marxoudi_web1ekfrasi_logolhs_logo

 

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13
14 15 16 17 18

 

16

2023 - Περίοδος ΙΙ

 

 

Ο κινηματογράφος είναι η 7η τέχνη. Από τα πρώτα του κιόλας βήματα κατάφερε να αποκτήσει έναν ειδικότερο κοινωνικό χαρακτήρα στο περιεχόμενό του, είτε πρόκειται για ντοκιμαντέρ, είτε πρόκειται για ταινίες μυθοπλασίας. Αποτέλεσε έτσι ένα κοινωνικό φαινόμενο με ποικίλες πολιτικές προεκτάσεις και αποχρώσεις. Ξεκινώντας από το διεθνή και κατά βάση από τον αμερικάνικο και ευρωπαϊκό κινηματογράφο, ο ελληνικός κινηματογράφος (ιδίως κατά το δεύτερο μισό του εικοστού αιώνα) ανέπτυξε τη δική του πολιτική ορολογία μέσα από την εθνική κινηματογραφική του γλώσσα, στην οποία πρωτοστάτησε αρχικώς η λαϊκή ελληνική κινηματογραφική κωμωδία.

Ο Θωμάς Αγραφιώτης θα μας ξεναγήσει σ’ αυτό το μαγικό χώρο της κινηματογραφικής δημιουργίας και τη σχέση της με τα πολιτικά και κοινωνικά δρώμενα στη Ελλάδα του 20ου αιώνα.

 

Το προσφυγικό και μεταναστευτικό είναι βαθιά πολιτικά και ιδεολογικά ζητήματα, και ως τέτοια θα τα αναλύσει ο Νεοκλής Συλικιώτης στο Καφενείο της Πέμπτης 13 του Ιούλη 2023. Οι απάνθρωπες πολιτικές των κυβερνώντων στην Κύπρο την τελευταία δεκαετία, οι επαναπροωθήσεις, τα συρματοπλέγματα, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης που, κατ΄ ευφημισμό αποκαλούνται «κέντρα φιλοξενίας», καθώς και η πολιτική της Ευρώπης και οι οδηγίες και πρακτικές της, θα απασχολήσουν επίσης την παρουσίαση. Παράλληλα, θα καταδειχτούν τα ψεύδη με τα οποία οι κυβερνώντες και τα φερέφωνά τους τροφοδοτούν το τέρας του ρατσισμού και επιτρέπουν παράλληλα την ακραία εκμετάλλευση προσφύγων και μεταναστών.

 

Με θέμα «Μνήμες του Ιούλη - Από το πριν και το τότε, μέχρι σήμερα» το Καφενείο της Πέμπτης 20 Ιουλίου φιλοξενεί τον Γιώργο Μολέσκη σε μια παρουσίαση στηριγμένη στο βιβλίο του «Κάθε Ιούλιο επιστρέφω», που εκδόθηκε το 2019, 45χρόνια μετά τον καταστροφικό εκείνο Ιούλιο, και εμπλουτισμένη με ποιήματά του για το τραύμα του τόπου που παραμένει ανοικτό για δεκαετίες. Όπως και το βιβλίο, η παρουσίαση θα είναι ένα ταξίδι στη μνήμη που η επίσημη Ιστορία του τόπου συνεχώς επιχειρεί να ξεθωριάζει, να συγκαλύπτει ή/και να διαστρεβλώνει. Όπως γράφει στο βιβλίο του o Γιώργος Μολέσκης, «Η μνήμη τραγικών ημερών και για τους νικητές και για τους ηττημένους, μετατρέπεται σ’ έναν ύμνο του πολέμου γενικά, σε υπόμνηση του προηγούμενου και σε διαφήμιση του επόμενου».

 

Όπως συνηθίζαμε πριν τον κορωνοϊό και τα λοκντάουν θα βρεθούμε μαζί την ερχόμενη Πέμπτη για μια καλοκαιρινή συνάντηση του Καφενείου. Χωρίς παρουσιάσεις, με λίγο κρασί και ελαφρά εδέσματα, λίγη μουσική και φιλική κουβέντα. Για να καλύψουμε τα έξοδα της βραδιάς ζητούμε μια ενδεικτική προσφορά €10.00 Σας περιμένουμε μαζί με τους φίλους-σας που θα ήθελαν να έχουν μια πρώτη γνωριμία με την άλλη διάσταση του Καφενείου.

