Ο ΙΛΑΡΧΟΣ ΟΡΕΣΤΗΣ-ΑΠΟΕΛ, ΚΑΙ ΠΟΙΟΙ ΜΑΣ ΕΚΑΝΑΝ ΑΠΟΚΡΟΥΣΤΙΚΟ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟ

Ο πρώτος Αριστερός Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας κηδεύτηκε μια μέρα μετά την καταδίκη του κατά συρροή δολοφόνου ίλαρχου Ορέστη-ΑΠΟΕΛ.  Αυτά τα δυο δεν είναι ασύνδετα.  Αν η αστυνομία  έκανε τη δουλειά της τα περισσότερα από τα θύματα του Ορέστη θα ζούσαν ακόμα.  Αυτές οι γυναίκες ήταν παράπλευρες απώλειες της ταξικής επίθεσης της δεξιάς που έκανε πικρά τα τελευταία χρόνια της ζωής του Δημήτρη Χριστόφια [1].

Οι αποκαλύψεις για την αδιαφορία της αστυνομίας ανάδειξαν ένα πολύ κεντρικό θέμα:

"ΣΑΠΙΑ ΜΗΛΑ" ή ΘΕΣΜΙΚΟΣ ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ

Στις 15 Μάη Η δημοσιογράφος Κατερίνα Μηλιώτη ρωτάει την αντιπρόεδρο του ΔΗΚΟ  αν για την ανικανότητα της αστυνομίας να αποτρέψει τις δολοφονίες του "Ορέστη" φταίει "και μια νοοτροπία η οποία έχει καλλιεργηθεί στην αστυνομία, γιατί γίνεται και μεγάλος λόγος και για θεσμικό ρατσισμό εντός της αστυνομίας"

Η Χριστιάνα Ερωτοκρίτου απάντησε κάπως αμήχανα: "ξέρετε, θεσμικός ρατσισμός, νομίζω, να μην κάνουμε τα πράγματα έτσι, λίγο, να υπερβάλλουμε"  Μετά όμως συνέχισε:

"Ότι υπάρχει πρόβλημα με τέτοιου είδους συμπεριφορές, βεβαίως και υπάρχει. Όμως είναι η δική μας αντίληψη ότι στην συντριπτική της πλειοψηφία, όχι μόνο η αστυνομία αλλά και η κοινωνία ευρύτερα, δεν είμαστε ρατσιστές.   Ότι έχουμε στοιχεία τα οποία πρέπει να τα διερευνήσουμε, ανθρώπους οι οποίοι έχουν ακραίες φασιστικές αντιλήψεις, ναι βέβαια και έχουμε και αυτούς πρέπει να τους εντοπίσουμε και να τους απομακρύνουμε από τα βασικά σώματα της διοίκησης του κράτους αλλά και της αστυνομίας.  Όμως επειδή υπάρχουν 5 σάπια μήλα ή 10 σάπια μήλα, αυτό δεν κάνει το κοφίνι ολόκληρο να είναι σάπιο." 

Η ταύτιση του ατομικού ρατσισμού με τον θεσμικό ("η αστυνομία αλλά και η κοινωνία ευρύτερα δεν είμαστε ρατσιστές") δείχνει είτε άγνοια ή απόπειρα παραπλάνησης. Ο όρος "θεσμικός ρατσισμός" χρησιμοποιείται από το ΑΚΕΛ, οργανώσεις όπως η ΚΙΣΑ και από τους αριστερούς γενικά, για να εξηγήσουμε την ανικανότητα της αστυνομίας να ανταποκριθεί στο φαινόμενο Ορέστης-ΑΠΟΕΛ.  Ο όρος "επινοήθηκε  και πρωτοχρησιμοποιήθηκε το 1967 στο βιβλίο 'Black Power: The Politics of Liberation".

Όταν "λευκοί τρομοκράτες ανατινάζουν μια εκκλησία μαύρων και σκοτώνουν πέντε μαύρα παιδάκια, αυτή είναι μια πράξη ατομικού ρατσισμού" γράφουν οι συγγραφείς του Black Power.

