέχρι σήμερα, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης παλινδρομούσε και συζητούσε για άλλες μορφές λύσης - χαλαρή ομοσπονδία, νέες ιδέες, δύο κράτη κ.λπ. - και δυσκόλευε περισσότερο τα πράγματα για συμφωνηθέντα θέματα ή/και συγκλίσεις για τα ενεργειακά, καθώς και για τα θέματα πολιτικής ισότητας, διακυβέρνησης και αποτελεσματικής συμμετοχής των Τουρκοκυπρίων.
Την ίδια περίοδο ο Αναστασιάδης απορρίπτει πρόταση του Ακιντζί για υπογραφή στρατηγικής συμφωνίας πάνω στις παραμέτρους Γκουτιέρες, όπως και την πρότασή του για κοινή επιτροπή διαχείρισης των ενεργειακών. Απέρριψε επίσης ασυζητητί - με στήριξή του δυστυχώς και από τα υπόλοιπα κόμματα - την πρόσφατη προσφορά του Τσαβούσογλου για αναστολή των γεωτρήσεων μέχρι τη λύση του Κυπριακού. Ταυτόχρονα, η κύρια πολιτική που ανάπτυξε ήταν οι διμερείς, τριμερείς και τετραμερείς συμφωνίες, με κύριο στόχο τον αποκλεισμό των Τουρκοκυπρίων και της Τουρκίας από τους ενεργειακούς σχεδιασμούς στην Ανατολική Μεσόγειο.
Η όλη πολιτική του Αναστασιάδη αυτή την περίοδο έσπειρε την απογοήτευση στις μάζες και των δύο κοινοτήτων αλλά και μεγάλη καχυποψία για τις προθέσεις του μέσα στους Τουρκοκύπριους. Την ίδια ώρα, αυτή η πολιτική έφερε την Τουρκία σε αντιπαράθεση, με τις ναυτικές δυνάμεις της να κυκλώνουν σχεδόν ολόκληρη την Κύπρο και τη μεθόδευσή της για άνοιγμα και λειτουργία της περίκλειστης πόλης των Βαρωσίων.
Είναι μέσα σε αυτό το σκηνικό που οι δηλώσεις του Ακιντζί σήμερα ενόχλησαν την Τουρκία, η οποία, σε απάντηση στους σχεδιασμούς Αναστασιάδη, ανάπτυσσε τους δικούς της σχεδιασμούς.
Οι δηλώσεις του Ακιντζί είναι ίσως η τελευταία φωνή αντίστασης ενάντια στις δυνάμεις που εργάζονται για τη διχοτόμηση, και φωνή ελπίδας για όσους ακόμα ονειρεύονται μια επανενωμένη Κύπρο. Ακόμα και πριν δυο μέρες, και μετά την επίθεση που δέχτηκε από τους Τσαβούσογλου και Ερτογάν, δεν δίστασε να διαφοροποιηθεί ξανά σε σχέση με τις μεθοδεύσεις που γίνονται για τα Βαρώσια, απλώνοντας στην ουσία το χέρι του προς τους Ελληνοκύπριους.
Για τούτο και ο Ακιντζί προβάλλει σήμερα ως το σύμβολο της Λύσης και Επανένωσης της Κύπρου.
Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι που ονειρεύονται ακόμα την Επανένωση, ιδιαίτερα οι δυνάμεις της Αριστεράς, πρέπει να σταθούμε στήριγμά του στις δύσκολες και κρίσιμες μέρες και βδομάδες που έρχονται. Την αμέσως επόμενη περίοδο, μετά τις προεδρικές εκλογές στο Βορρά τον Απρίλη, ίσως θα παιχτεί η τελευταία πράξη του Κυπριακού που θα οδηγήσει είτε στην επανένωση είτε στη διχοτόμηση, με ό,τι φρικτό αυτό θα σημαίνει και για τις δύο κοινότητες: την αφομοίωση και προσάρτηση του Βορρά στην Τουρκία και ταυτόχρονα σκληρά σύνορα του Νότου με την Τουρκία.
Αριστερή Πτέρυγα
17/2/2020