 

 

Τον περασμένο Δεκέμβρη το καφενείο ξαναγύρισε στο χώρο-του μετά από δυόμισι χρόνια εξορίας στο διαδίκτυο. Ο Θέμος Δημητρίου παρουσιάζει αυτή την Πέμπτη την εμπειρία στον κυβερνοχώρο, τις απώλειες και τα κέρδη από τη δυναστεία του Covid-19 και των αυταρχικών μέτρων για την αντιμετώπισή-του.

Καλούμε τους θαμώνες και τους φίλους του Καφενείου της Πέμπτης να συμμετέχουν και να συμβάλουν με τις εισηγήσεις-τους για τη βελτίωση της δουλειάς-μας, τόσο στο χώρο-μας όσο και στο διαδίκτυο.

 

 

 

Το φαινόμενο των κοινωνικών εντόμων έχει απασχολήσει σε σημαντικό βαθμό τους επιστήμονες. Η δομή των «κοινωνιών»-τους έχει παραλληλιστεί με την ανθρώπινη κοινωνία, συνήθως με απλοϊκό τρόπο, από εκλαϊκευμένες αναφορές. Στην περίπτωση των μελισσών έχει μελετηθεί η διαδικασία λήψης αποφάσεων από το σύνολο και βρίσκουμε αναφορές σε «δημοκρατία» και «ισότητα» ανάμεσα στις μέλισσες.

Η απόδοση ανθρώπινων συμπεριφορών στην κυψέλη αντιμετωπίζεται γενικά με σκεπτικισμό. Ωστόσο, υπάρχουν συμπεριφορές που έχουν εντυπωσιακές ομοιότητες. Έχουν λοιπόν οι μέλισσες ένα επίπεδο «ευφυΐας» ανάλογο με το (ανώτερο) ανθρώπινο επίπεδο; Ή μήπως υπάρχουν ανθρώπινες συμπεριφορές που είναι «αυτοματοποιημένες», ανάλογες με το (κατώτερο) επίπεδο «ευφυΐας» των μελισσών;

Ο Θέμος Δημητρίου παρουσιάζει το θέμα στο Καφενείο της ερχόμενης Πέμπτης και δίνει τη δική-του άποψη.

 

Τέλος Ιουλίου, που σχεδόν όλοι βρίσκονταν σε θερινή ραστώνη, πληροφορηθήκαμε ότι κατατέθηκε από την Αρχιεπισκοπή αίτηση στο Τμήμα Πολεοδομίας για ανέγερση νέου κτιρίου τριών ορόφων στην αυλή του κτιρίου των σχολείων Φανερωμένης, για χρήση από το Αρχιτεκτονικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Κύπρου. Για το κλείσιμο των σχολείων τον Ιούνιο 2021 και την εκδίωξη των μαθητών, κυρίως με μεταναστευτική βιογραφία, έχει ήδη ασχοληθεί το Καφενείο της Πέμπτης, όπως και συναφώς με το «περίφημο» και πολυδιαφημιζόμενο Σχέδιο Αναζωογόνησης της Λευκωσίας.

Ωστόσο, εκείνο το Σχέδιο, που εξαγγέλθηκε στις 18 Απριλίου του 2022, προέβλεπε «Ανακαίνιση κτιρίου Φανερωμένης» και σε κανένα σημείο του δεν αναφερόταν ότι θα κτιζόταν κτίριο στην αυλή των σχολείων. Μόνο στις αρχές του 2023 υπήρξε πληροφόρηση πως «απαιτείται η ανέγερση πρόσθετων χώρων πέραν της αναβάθμισης», χώροι που μεταφράστηκαν τελικά σε τριώροφο κτίριο. Αυτό σημαίνει, μεταξύ άλλων, πως δεν πρόκειται για διατήρηση/αξιοποίηση αλλά, σαφώς, για παρέμβαση.

