Ο Χριστοδουλίδης και το Αμερικανικό Όνειρο

"ΗΠΑ: Το όνειρο λίγων, ο εφιάλτης πολλών."

Μεταξύ του 1800 και 1840 όταν οι ευρωπαίοι νέο-αμερικανοί είχαν φτάσει στον Μισισιπή, ανέπτυξαν το δόγμα του Προφανές Πεπρωμένου (Manifest Destiny).  Ήταν η πεποίθηση ότι οι Η.Π.Α. είχαν θεία αποστολή να επεκτείνουν την κυριαρχία τους σε όλη τη Βόρεια Αμερική, αλλά και στην παγκόσμια σκηνή. Την ίδια περίοδο καθιερώθηκε το Δόγμα Μονρόε (Monroe Doctrine 1823)‎‎. Ήταν οι πολιτικές θέσεις του προέδρου Τζέιμς Μονρόε, οι οποίες θεωρούν ως επιθετική ενέργεια την όποια προσπάθεια ευρωπαϊκών εθνών να αποικίσουν ή να αναμειχθούν στα πολιτικά πράγματα των κρατών της Βόρειας ή Νότιας Αμερικής.

Στο όνομα του Προτεσταντισμού και του Καπιταλισμού.

Από το 1813 εν μέσω μιας θρησκευτικής κατάνυξης (Second Great Awakening 1800-1840), χιλιάδες προτεστάντες ιεραπόστολοι φεύγουν από την Αμερική για να «ευαγγελίσουν» την Ασία και στην συνέχεια όλο τον μη προτεσταντικό κόσμο. Οι ιεραπόστολοι, που μετέφεραν τον αμερικάνικο τρόπο αντίληψης ως μέρος της αποστολής τους, πίστευαν (ακόμη πιστεύουν) ότι με τη δράση τους θα έφερναν το βασίλειο του Θεού στη Γη. Το κράτος θα επενδύσει εκατομμύρια στις ιεραποστολές κτίζοντας σχολεία, νοσοκομεία και άλλα κοινωφελή ιδρύματα για τους προσήλυτους. Σταδιακά, όπου είναι εφικτό, θα ελέγξουν τις οικονομίες και θα εκμεταλλευτούν τους πόρους των υποταγμένων χωρών. Περιττό να πούμε πως πολλοί ιεραποστολικοί οργανισμοί και ποιμένες, κυρίως κατά τη διάρκεια του ψυχρού πολέμου, βρέθηκαν να είναι συνεργάτες της CIA (William P. Rogers, Mission Aviation Fellowship, World Vision International κτλ).

Διακόσια χρόνια μετά, το δόγμα του Προφανές Πεπρωμένου και το Δόγμα Μονρόε παραμένουν καθοδηγητικά στίγματα στο χάρτη της εξωτερικής πολιτικής των Η.Π.Α. Εισερχόμενοι τάσσουν φούρνους παξιμάδια, εξερχόμενοι αφήνουν πίσω τους καμένη γη. Όπως δεν σεβάστηκαν τις 374 Συνθήκες με τα Ινδιάνικα Έθνη όταν ξεκίνησαν την κατάκτηση δυτικά του Μισισιπή, έτσι ακριβώς έκαναν και με όσους λαούς αιχμαλώτισαν είτε στρατιωτικά είτε οικονομικά. Όπως πολύ ορθά επισήμανε ο Αρχηγός Red Cloud, του οποίου ο λαός σχεδόν αφανίστηκε κάτω από την πολιτική του Προφανές Πεπρωμένου, «Μας έδωσαν πολλές υποσχέσεις, περισσότερες από όσες μπορώ να θυμηθώ. Αλλά κράτησαν μόνο μία. Υποσχέθηκαν να πάρουν τη γη μας και την πήραν.»

