Στα τρία προηγούμενα μέρη, ο Τόνι Αγκαστινιώτης μας μίλησε για την γέννηση και ανάπτυξη της νοοτροπίας των ευρωπαίων κατακτητών στη Βόρεια Αμερική, που συνεχίζει να καθορίζει την καπιταλιστική, ιμπεριαλιστική πολιτική αυτής της υπερδύναμης που ονομάζεται Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και η οποία επηρεάζει όλους μας.

Μας έδωσε μια γενική εικόνα της ιστορικής εξέλιξης των γεγονότων και πώς ο προτεσταντισμός κατέστρεψε στην πορεία του, από τις ακτές του Ατλαντικού μέχρι εκείνες του Ειρηνικού, αρχαίους Ινδιάνικους πολιτισμούς και ένα τεράστιο οικολογικό σύστημα.

Στο 4ο μέρος θα μας μιλήσει για τη σημερινη κατάσταση των Ινδιάνων της Βόρειας Αμερικης και τους αγώνες τους που συνεχίζονται για αναγνώριση της ίδιας της ύπαρξής τους.

Αυτή την Πέμπτη έχουμε τη χαρά να ακούσουμε τον Αρη Χαραλαμπίδη στο Καφενείο της Πέμπτης. Ο Άρης Χαραλαμπίδης είναι μέλος του ομίλου «Φίλοι της Επικούρειας Φιλοσοφίας ‘Κήπος Θεσσαλονίκης’», ενός ομίλου που, όπως και εμείς, ασχολείται με τις πραγματικότητες της εποχής μας, σε ανοικτό διάλογο με την κοινωνία.

Η παρουσίαση του Άρη Χαραλαμπίδη πραγματεύεται τις σημερινές οικουμενικές αξίες όπως τις έχει περάσει η παγκοσμιοποίηση και το επικρατούν παγκόσμιο σύστημα.

Οι διαχρονικές οικουμενικές αξίες που εφάρμοσε ο Επίκουρος μέσα στον Κήπο και στους μετέπειτα Κήπους ανά την Ελληνιστική και Ρωμαϊκή επικράτεια είναι και σήμερα επίκαιρες. Ο Επικουρισμός κράτησε έξη αιώνες μέχρι την καταλυτική λαίλαπα της επικράτησης των μονοθεϊστικών ιουδαϊκών δοξασιών που οδήγησαν τον κόσμο στον σκοτεινό μεσαίωνα. Οι αξίες αυτές ανασύρθηκαν από τα σκοτάδια κατά την Αναγέννηση και αναθερμάνθηκαν τον 17ο αιώνα για να αποτελέσουν τη βάση του διαφωτισμού που οδήγησε στην αναβίωση του πολιτισμού στον σύγχρονο κόσμο.

Μετά από ένα πολύχρονο εμφύλιο πόλεμο, με εμπλοκή της Ρωσίας, των ΗΠΑ, της Τουρκίας, του Ισραήλ, του Ιράν και άλλων χωρών της περιοχής, το καθεστώς του Άσσαντ κατάρρευσε σαν χάρτινος πύργος στην επίθεση του HTS, μιας ισλαμιστικής ομάδας που προέρχεται από παρακλάδι της Αλ Κάιντα.

Με τις ΗΠΑ και ολόκληρο τον δυτικο κόσμο να δέχεται τους πρώην τρομοκράτες σαν απελευθερωτές, η κατάσταση στη χώρα παρουσιάζεται ασαφής και συγχιστική. Τί μπορούμε να περιμένουμε για το μέλλον της Συρίας; Θα οδηγηθεί η χώρα σε κάποια μορφή σταθερότητας ή θα ακολουθήσει στο δρόμο της Λιβύης μετά την ανατροπή του Γκαντάφι; Ποια θα είναι η στάση της Τουρκίας και ποιο το μέλλον των Κούρδων της βόρειας Συρίας;

Για μια ανάλυση της κατάστασης θα έχουμε την ερχόμενη Πέμπτη στο Καφενείο τον Ζήνωνα Τζιάρρα για να συζητήσουμε το θέμα.