 

Δέκα χρόνια τραπεζική κρίση και η «αναγκαιότητα» που υποστήριζαν για την μεταρρύθμιση του πλαισίου εκποιήσεων παραμένει ένα σύνολο από μύθους. Τις πραγματικότητες στην εφαρμογή του πλαισίου, την εποπτεία και τους κανονισμους ελέγχου της συμπεριφοράς των τραπεζών και των επενδυτικών ταμείων μέσα από την ευρωπαϊκή καθοδήγηση, θα παρουσιάσει η Αννα Θεολόγου την επόμενη Πέμπτη.

Εισαγωγική παρέμβαση από την Ευγενία Μωυσέως.

 

Η Κατάκτηση της Βόρειας Αμερικής και ο άνισος αγώνας των Ινδιάνων για επιβίωση.

Στο Καφενείο της Πέμπτης 14 του Σεπτέμβρη 2023, ο Τόνι Αγκαστινιώτης θα μιλήσει για την γέννηση και ανάπτυξη της νοοτροπίας των ευρωπαίων κατακτητών στη Βόρεια Αμερική, που συνεχίζει να καθορίζει την ιμπεριαλιστική πολιτική αυτής της υπερδύναμης που ονομάζεται Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και η οποία επηρεάζει όλους μας.

Θα μας δώσει μια γενική εικόνα της ιστορικής εξέλιξης των γεγονότων και πώς ο προτεσταντισμός κατέστρεψε στην πορεία του, από τις ακτές του Ατλαντικού μέχρι εκείνες του Ειρηνικού, αρχαίους Ινδιάνικους πολιτισμούς και ένα τεράστιο οικολογικό σύστημα.

Θα μας μιλήσει για τον άνισο αγώνα των Ινδιάνων για επιβίωση, μέχρι και τις μέρες μας, καθώς και για κάποιες από τις πεποιθήσεις και την κουλτούρα που αντιστοιχούσαν στην κοινωνική δομή μερικών εθνοτικών ομάδων Ινδιάνων.

 

 

 

Στο Καφενείο της Πέμπτης 28 Σεπτεμβρίου, ο Ιωσήφ Ιωσηφίδης θα μιλήσει για τον στωικό Ζήνωνα Κιτιέα και τη φιλοσοφία του, στην οποία κυριαρχεί το παγκόσμιο δίκαιο του Λόγου και της Φύσης και η ισοτιμία των πολιτών και, συναφώς, πώς αυτή έχει εμπνεύσει μετέπειτα φιλοσοφικά ρεύματα και πώς σχετίζεται με καίρια ζητήματα του σύγχρονου κόσμου.

Θα αναπτύξει το ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα έχουν αφετηρία την Ηθική του Στωικισμού, που ως Ηθική είναι διαχρονική, και πως ο Ζήνων στην Πολιτεία του - μετανάστης ο ίδιος - καταργεί τις πολιτισμικές διακρίσεις σε φυλή, γλώσσα και φύλο.

Θα αναφερθεί επίσης στο ζήτημα της προστασίας της φύσης στη στωική φιλοσοφία, θα συσχετίσει τον Στωικισμό με τον Χριστιανισμό και θα αναπτύξει πώς με τον Ζήνωνα γίνεται μια στροφή από τη θεωρητική φιλοσοφική αναζήτηση των Πλατωνικών και Αριστοτελικών προς την πρακτική φιλοσοφία που ανταποκρινόταν στις ανάγκες του ανθρώπου της εποχής εκείνης.

 

Η παρουσίαση αφορά μια ανάλυση των διαφοροποιήσεων μέσα στις δυο κοινότητες της στάσης προς διάφορες μορφές λύσης του Κυπριακού προβλήματος. Η ανάλυση θα ενταχθεί σε γενικότερα σχήματα μηχανισμών αλλαγής που αφορούν διαφορές στην ηλικία, την περίοδο συλλογής των δεδομένων και διαφορές μεταξύ των γενεών. Μερικά ερωτήματα που θα μας απασχολήσουν:

Γιατί η στήριξη της ΔΔΟ μεγαλώνει στην ΕΚ κοινότητα μετά το Κρανς Μοντανα;

Που στέκεται αυτή τη στιγμή η ΤΚ κοινότητα;

Γιατί πολλές από τις αλλαγές που καταγράφονται στις έρευνες δεν αντανακλώνται στη δημόσια συζήτηση;