Όμως, συνεχίζουν, όταν:

"στην ίδια πόλη – Birmingham, Alabama – κάθε χρόνο πεθαίνουν πεντακόσια μαύρα μωρά εξαιτίας της έλλειψης ηλεκτρικού, τροφής, στέγης και ιατρικών υπηρεσιών, και χιλιάδες άλλοι καταστρέφονται και ακρωτηριάζονται σωματικά, ψυχολογικά και πνευματικά, εξαιτίας της φτώχειας και των διακρίσεων κατά της μαύρης κοινότητας, αυτά οφείλονται στη λειτουργία του θεσμικού ρατσισμού"

Ενώ θεωρούν πως ο θεσμικός ρατσισμός:

"Βασίζεται στην ενεργή και διάχυτη δράση στάσεων και πρακτικών που στρέφονται ενάντια στους μαύρους.  Επικρατεί μια αίσθηση ανωτερότητας της ομάδας: Οι λευκοί είναι "καλύτεροι" από τους μαύρους". [2]

Τριάντα και χρόνια μετά, στη Βρετανία, η κουλτούρα της οποίας είναι πιο οικεία στη Χριστιάνα Ερωτοκρίτου από τις αγγλικές σπουδές της, ο όρος θεσμικός ρατσισμός καθιερώθηκε [3] στην πολιτική από την περίφημη Stephen Lawrence Inquiry by WILLIAM MACPHERSON.  

Η  Έρευνα Macpherson "για τον θάνατο του Stephen Lawrence και την δράση της αστυνομίας",  "παρουσιάστηκε στο [αγγλικό] Κοινοβούλιο … τον Φεβρουάριο του 1999".Το πρώτο κεφάλαιο της εξιστορεί τον φόνο του δεκαοχτάχρονου μαύρου Stephen Lawrence. Οι παράγραφοι 1.2, 1.3, 1.5 αναφέρονται στον:

"φρικτό  θάνατο [του] Stephen Lawrence… στις 22 Απρίλη 1993, γύρω στις 22:30 … σε μια στάση λεωφορείου… από μια ομάδα πέντε ή έξη λευκών νεαρών… [που] τον περικύκλωσαν ασφυκτικά … ένας ή περισσότεροι από την ομάδα μαχαίρωσαν δύο φορές τον Stephen… μετά η ομάδα των λευκών δολοφόνων εξαφανίστηκε…"

Σύμφωνα με την Έρευνα Macpherson (παρ. 1.11-1.12)

Ο φόνος του Stephen Lawrence είχε σαν μόνο και αναμφίβολο κίνητρο τον ρατσισμό… ήταν μια προσβολή για την κοινωνία…  Κανένας δεν καταδικάστηκε για αυτό το φοβερό έγκλημα.  Αυτό είναι επίσης προσβολή για την οικογένεια Lawrence και την κοινωνία γενικότερα.

Μετά την γενική κατακραυγή για την αποτυχία της αστυνομίας, η Έρευνα Macpherson περιγράφει (παρ. 2.6) πως διορίστηκε μια ερευνητική επιτροπή από αστυνομικούς, που διερεύνησε το παράπονο για ένα χρόνο, δημοσίευσε τα ευρήματά της το Δεκέμβρη του 1997, και "έκανε αυστηρή και ολοκληρωμένη κριτική πολλών πλευρών της έρευνας της Μητροπολιτικής Αστυνομίας, και κατηγόρησε συγκεκριμένους αστυνομικούς."