Τη μέρα των γραμμάτων των τριών ιεραρχών, Πέμπτη 30 Ιανουαρίου 2025, ο Αλέκος Τριγγίδης ως πρώην οικονομολόγος, θα κάνει μια συζήτηση με ένα φορέα τεχνητής νοημοσύνης με σκοπό να φωτίσει το κρυπτονόμισμα ως έννοια, ως χρηστικό οικονομικό μέσο, ως χρηματιστηριακό αντικείμενο και ως εργαλείο κερδοσκοπίας. Θα επιχειρηθεί η σύζευξη της πραγματικής οικονομίας με την αφηρημένη κρυπτο-οικονομία μέσω της δημιουργίας ενός νοητού κρυπτονομίσματος. Θα συζητήσουμε με στόχο αποσαφηνίσουμε τα παρακάτω ζητήματα.

• Τα πρώτα νομίσματα στον κόσμο.
• Τι είναι κρυπτονόμισμα
• Πως δημιουργείται ένα κρυπτονόμισμα  
• Τι είναι ένα blockchain και τι είναι ένα token
• Τι κινδύνους αντιμετωπίζει ένα κρυπτονόμισμα;
• Μπορεί το κρυπτονόμισμα να υποκαταστήσει τα εθνικά νομίσματα
• Τι είναι το memecoin
• Κρυπτονομίσματα στο Χρηματιστήριο Αξιών -τρόπος εισαγωγής και διαπραγμάτευσης.
• Κρυπτονόμισμα $Trump…
• Πως μπορώ να λανσάρω το κρυπτονόμισμα $TRINGOS
• Νομίσματα Μακαρίου 1974

Ανατολικά και Δυτικά του Ευφράτη: Μια μικρή “κουρδική ιστορία” της Τουρκίας

Την 1η Οκτωβρίου 2024, ο ηγέτης της τουρκικής ακροδεξιάς Ντεβλέτ Μπαχτσελί, περπάτησε προς τα έδρανα της κοινοβουλευτικής ομάδας του κουρδικού Κόμματος Δημοκρατίας και Ισότητας των Λαών για χειραψία με την ηγεσία του. Στην ερώτηση των δημοσιογράφων για την κίνηση – έκπληξη, ο Μπαχτσελί παρέπεμψε στην «ανάγκη για ειρήνη που έχει όλος ο κόσμος». Δύο μήνες μετά και λίγα χιλιόμετρα προς τα νοτιοανατολικά της Τουρκίας, η εξουσία Άσαντ κατέρρευσε. Μια εξέλιξη, την οποία η Άγκυρα υποδέχτηκε με ιδιαίτερο, υπερβολικό ενθουσιασμό.

Από τότε μέχρι σήμερα, η καθημερινή επικαιρότητα της Τουρκίας έχει μονοπωληθεί από τις καταιγιστικές εξελίξεις στο Κουρδικό σε μια διαδικασία ωστόσο που δεν έχει καν όνομα. Ο Ερντογάν υπογραμμίζει την ανάγκη για την οικοδόμηση μιας «Τουρκίας χωρίς τρομοκρατία». Το κουρδικό πολιτικό κίνημα αναφέρεται σε μια «διαδικασία λύσης και ειρήνης».

Γιατί τόσο «ξαφνικά» η κατάσταση στη Συρία και το μέλλον του κουρδικού πληθυσμού στις δύο χώρες, κινητοποιεί τόσο έντονα τις πολιτικές εξελίξεις στην Τουρκία; Πως συνδέονται δύο φαινομενικά άσχετες μεταξύ τους εξελίξεις; Γιατί η κατάσταση στα ανατολικά και δυτικά του Ευφράτη ποταμού είναι μια «κουρδική ιστορία» που απασχολεί συνολικά την Τουρκία; Τέλος, ποια μπορεί να είναι η σχέση αυτών των γεγονότων με την αναπαραγωγή.

Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα που θα επιδιώξει να συζητήσει η παρουσίαση. Επίκεντρο της θα είναι η γενικότερη στρατηγική της εξουσίας Ερντογάν σε σχέση με τη Συρία και το κουρδικό πρόβλημα.

Η παρουσίαση θα ασχοληθεί με το πρόσφατο παρελθόν των επιδιώξεων της παρουσίας της Τουρκίας εντός Συρίας και των στόχων που φαίνεται ότι θέλει να υλοποιήσει σε σχέση με το μεγαλύτερο ανοιχτό ζήτημα της σύγχρονης ιστορίας του τουρκικού κράτους: Το Κουρδικό πρόβλημα. Παράλληλα η παρουσίαση θα προσπαθήσει να αναδείξει τις δυναμικές που αναδύονται εντός Τουρκίας ως αποτέλεσμα των περιφερειακών εξελίξεων, αλλά και το πως επηρεάζονται οι πολιτικές και κοινωνικές ισορροπίες εντός της χώρας.