Ο Χάρης Ψάλτης είναι Καθηγητής Κοινωνικής Αναπτυξιακής Ψυχολογίας και Πρόεδρος του Τμήματος Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Κύπρου

 

Το βιβλίο του Χρίστου Χατζήπαπα «Καλύτερα να μην συναντιόμασταν» είναι μια προσπάθεια αντιμετώπισης της μεγάλης απάτης που οι ηγέτες της Κύπρου προωθούν καθημερινά για την επιβολή του κυρίαρχου αφηγήματος για τα γεγονότα του 1974, αλλά και ευρύτερα για την ιστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Οι ήρωες του Χατζήπαπα ζουν στο πετσί-τους τα γεγονότα της εποχής και οι εμπειρίες-τους δίνουν στον αναγνώστη μια πολύ διαφορετική γεύση από την υπεραπλούστευση που θέλει την Κύπρο απλό θύμα της Τουρκίας, παραβλέποντας τις Ελληνικές και Κυπριακές ευθύνες για τα γεγονότα.

Ζητήσαμε από εννιά διαφορετικά άτομα να διαλέξουν για να διαβάσουν στο καφενείο ένα απόσπασμα της επιλογής-τους για το Καφενείο της Πέμπτης. Αναμένουμε με πολλες προσδοκίες το αποτέλεσμα…

 

Η δημιουργία της 1ης Διεθνούς ήταν βασικά προσπάθεια των πρωτοπόρων του διεθνούς κινήματος για διεθνή σύνδεση που όμως έμεινε μακριά από τις μάζες.

Την 1η Διεθνή αντικατέστησε μετά τη συντριβή της Παρισινής Κομμούνας , η 2η που μετατράπηκε σε μαζική οργάνωση που συνένωσε μαζικά εργατικά κόμματα της Ευρώπης. Παρά τις ρητές διατυπώσεις και προκηρύξεις της 2ης Διεθνούς ότι οι εργαζόμενοι σε κάθε χώρα είναι αδέλφια και ότι ο πραγματικός εχθρός βρίσκεται στην ίδια τη χώρα, με το ξέσπασμα του 1ου Παγκόσμιου Πόλεμου, τα εθνικά κόμματα που αποτελούσαν τη 2η Διεθνή στηρίξαν το κάθε ένα τη δική του αστική τάξη στον πόλεμο και οδήγησαν την ανθρωπότητα σε σφαγή χωρίς προηγούμενο. Πάνω στην ιστορική χρεοκοπία της 2ης Διεθνούς στήθηκε η 3η Κουμμουνιστική Διεθνής, που έφερε τον πανευρωπαϊκό αλλά και παγκόσμιο σοσιαλισμό σε ακτίνα βολής. Και αυτή η προσπάθεια όμως κατέληξε σε ήττα που είχε ως αποτέλεσμα και τον εκφυλισμό της Σοβιετικής Ένωσης, κάτι με το οποίο ο συγγραφέας καταπιάνεται σε τέταρτο τόμο που ετοιμάζει.

Τους προβληματισμούς και τα κίνητρα του για αυτή τη θηριώδη δουλειά που κρατά για δεκαετίες και είχε ως αποτέλεσμα τη συγγραφή της ιστορίας των τριών πρώτων Διεθνών σε τρεις ξεχωριστούς τόμους, θα μας παρουσιάσει ο συγγραφέας, Τάκης Μαστρογιαννόπουλος, στο επόμενο Καφενείο της Πέμπτης.

Παρουσίαση Τάκη ΜαστρογιαννόπουλουΕισαγωγική Ομιλία Σωτήρη Βλάχου

 