Ωστόσο, η Έρευνα Macpherson διαπιστώνει πως στην πράξη η Έκθεση της αστυνομίας απόδωσε ευθύνες σε κάποια "σάπια μήλα" (παρ. 6.14).  Άραγε η Χ. Ερωτοκρίτου ξεσήκωσε αυτή την αναλογία από τον χώρο της βρετανικής πολιτικής ζωής, όπου είχε γίνει γνωστή ως "η Θέση των χαλασμένων μήλων";  Πάντως η Έρευνα Macpherson αφού ανάφερε επανειλημμένα την αναλογία ("rotten apples", "bad apples": παρ. 6.14, 6.25, 6.61), την απόρριψε κατηγορηματικά, και προκάλεσε αίσθηση υιοθετώντας τον όρο "θεσμικός ρατσισμός". Έδωσε μάλιστα έναν ορισμό του (παρ. 6.34) που περιγράφει πιστά και την κατάσταση στην αστυνομία της Κυπριακής Δημοκρατίας, όπως αυτή αποκαλύφθηκε από την "μη-έρευνα" για τα θύματα του Ορέστη:

"Για τους σκοπούς της Έρευνας μας, η έννοια του θεσμικού ρατσισμού που θα χρησιμοποιήσουμε περιλαμβάνει:

Την συλλογική αποτυχία μιας οργάνωσης να παρέχει μια αποτελεσματική και επαγγελματικού επιπέδου  υπηρεσία στους ανθρώπους εξαιτίας του χρώματος, της κουλτούρας ή της εθνικότητας τους.  Μπορούμε να τον δούμε ή να τον ανιχνεύσουμε σε διαδικασίες, στάσεις και συμπεριφορές που ισοδυναμούν με διάκριση εξαιτίας ασυναίσθητης προκατάληψης, άγνοιας, έλλειψης σοβαρής σκέψης και εφαρμογής ρατσιστικών στερεοτύπων που λειτουργούν σε βάρος εθνικών μειονοτήτων"

ΠΟΙΟΙ και ΓΙΑΤΙ ΕΠΕΚΤΕΙΝΑΝ το ΟΙΚΟΔΟΜΗΜΑ του ΘΕΣΜΙΚΟΥ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ

Υπήρχαν βέβαια από παλιά ξενοφοβικά στοιχεία, χρόνια τουρκοφοβία και ισλαμοφοβία, στους θεσμούς της Κυπριακής Δημοκρατίας, εξαιτίας και του Κυπριακού προβλήματος.  Όμως την τελευταία δεκαετία ανεγέρθηκε ένας ολόκληρος νέος όροφος στο οικοδόμημα του θεσμικού ρατσισμού στην Κυπριακή Δημοκρατία.  Αυτή η επέκταση άρχισε να οικοδομείται τον χειμώνα του 2008, σαν μέρος της επίθεσης όλων των κοινοβουλευτικών κομμάτων εναντίον του ΑΚΕΛ και της αριστερής κυβέρνησης. 

Είναι οι ίδιες οι δεξιές κομματικές ηγεσίες ρατσιστικές και ξενοφοβικές;  Ναι, αλλά έτσι και αλλιώς η δεξιά ελίτ περιφρονεί και φοβάται ολόκληρη τη φτωχολογιά και την εργατική τάξη, είτε ξένη είτε ντόπια [4].  Αυτό εξάλλου διαπίστωναν μετά τον θάνατο του Χριστόφια οι αριστεροί στα social media, όταν μας θύμιζαν την  οργή και αγανάκτηση της οικονομικής και πολιτικής ελίτ για τον "γιο της πλύστρας" που τόλμησε να διεκδικήσει την Προεδρία.  Να προσθέσω και την περιφρόνηση με την οποία η δεξιά ελίτ χρησιμοποιεί εδώ και χρόνια τον χαρακτηρισμό "λαϊκιστής", μια περιφρόνηση που μια πρόσφατη αριστερή ανάλυση αυτής της συμπεριφοράς της ελίτ αποδίδει σε "μια κουλτούρα ριζωμένη εδώ και χιλιετίες – περιφρόνηση για την πλέμπα και τις χυδαίες πολιτικές τάσεις της".  Εξάλλου όταν η ελίτ πουλάει την ίδια την Κυπριακή υπηκοότητα, όταν υιοθετεί "συμπατριώτες" μας, της αρκεί να είναι σωστή η τιμή, το χρηματικό ποσό, όχι η εθνικότητα ούτε η θρησκεία.