Οι εκλογες στη Γερμανία αναμένεται να φέρουν δραστικες αλλαγες στο πολιτικο σκηνικο της χώρας.  Το AfD, το κόμμα της ακροδεξιας, προβλέπεται ότι θα είναι το δεύτερο κόμμα, πίσω από το CSU, το κύριο κόμμα της δεξιας.  Το SPD,  το σοσιαλδημοκρατικο κόμμα θα πέσει στην τρίτη θέση.

Η άνοδος της ακροδεξιας στη Γερμανία, όπως και στην υπόλοιπη Ευρώπη, που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια παίρνει νέα ώθηση από την άνοδο του Ντόναλντ Τραμπ στις Ηνωμένες Πολιτείες.  Οι ακραίες πολιτικες θέσεις του Τραμπ αλλάζουν ριζικα το αφήγημα της πολιτικης της Δύσης και δημιουργουν νέες συνθήκες αντιπαράθεσης και σύγκρουσης.

Πώς εξελίσσονται το πολιτικο σκηνικο στην Γερμανία και την υπόλοιπη Ευρώπη;  Μπορει η δημοκρατία και η νομιμότητα να επιβιώσουν;  Μπορει η αριστερα να προβάλει αποτελεσματικη αντίσταση;

Ο Λέαντρος Φίσερ θα προσπαθήσει να ξετυλίξει το νήμα της τρέχουσας πολιτικης σκηνης και θα δώσει τις δικες-του εκτιμήσεις για τη νέα κρίσιμη καμπη της Γερμανικης και παγκόσμιας πολιτικης.

Η κύρια αντίληψη που επικρατεί στον κυπριακό πολιτικό χώρο είναι ότι η Τουρκική πολιτική στο Κυπριακό είναι μια καλά σχεδιασμένη πολιτική με σταθερούς διαχρονικούς στόχους που μεθοδικά προγραμματίζει και πετυχαίνει. 

Αν και αυτό το αφήγημα οδήγησε στην αποτυχία της κυβέρνησης Τάσσου Παπαδόπουλου να προβλέψει τη στάση της Τουρκίας στις συνομιλίες για το σχέδιο Ανάν και της κυβέρνησης Νίκου Αναστασιάδη να αιφνιδιαστεί από τη στάση της Τουρκίας στο Κραν Μοντανά, εξακολουθεί να αποτελεί μέρος της συνείδησης των ελληνοκυπρίων.

Πόσο αυτό είναι αλήθεια και ποια μπορεί να είναι η σημερινή Τουρκική θέση για το Κυπριακό;  Τί θα γίνει στην επερχόμενη πολυμερή διάσκεψη και πόσες είναι οι πιθανότητες για λύση του Κυπριακού;

Ο Νιαζί Κιζιλγιουρέκ θα μας δώσει τη δική του ανάλυση και θα προσπαθήσει να βάλει τις παραμέτρους που καθορίζουν την Τουρκική στάση και τις πιθανότητες προόδου στις συνομιλίες.

Σε λίγες βδομάδες θα πραγματοποιηθεί η πενταμερής διάσκεψη για τη συνέχιση των διαπραγματεύσεων για τη λύση του Κυπριακού.  Οι ελπίδες για επιτυχία της διάσκεψης είναι σχεδόν ανύπαρκτες με την Τουρκία και τον Ταταρ να επιμένουν στη λύση δύο κρατών και τον Πρόεδρο Χριστοδουλίδη να μην είναι πειστικός για πρόθεση λύσης.

Υπάρχουν πιθανότητες επιτυχίας της διάσκεψης; πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί η τουρκική αδιαλλαξία;  Ποια είναι η πιθανότητα πρόωρων εκλογών στην τουρκοκυπριακή κοινότητα και ποια είναι η σημασία τους;

Μπορούν η ταύτιση της Κυπριακής Κυβέρνησης με τα δυτικά συμφέροντα και οι στρατιωτικες συνεργασίες με το Ισραήλ και τις ΗΠΑ να λύσουν το πρόβλημα;  Μπορεί το ΝΑΤΟ να εγγυηθει την ασφάλεια της Κύπρου;

Ο Άντρος Κυπριανού θα δώσει τις δικές τους εκτιμήσεις για τις δυνατότητες επιτυχίας της διάσκεψης και θα αναφερτεί στις θέσεις που θα έπρεπε να αποτελούν την πολιτική της Κυπριακής Κυβέρνησης και του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Η εκλογή του Ντόναλτ Τραμπ και η ευρύτερη άνοδος της ακροδεξιάς έχει οδηγήσει σε παγκόσμιες πολιτικές αναδιατάξεις. Αυτές οι εξελίξεις, σε συνάρτηση με την συνεχιζόμενη συρρίκνωση της αριστεράς, φέρνουν στο προσκήνιο κομβικά ερωτήματα για το μέλλον της δημοκρατίας.