Το καθολικό δικαίωμα στην Παιδεία αποτελεί βασικό πυλώνα μιας δίκαιης και δημοκρατικής κοινωνίας. Η γνώση και η καλλιέργεια κριτικής σκέψης είναι ουσιώδεις για τη συγκρότηση ενός πολίτη που, αντιστεκόμενος στη χειραγώγηση, να κατανοεί, να συμμετέχει και να συμβάλλει ενεργά στις κοινωνικές διεργασίες. Τα προβλήματα στην εκπαίδευση στην Κύπρο, και όχι μόνο, είναι διαχρονικά. Η ένταση και έκταση των ελλειμάτων δεν ήταν ωστόσο οι ίδιες σε όλες τις φάσεις της ζωής της Κυπριακής Δημοκρατίας. Υπήρξαν βελτιώσεις, υπήρξαν κατακτήσεις, όπως και σε όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής. Όμως, οι κυρίαρχες νεοφιλελεύθερες πολιτικές έχουν διαβρώσει σταδιακά ή και καταργήσει πολλές κατακτήσεις και επέφεραν πολλά πισωγυρίσματα σε βελτιώσεις που είχαν επιτευχθεί. H «μεταρρύθμιση» της τελευταίας δεκαετίας συνιστά μια καταστροφική εκπαιδευτική πολιτική, η οποία εμπορευματοποιεί την εκπαίδευση, εισάγοντας ένα επιχειρηματικό μοντέλο τυποποίησης και αποτίμησης της εκπαιδευτικής διαδικασίας με όρους παραγωγικότητας. Στο Καφενείο της Πέμπτης, με θέμα «Η Παιδεία στις αρπάγες του νεοφιλελευθερισμού», η Χριστίνα Βαλανίδου θα μιλήσει και θα αναλύσει τη σημερινή κατάσταση στην εκπαίδευση και πώς αυτή διαμορφώθηκε.

 

Το ποδόσφαιρο, το "πιο όμορφο παιχνίδι" σύμφωνα με τον Εντουάρντο Γκαλεανάο έχει πολλές φορές στην ιστορία διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο καθοδηγώντας τις μάζες με ένα ιδιαίτερο τρόπο μέσα από την επιρροή που μπορεί να ασκεί στους απανταχού ποδόσφαιροφιλους και ιδιαίτερα μέσα στους συνδέσμους οπαδών. Έχει χρησιμοποιηθεί επανειλημμένα ως χώρος έκφρασης δημοκρατικών αισθημάτων αλλά και ως πεδίο εφαρμογής δικτατορικών και φασιστικών πρακτικών. Μέσα από ενα ταξίδι στον κόσμο και στο χρόνο, θα κοιτάξουμε τις ιστορίες των πρωταγωνιστών που άφησαν το στίγμα τους στον αθλητισμό, που όμως πέρασε και επηρέασε την κοινωνική και πολιτική ζωή του κάθε τόπου ή και παγκόσμια. Από τους Ζαπατίστας στο Μεξικό μέχρι την Ντεπορτίβο Παλεστίνο της Χιλής, το κίνημα Γκεζί της Κωνσταντινούπολης και την πρόσφατη δολοφονία οπαδού της ΑΕΚ στην Αθήνα για να γυρίσουμε πίσω στα εγχώρια ζητήματα του.

 

Στο Καφενείο της Πέμπτης, με θέμα «Οι πολιτικές εξελίξεις στη Δυτική Αφρική – Προεκτάσεις και προοπτικές», ο Κώστας Λεοντίου θα μας παρουσιάσει μια πανοραμική εικόνα για τη Δυτική Αφρική με ενδημικά προβλήματα τα οποία συνιστούν και μια μικρογραφία της άτυπης διεθνούς σύγκρουσης. Στη παρουσίαση θα μιλήσουμε για τις τρέχουσες εξελίξεις στη Δυτική Αφρική: Δεν πρόκειται μόνο για σύγκρουση Δύσης και Ανατολής, αλλά και για ένα υποβόσκοντα ενδο-δυτικό ανταγωνισμό. Η Γαλλία υποχωρεί και την θέση της καταλαμβάνουν η Ρωσία αλλά και οι ΗΠΑ.

Εκτός από τα αντι-νέο-αποικιακά μέτωπα οι εντάσεις στη περιοχή χαρακτηρίζονται και από τους αγώνες των αυτονομιστικών κινημάτων, όπως αυτό των Τουαρέγκ και την δυναμική διείσδυση των Τζιχαντιστών. Η διαχρονική προσπάθεια διαφόρων ηγετών για οικονομική χειραγώγηση δεν είναι καθόλου εύκολη διότι το νέο-αποικιακό σύστημα επέβαλε τέτοια ασφυκτικά πλαίσια από τα οποία είναι πολύ δύσκολο να ξεφύγουν όσοι προσπαθούν να οδηγήσουν την Αφρική σε μια απεξάρτηση από τους πρώην κατακτητές. Το μεγάλο κοινωνικό χάσμα που υπάρχει στη Δυτική Αφρική και η διαφθορά πολλών κρατούντων οι οποίοι εξυπηρετούν ξένα συμφέροντα, οδηγούν στην ανεργία και την τάση για αναζήτηση καλύτερης τύχης, με τα σύγχρονα δουλεμπόρια, να ευδοκιμούν.