Τα βαθύτερα κίνητρα της ξενοφοβικής υστερίας της οικονομικής και πολιτικής ελίτ μετά την εμφάνιση της διεθνούς οικονομικής κρίσης του 2008 δεν ήταν οι ρατσιστικές ή ξενοφοβικές προκαταλήψεις της, ήταν η διεξαγωγή της ταξικής πάλης, που μετατρέπονταν πια σε ανοιχτό ταξικό πόλεμο.  Οι στόχοι της ήταν: 

- Η μετατροπή των φτωχών ξένων μεταναστών, προσφύγων και αιτητών ασύλου σε αποδιοπομπαίους τράγους για τα προβλήματα που η καπιταλιστική κρίση είχε αρχίσει να προκαλεί στους εργαζόμενους, για να τους αποπροσανατολίσει από τους πραγματικούς υπεύθυνους, την οικονομική ελίτ και τον καπιταλισμό.

- Η δυσφήμιση, η πολιτική φθορά και εξουδετέρωση της διακυβέρνησης της Αριστεράς, η οποία αντιδρούσε α) στην εφαρμογή ακραίας λιτότητας σε βάρος των εργαζομένων και των φτωχών στρωμάτων με συνοπτικές διαδικασίες και β) στην αποδοχή του οικονομικού δόγματος ότι η λιτότητα ήταν αναγκαία και αναπόφευκτη.

- Η κάμψη της αντίστασης της εργατικής τάξης στην επιδίωξη της ελίτ να την βάλει να πληρώσει την οικονομική κρίση.

Μπορούμε να δούμε αυτές τις εξελίξεις στα πρακτικά των συζητήσεων της Βουλής του 2008-2011, που αντίθετα με τα ΜΜΕ της εποχής εκείνης, είναι ακόμα εύκολα προσβάσιμα.

Οι φτωχοί ξένοι είναι "οικονομικοί εκμεταλλευτές"!

Τα επιδόματα στους μη Κύπριους δικαιούχους άρχισαν να δαιμονοποιούνται από όλα τα κόμματα, εκτός φυσικά του φιλοκυβερνητικού ΑΚΕΛ, λίγο μετά την "αποκάλυψη" της διεθνούς χρηματοοικονομικής κρίσης, το φθινόπωρο του 2008. 

Μπορούμε για σκοπούς σύγκρισης να δούμε πόσο πολιτισμένη και ευγενική ήταν, πριν την εμφάνιση της διεθνούς οικονομικής κρίσης, η στάση της δεξιάς απέναντι στα επιδόματα, ακόμα και των "λαθρομεταναστών". Για παράδειγμα ο Σ. ΦΥΤΤΗΣ του ΔΗΚΟ έλεγε τον Μάρτη του 2008:

"Λόγω του χαμηλού εισοδήματος των γεωργών, οι γεωργοί μας προτιμούν να σπουδάζουν τα παιδιά τους ή προσπαθούν να τους βρουν εργοδότηση αλλού και προσπαθούν να φέρουν ξένους εργάτες.  Όταν το Τμήμα Μεταναστεύσεως και Αλλοδαπών στέλλει τους λαθρομετανάστες να βρουν στη γεωργία και κτηνοτροφία εργοδότηση, επειδή η σύμβαση για τους μισθούς στη γεωργία και κτηνοτροφία είναι χαμηλή και τα επιδόματα που παίρνουν από το Τμήμα Ευημερίας είναι περισσότερα, πολλές φορές προτιμούν να μην εργοδοτούνται και έτσι να παίρνουν μόνο τα επιδόματα."

Αντίθετα, εφτά μήνες αργότερα, στις 30/10/2008, o Δ. Συλλούρης, βουλευτής τότε του Ευρωπαϊκού Κόμματος, στην συζήτηση για την "Ευρωμεσογειακή Συνεργασία" αναφέρεται στο:

"πρόβλημα της μετανάστευσης…  που ταλανίζει τις νότιες χώρες της Μεσογείου, αλλά και ιδιαίτερα την Κύπρο. … Η Κύπρος… θα μπορούσε να ήταν ένα αμυντικό φυλάκιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στα θέματα της παράνομης μετανάστευσης και στα θέματα του οργανωμένου εγκλήματος και στα θέματα των ναρκωτικών".