Στην ιστορία, πολλές χώρες με ηλίθιους ή άπληστους ηγέτες συνεργάστηκαν με τις Η.Π.Α. σε στρατιωτικές, πολιτικές ή οικονομικές πρωτοβουλίες, με απρόβλεπτα αρνητικά αποτελέσματα. Σήμερα μας επιβάλλεται από την κυβέρνηση Χριστοδουλίδη στρατιωτική συνεργασία με τις Η.Π.Α, χωρίς την παραμικρή ενημέρωση ή διαβούλευση με το λαό. Ο Νίκος Χριστοδουλίδης ζει το δικό του Αμερικάνικο Όνειρο, ένα όνειρο που για τον μέσο Αμερικανό πολίτη είναι ένας καπιταλιστικός εφιάλτης. Κάποιοι στην Αριστερά ρωτούν να μάθουν για τα ανταλλάγματα αυτής της συνεργασίας.  Σύντροφοι, δεν έχουν καμία σημασία τα ανταλλάγματα. Οι Η.Π.Α δεν τηρούν ποτέ τις δεσμεύσεις τους, όταν τα συμφέροντα τους παύουν να ευνοούνται και τα  παραδείγματα είναι αμέτρητα.

Ποιούς απ’ όλους τους λαούς στους οποίους έταξαν το Αμερικάνικο παξιμάδι να παραδειγματιστούμε; Τον Σαντάμ Χουσεΐν που στήριξαν στον πόλεμο με το Ιράν και μετά τον κρέμασαν αφού κατακρεούργησαν τον λαό του, ισοπέδωσαν τη χώρα και κατέκλεψαν τον πλούτο της; Παρόλο που κάτι χρόνια πριν ήταν φιλο-Ιρανοί και υποστήριξαν το πραξικόπημα του Σάχη που ανέτρεψε τον πρωθυπουργού Μοχάμαντ Μοσαντέχ. Να μιλήσουμε για τα παξιμάδια που έφαγε η Αϊτή, η Χιλή, ο Παναμάς, η Γουατεμάλα, το Ελ Σαλβαδόρ, η Ονδούρα, ή για τα 3-4 εκατομμύρια που σφαγιάστηκαν στο Βιετνάμ; Να πάρουμε το παράδειγμα της Λιβερίας και της Αιθιοπίας που στήριζαν οικονομικά οι Η.Π.Α, μέχρι που δεν είχαν Αμερικανικά συμφέροντα να εξυπηρετήσουν; Το Αμερικανικό όνειρο έφαγαν και οι Φιλιππίνες που εξακολουθούν να βλέπουν τα παιδιά τους να επιλέγουν μεταξύ των μπουρδέλων και το ξεσκάτισμα της νεόπλουτης μαντάμ, που δεν έχει ακόμη αντιληφθεί πως σύντομα οι όροι θα αλλάξουν.

Οι συνταγματάρχες της Χούντας των Αθηνών, η ΕΟΚΑ Β, οι Τούρκοι αλεξιπτωτιστές που γέμισαν τον ουρανό της Λευκωσίας το 1974 και η ΤΜΤ, από το ίδιο αμερικάνικο πορτοφόλι γέμιζαν τα ταμεία τους. Το Αμερικάνικο Όνειρο χτίστηκε πάνω σε ξένα ερείπια και 90 εκατομμύρια αυτόχθονες σκελετούς. Είναι ένα άπληστο θηρίο που επανειλημμένα καταπατά το Διεθνές Δίκαιο και τα ανθρώπινα δικαιώματα, ακόμη και των δικών του πολιτών. Η ιστορία έχει αποδείξει πως κάποια στιγμή το Αμερικάνικο Όνειρο, αυτό που σήμερα αγκαλιάζει με τόση ηδονή ο ασήμαντος για τους ηγεμόνες Χριστοδουλίδης, θα εξελιχθεί σε εφιάλτη και ελπίζω το τίμημα να μην είναι η άλλη μισή πατρίδα. 

Τόνυ Αγκαστινιώτης

18 Ιανουαρίου 2024