 

Η Τουρκοκυπριακή αντιπολίτευση την περίοδο 1964-2004 αναπτύχθηκε μέσα στις πιο δύσκολες συνθήκες που θα μπορούσαν να υπάρξουν. Μέσα στην έντονο εθνικιστικο, εν πολλοίς δικαιολογημένο, κλίμα της εποχης ο Ντενκτάς και οι ακραίοι εθνικιστές ήταν απόλυτοι κυρίαρχοι στην πολιτική της Τουρκοκυπριακής κοινότητας. Παρόλα αυτά, η Τουρκοκυπριακή Αντιπολίτευση κατάφερε να οργανωθεί, παρά την τρομοκρατία, τις βόμβες και τις δολοφονίες από την ΤΜΤ και να οργανώσει την εξέγερση του 2003-2004 που ανέτρεψε τον Ντενκτας και οδήγησε στο θετικο αποτέλεσμα στο Δημοψήφισμα στην Τουρκοκυπριακή κοινότητα.

Ο Νίκος Μούδουρος διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Κύπρου, ασχολήθηκε με την τουρκοκυπριακή αντιπολίτευση στο πρόσφατο βιβλίο-του «Διεκδικώντας την Πατρίδα» και θα μιλήσει για το θέμα αυτή τη βδομάδα στο Καφενείο της Πέμπτης.

 

Η παρουσίαση στο Καφενείο της Πέμπτης 23 Νοεμβρίου του Γιάννη Μανέτα, ομότιμου Καθηγητή του Πανεπιστημίου Πατρών, θα είναι στη βάση του ομότιτλου βιβλίου του που εκδόθηκε από τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης στις αρχές της φετινής χρονιάς. Ενός βιβλίου όπου συναντώνται η Ιστορία, η Προϊστορία, η Βιολογία, η Κοινωνιολογία και η Ιδεολογία. Ενός βιβλίου συναρπαστικά ανατρεπτικού κυρίαρχων αφηγημάτων, τα οποία νομιμοποιούν τον κοινωνικό ανταγωνισμό σε όλα τα επίπεδα, τα αντιδραστικά ρατσιστικά ιδεολογήματα και τις συναφείς ταξικές, έμφυλες και φυλετικές διακρίσεις, την αποικιοκρατία, τον καπιταλισμό, τον νεοφιλελευθερισμό, και που χρησιμοποιούν ένα άλλοθι που λέει «αυτή είναι η φύση του ανθρώπου».

Ο Γιάννης Μανέτας θα αναφερθεί στην καταγωγή της γεωργίας και της κτηνοτροφίας, τις βιολογικές και κοινωνικές τους συνέπειες και τις συνέπειες στην ανθρώπινη συμπεριφορά. Θα αναλύσει τις αλλαγές που, από το μακρινό παρελθόν μέχρι σήμερα, οδήγησαν στην υποχώρηση του εξισωτισμού, της αλληλεγγύης και του συνεργατικού παλαιολιθικού ήθους, επιβάλλοντας τη σταδιακή εμφάνιση των ανταγωνιστικών κοινωνιών και την έκδηλη ανισότητα μεταξύ των ανθρώπων. Που μετάτρεψαν τις ανθρώπινες κοινωνίες από απλές και μικρές σε μεγάλες και πολύπλοκες, από εξισωτικές και φιλειρηνικές σε ανισωτικές και ξενοφοβικές, που ευνόησαν τον ανταγωνισμό και την ιδιοτέλεια εις βάρος της συνεργασίας και του αλτρουισμού.