Δηλαδή μόλις ενάμισι μήνα μετά την εκδήλωση της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης τον Σεπτέμβρη του 2008 [5], η μετανάστευση "ταλανίζει", η "παράνομη" μετανάστευση μπαίνει στην ίδια κατηγορία με το οργανωμένο έγκλημα και τα ναρκωτικά και η "Κύπρος" πρέπει να επιδιώκει να γίνει "αμυντικό φυλάκιο" της Ε.Ε. 

Αντίθετα, στην ίδια συνεδρία της Βουλής, και στην ίδια συζήτηση για την "Ευρωμεσογειακή Συνεργασία", το ΑΚΕΛ καταγγέλλει ως αντιδραστικές τις ευρωπαϊκές δράσεις και πολιτικές για την μετανάστευση:

"Βασική επιδίωξη της Ευρωμεσογειακής Συνεργασίας αποτελεί και η διαχείριση των μεταναστευτικών ροών, αντιμετωπίζοντας τη μετανάστευση ως μόνιμη πίεση ή ακόμα και ως απειλή.  Δυστυχώς το φαινόμενο αντιμετωπίζεται όχι στη βάση της προστασίας των μεταναστών ή -ακόμη πιο ουσιαστικά- στη θεραπεία του φαινομένου στη ρίζα του, αλλά αντίθετα ενισχύει τον οργανισμό για την προστασία των εξωτερικών συνόρων (FRONTEX), όπου ομάδες ταχείας επέμβασης αναλαμβάνουν τάχατες να προστατεύσουν τα σύνορα.  …

Αξιοσημείωτη είναι η Οδηγία για την εναρμόνιση των πρακτικών για απέλαση των παράνομων μεταναστών, σύμφωνα με την οποία η Ευρωπαϊκή Ένωση θα έχει δικαίωμα να φυλακίζει, ακόμα και παιδιά, μέχρι και δεκαοκτώ μήνες χωρίς δίκη."

Είναι λοιπόν ήδη πολιτικά αντίθετες στο μεταναστευτικό η "ευρωσκεπτικιστική" Αριστερά με ολόκληρη την βουλευτική αντιπολίτευση.  Αλλά το πολιτικό κλίμα είναι ακόμα ήπιο.

Ωστόσο καθώς εξελίσσεται η οικονομική κρίση, οι πολιτικοί εκπρόσωποι της οικονομικής ελίτ αρχίζουν το Blame Game κατά της αριστερής κυβέρνησης, και τη δημιουργία των πιο βολικών αποδιοπομπαίων τράγων: ("λάθρο")μετανάστες, πρόσφυγες, λήπτες δημόσιου βοηθήματος, τουρκοκύπριοι.  Τον Ιούνη του 2009 ο βουλευτής του ΔΗΣΥ Τάσσος Μητσόπουλος ερωτά επίσημα το Υπουργείο Εσωτερικών αν προωθεί τη δημιουργία "παρατηρητηρίου μεταναστών" για αντιμετώπιση της "ανεξέλεγκτης εγκατάστασης" τους [6].

"Η χώρα είναι φτωχή και δεν έχει λεφτά"

Δέκα χρόνια μετά, η ΚΙΣΑ κατάγγειλε την κακοποίηση Σομαλής πρόσφυγα από φρουρό ασφαλείας στο γραφείο των Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας.  Όταν αυτή προσπάθησε να παραπονεθεί στην αστυνομία "γυναίκα αστυνομικός … της ανέφερε ότι αυτή φταίει για το περιστατικό και ότι… η χώρα είναι φτωχή και δεν έχει λεφτά και δεν ξέρει γιατί έρχονται στην Κύπρο".