Αυτή την Πέμπτη οι κοινωνιολόγοι Νίκος Τριμικλινιώτης και Μιχαηλάγγελος Αναστασίου δίνουν την δική τους εκτίμηση, διερευνώντας τις αναδυόμενες ιδεολογικές και πολιτικές λογικές της νέας άκρας δεξιάς.

Η συζήτηση στρέφεται στην οργανωτική και στρατηγική «αρχιτεκτονική» της νέας άκρας δεξιάς και στους νέους άξονες ιδεολογικής αντιπαράθεσης, αναδεικνύοντας συνδέσεις με ευρύτερες τάσεις αποδημοκρατικοποίησης. Δίνεται ιδιαίτερη σημασία στην παγκόσμια γεωπολιτική σκακιέρα και στην ιδεολογική προσαρμοστικότητα της νέας άκρας δεξιάς.

Στο Καφενείο της Πέμπτης, 13 Μαρτίου, ο Ανδρέας Ασσιώτης θα αναπτύξει πώς το Πολεοδομικό Σύστημα μετατρέπεται από όνειρο σε εφιάλτη.

Η παρουσίασή του θα καλύψει τα πιο κάτω:

Οι προθέσεις, οι σχεδιασμοί και οι επιδιώξεις της έναρξης εφαρμογής του Πολεοδομικού Συστήματος (1990) για εκσυγχρονισμό του σχεδιασμού της ανάπτυξης με διασφάλιση  της διαφάνειας και της ισότητας μεταξύ των πολιτών.

Οι πρώτες εκτροπές με κατάχρηση του πολεοδομικού συστήματος από την πολιτική εξουσία με στόχο την εξυπηρέτηση των οικονομικά ισχυρών και η θέσπιση των πρώτων Κανονισμών για τη διαχείριση των «παρεκκλίσεων».

Η Πολιτεία υιοθετεί δέσμες πολιτικών για τον δήθεν εμπλουτισμό του τουριστικού προϊόντος, με την κατασκευή αριθμού γηπέδων γκολφ και μαρίνων και εισάγει τις «ειδικές αναπτύξεις», που αλώνουν τον πολεοδομικό σχεδιασμό.

Η οικονομική κρίση της περιόδου 2008-2013, η άνοδος της Κυβέρνησης Αναστασιάδη στην εξουσία, η κατάχρηση των «πολεοδομικών κινήτρων» προς στήριξη επιχειρηματικών κλάδων που ήταν απόλυτα εκτεθειμένοι οικονομικά μέχρι την κατάρρευση του 2013, και η «παράταση» της παραχώρησης των κινήτρων μέχρι και σήμερα.

Νέες μορφές κατάχρησης των πολεοδομικών κινήτρων και επικράτηση της αυθαιρεσίας στη λήψη πολεοδομικών αποφάσεων από «πρόθυμες» πολεοδομικές αρχές και ο ρόλος των Δήμων, με αποτέλεσμα τη διάβρωση -και κατάργηση στην πράξη- του συνόλου του πολεοδομικού συστήματος.

Η μετατροπή της «διακριτικής ευχέρειας» των πολεοδομικών αρχών σε εργαλείο εξυπηρέτησης των συμφερόντων των οικονομικά ισχυρών και η μετατροπή των πολεοδομικών κινήτρων σε «κεκτημένο» δικαίωμα της ακίνητης ιδιοκτησίας.

Παραδείγματα: Πύργοι στη Λευκωσία, αίτηση έναντι της Πύλης Αμμοχώστου, αίτηση  στην οδό Γλάδστωνος, Μοναστήρι στην Αγία Νάπα, αιολικό Πάρκο στα Κελλιά, ηλεκτροπαραγωγός σταθμός της PEC στο Μαρί, ξενοδοχείο στο Λατσί.

Τα μαθήματα από τα παθήματα.