 

Η επιδρομή της Χαμάς στο Ισραήλ και η επίθεση του Ισραήλ στη Γάζα έχουν ανεβάσει σε πρωτόγνωρα επίπεδα τη βαρβαρότητα της εποχής μας. Για πρώτη φορά βλέπουμε μια γενοκτονία να εξελίσσεται μπροστά σ τα μάτια μας και τις κυβερνήσεις όλου του «πολιτισμένου» κόσμου να παρακολουθούν αδιάφορα ή να υποστηρίζουν το «δικαίωμα του Ισραήλ να αμύνεται». Αυτή η κανονικοποίηση της βαρβαρότητας, η αποδοχή του σφαγιασμού χιλιάδων παιδιών και αμάχων καθώς και οι βομβαρδισμοί σχολείων και νοσοκομείων, απειλούν να καταστρέψουν τον πολιτισμό που πιστεύαμε ότι είχε πετύχει η ανθρωπότητα στην εποχή μας.

Για 75 χρόνια ο Παλαιστινιακός λαός ζει σε συνθήκες ομηρίας, η κατοχή από τον στρατό του Ισραήλ εμποδίζει κάθε έννοια κανονικής ζωής, ενώ είναι δηλωμένη η επιδίωξη πολλών Ισραηλινών πολιτικών, με κύριο εκφραστή τον ίδιο τον Νετανιάχου, να εκδιώξουν τους Παλαιστίνιους από ολόκληρη την Παλαιστίνη. Οι προσπάθειες για ειρήνευση με αφετηρία τις συμφωνίες του 'Οσλο έχουν καταρρεύσει και τα Παλαιστινιακά εδάφη εποικούνται συστηματικά με τη βία και τον συνεχή εκτοπισμό των Παλαιστινίων κατοίκων τους από φανατικούς έποικους.

Το δράμα της Παλαιστίνης φαίνεται ανάγλυφα από την απελπισία και την απόγνωση των Παλαιστινίων που τους σπρώχνει στην αγκαλιά μιας φανατικής θρησκευτικής οργάνωσης όπως η Χαμάς, την οποία βλέπουν σαν την μόνη δύναμη στην οποία μπορούν να στραφούν για προστασία.

Η Μαρία Χρυσάνθου και η Έλλη Μόζορα θα προσπαθήσουν να μας δώσουν μια εικόνα για το τί συμβαίνει στην Παλαιστίνη και τις προοπτικές για το μέλλον της.

 

Στο Καφενείο της Πέμπτης 14 του Σεπτέμβρη 2023, ο Τόνι Αγκαστινιώτης μας μίλησε για την γέννηση και ανάπτυξη της νοοτροπίας των ευρωπαίων κατακτητών στη Βόρεια Αμερική, που συνεχίζει να καθορίζει την καπιταλιστική, ιμπεριαλιστική πολιτική αυτής της υπερδύναμης που ονομάζεται Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και η οποία επηρεάζει όλους μας.

Αυτή την Πέμπτη θα μας δώσει μια γενική εικόνα της ιστορικής εξέλιξης των γεγονότων, της συνομοσπονδίας και τον πόλεμο των Ίρικοης μέχρι τον Γάλλο-Αγγλικό πόλεμο του 1754 την Αμερικανική Επανάσταση της 4ης Ιουλίου 1776 – 1783, τους σημαντικούς πόλεμους μεταξύ Ινδιάνων και Ευρωπαίων και την Βιομηχανική Επανάσταση.

Θα μας μιλήσει για τον άνισο αγώνα των Ινδιάνων για επιβίωση, μέχρι και τις μέρες μας, καθώς και για κάποιες από τις πεποιθήσεις και την κουλτούρα που αντιστοιχούσαν στην κοινωνική δομή μερικών εθνοτικών ομάδων Ινδιάνων.

 

Το καθεστώς Μακρόν εξελίσσεται σε ένα αυταρχικό καθεστώς που κυβερνά με «βασιλικά» διατάγματα και με την καταστολή. Η όλο και μεγαλύτερη δεξιά του διολίσθηση θυμίζει αυτήν του καθεστώτος Ορμπάν. Μήπως ακούσια η κυβέρνηση Μακρόν ανοίγει την πόρτα στο αδιανόητο; Μήπως ο νεοφασιστικός κίνδυνος της Μαρίν Λεπέν είναι προ των πυλών;

 

 

 

 

16

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13
14 15 16 17 18