Αυτά δεν ήταν προκαταλήψεις μιας μεμονωμένης αστυνομικού, ενός "σάπιου μήλου" που απλά πρέπει να "εντοπίσουμε και να …  απομακρύνουμε", κατά την έκφραση της αντιπροέδρου του ΔΗΚΟ.  Αντίθετα, οι Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας, η αστυνομική δύναμη, και η υπόλοιπη Δημόσια Υπηρεσία, τα έχουν διδαχτεί με τον πιο επίσημο δυνατό τρόπο, από τους πλέον αρμόδιους, μέσα από τον ίδιο τον "ναό της Δημοκρατίας", την Βουλή. 

Η ρατσιστική και ξενοφοβική αντικυβερνητική δημαγωγία, από βουλευτές όλων των αντιπολιτευόμενων κομμάτων ως το 2011, μπορεί να περιγραφτεί ως αξιόποινη "ρητορική μίσους" (βλέπε για ορισμό και εδώ):

16/12/2009 Σ. ΧΑΣΙΚΟΣ - ΔΗΣΥ: "η Κύπρος βρίσκεται την περίοδο αυτή στο πιο κρίσιμο σταυροδρόμι της νεότερης ιστορίας της.  … τα επακόλουθα θα είναι πλέον μη αναστρέψιμα.  Και δεν είναι άλλα από τη συνέχιση του εποικισμού στο βορρά, τη λαθρομετανάστευση μέσω Τουρκίας στο νότο … Εκείνο που θα συμβεί λοιπόν [εξαιτίας] της διαχρονικής στρατηγικής της Τουρκίας για αλλοίωση της δημογραφικής ταυτότητας της νήσου, με την αλόγιστη μεταφορά εποίκων στα κατεχόμενα και λαθρομεταναστών στα ελεύθερα εδάφη, είναι … σε μακροπρόθεσμη βάση η σταδιακή τουρκοποίηση ολόκληρης της Κύπρου."

Στην ίδια συνεδρία ο βουλευτής του ΔΗΣΥ Κώστας Κωνσταντίνου υποστηρίζει ότι, παρά την συμφωνία Χριστόφια-Ταλάτ για αποστρατικοποίηση, το μελλοντικό Ομόσπονδο Κυπριακό κράτος πρέπει να έχει στρατό, για προστασία από την "λαθρομετανάστευση", την οποία μάλιστα χαρακτηρίζει ασύμμετρη απειλή ! [7]

Ένα χρόνο μετά, στην Συνεδρία της 15/12/2010  ακούγεται από βουλευτές του ΔΗΣΥ και της ΕΔΕΚ ακραία ρητορική μίσους εναντίον των μεταναστών και απόδοση ευθύνης στις πολιτικές της αριστερής κυβέρνησης: "Εισβολή στα ταμεία,  εισβολή στη δημογραφική σύνθεση,  εισβολή στην αγορά εργασίας και ανεχόμαστε απάτριδες και ψεύτες εκμεταλλευτές!...  Μόνο ένας ελάχιστος αριθμός από αυτούς έχουν πραγματικό πρόβλημα",  "Την ημέρα είναι λήπτες δημοσίου βοηθήματος και το βράδυ το γλεντάνε!" , έχουν "φυλετικές διεκδικήσεις προσαρμογής από τον ντόπιο πληθυσμό" (WTF!), μένουν "σε πολυτελή ξενοδοχεία", στερούν τα ντόπια φτωχόπαιδα από το σχολικό συσσίτιο και άλλα παρόμοια και χειρότερα [8].

Στη συνεδρία της 16 Δεκέμβρη 2010 ο Ζαχαρίας Κουλίας του ΔΗΚΟ δημαγωγεί αναφερόμενος σε τσέκια με δήθεν υπέρογκα ποσά πολλών χιλιάδων ευρώ, εκατομμύρια που δίνονται σε "λαθρομετανάστες" που τους "κουβαλούν από τα κατεχόμενα" [9].

Ο Χρίστος Τομπάζος, Γενικός Οργανωτικός Γραμματέας της ΠΕΟ, μας μεταφέρει από το ΚΥΠΕ μερικά από αυτά που ειπώθηκαν σε επιτροπή της Βουλής στις 28 Φεβρουαρίου του 2011:

"Ο Βουλευτής του ΔΗΣΥ Λευτέρης Χριστοφόρου είπε ''Επιτέλους πρέπει να κατανοήσουν οι Κυβερνώντες ότι δεν μπορούν να παίρνουν 2 εκ. ευρώ κάθε μήνα από τις τσέπες από των σκληρά δοκιμαζόμενων Κυπρίων φορολογουμένων και να τα δίνουν ως γενναιόδωρες παροχές στους πολιτικούς πρόσφυγες''.

Ο Βουλευτής του ΣK ΕΔΕΚ Γιώργος Βαρνάβας δήλωσε ότι ''η έλλειψη μεταναστευτικής πολιτικής έχει δημιουργήσει το τελευταίο χρονικό διάστημα ένα τεράστιο πρόβλημα στην κυπριακή κοινωνία σε σχέση με τα επιδόματα που καταβάλλονται στους πολιτικούς πρόσφυγες και αιτητές πολιτικού ασύλου''.

Ο Βουλευτής του Κινήματος Οικολόγων Περιβαλλοντιστών Γιώργος Περδίκης είπε πως ''τα υψηλά επιδόματα προς τους πολιτικούς πρόσφυγες, αιτητές πολιτικού ασύλου και τους κατόχους επικουρικής προστασίας όχι μόνο έχουν προκαλέσει την κοινή γνώμη αλλά δημιουργούν παγίδες φτώχειας και κοινωνικής απαξίωσης''.

Και τέλος, αλλά καθόλου τελευταίος, o πιο αξέχαστος πρωταγωνιστής της προ μιας δεκαετίας ξενοφοβικής κοινοβουλευτικής κατήχησης, Ζαχαρίας Κουλίας

" έκανε αναφορά ''σε όλο αυτό τον πακτωλό χρημάτων που δόθηκαν επί διακυβέρνησης Χριστόφια'' στους πρόσφυγες."

Φέτος τον Μάη λοιπόν, ενώ ο Ζαχαρίας Κουλίας ήταν υποψήφιος ευρωβουλευτής του κόμματος της, η Αντιπρόεδρος του ΔΗΚΟ χαρακτήριζε τον θεσμικό ρατσισμό "υπερβολή".  Και με την ευκαιρία, για να μην αδικούμε το ΔΗΚΟ, ο Λευτέρης Χριστοφόρου του ΔΗΣΥ έχει ξαναεκλεγεί ευρωβουλευτής.

ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: "ΕΛΚΥΣΤΙΚΟΣ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ"

Από την ανάρτηση του Χρίστου Τομπάζου διαβάζουμε επίσης πως:

Ο Βουλευτής του ΚΣ ΕΔΕΚ Γιώργος Βαρνάβας δήλωσε ότι "η ελκυστική επιδοματική πολιτική της Κυβέρνησης έχει δημιουργήσει τα προβλήματα που έχουμε σήμερα ενώπιον μας".

Ο Βουλευτής του ΔΗΚΟ Ζαχαρίας Κουλίας υποστήριξε την ανάγκη για ''ένα νομοσχέδιο που να μην αποτελούμε τον ελκυστικό προορισμό όλων αυτών των επιτήδειων που έχουν μαζευτεί στη χώρα μας''

Υπάρχουν και στα πρακτικά της Βουλής επανειλημμένες "καταγγελίες" της αντιπολίτευσης ότι η αριστερή κυβέρνηση μετάτρεψε την Κυπριακή Δημοκρατία σε "ελκυστικό" προορισμό για τους μετανάστες και πρόσφυγες. Επίσημη ερώτηση ΔΗΣΥ στις 10/12/2010  αναφέρεται ειδικά σε "ελκυστικά επιδόματα" που "θεωρούνται κίνητρο για την υποβολή και άλλων αιτήσεων" [10].  Ο Γ. Βαρνάβα της ΕΔΕΚ, στις 15/12/2010 μιλάει για "υψηλά προκλητικά και ελκυστικά επιδόματα που δίδονται στους αιτητές πολιτικού ασύλου", και ο Δ. Συλλούρης του ΕΥΡΩΚΟ στις 30/6/2011 καταγγέλλει ότι η μεταναστευτική πολιτική "ευνοεί την κάθοδο και εγκατάσταση στην Κύπρο αιτητών πολιτικού ασύλου και αιτητών συμπληρωματικής προστασίας".

Από "ΕΛΚΥΣΤΙΚΟΣ" σε ΑΠΩΘΗΤΙΚΟΣ, ΑΠΟΚΡΟΥΣΤΙΚΟΣ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ

Από το  2009 ως το 2011 (δηλαδή ώσπου άρχισαν να ασχολούνται κυρίως με το Μαρί) όλη η αντιπολίτευση ζωγράφισε μέσα και έξω από την Βουλή μια ζοφερή εικόνα για τους μετανάστες, τους πρόσφυγες και τους αιτητές ασύλου: ότι εισβάλλουν ανεξέλεγκτα κατά μεγάλους αριθμούς στην χώρα.  Ότι ανάμεσα τους βρίσκονται αλήτες και κακοποιοί που παρενοχλούν τους "νόμιμους πολίτες".  Ότι αποτελούν κίνδυνο εθνικής και θρησκευτικής αλλοίωσης του τόπου, ως και τουρκοποίησης.  Και ότι με την βοήθεια της αριστερής διακυβέρνησης εκμεταλλεύονται οικονομικά το κράτος, στερώντας από αυτό την δυνατότητα να βοηθήσει τους ελληνοκύπριους που χτυπήθηκαν από την κρίση. 

Και έδωσαν επίσης μια "απλή" απάντηση στο ερώτημα γιατί συμβαίνουν όλα αυτά: Επειδή η πολιτική της Αριστεράς έκανε την Κυπριακή Δημοκρατία "ελκυστικό προορισμό".

Είναι μια απάντηση που υποβάλλει "λύσεις" σαν αυτές που διατύπωσε ανατριχιαστικά "ξεκάθαρα" την ίδια εποχή, το 2011 ένας Έλληνας πολιτικός.  Δέστε στο Youtube τι είπε ο Θανάσης Πλεύρης:

"Το μεταναστευτικό μπορεί να λυθεί με δύο τρόπους, οι οποίοι σιγά-σιγά πρέπει να λέγονται ξεκάθαρα. Ο πρώτος είναι η φύλαξη των συνόρων.  Πού να καταλάβουμε τι εννοούμε, φύλαξη των συνόρων δεν μπορεί να υφίσταται εάν δεν υπάρχουν απώλειες. Και για να γίνω κατανοητός αν δεν υπάρχουν νεκροί [φωνές: Μπράβο, έτσι. Χειροκροτήματα] Η φύλαξη των συνόρων θέλει νεκρούς.

Πρώτον είναι αυτό. Και δεύτερο, όσοι πλέον μπουν εδώ θα έχουν τη λογική των αντικινήτρων. Εγώ δεν πιστεύω τόσο πολύ στο Δουβλίνο, και να καταγγελθεί το Ισλάμ θα έρχεται θα μπαίνει πιο μέσα θα βυθίσει την ενδοχώρα της Ευρώπης, θα βυθίσει μετά και την Ελλάδα. Το θέμα είναι να τους κόψουν, να μην έρχονται. Συνεπώς όταν βρίσκεσαι εδώ πέρα όχι κοινωνική παροχή θα έχεις, δεν θα μπορείς να φας, δεν θα μπορείς να πιείς, δεν θα μπορείς να πας στο νοσοκομείο. Και θα λες στους άλλους στο Πακιστάν 'Εδώ πέρα περνάμε χειρότερα από ότι στο Πακιστάν' Αν δεν περνάνε χειρότερα θα έρχονται [Χειροκροτήματα, κραυγές: έτσι] Πρέπει να περνάνε χειρότερα. Η ζωή τους, η κόλαση να φαντάζει Παράδεισος μπροστά σε αυτό που θα ζουν εδώ πέρα. Μόνο έτσι δε θα έρχονται. Άμα περνάνε έστω και λίγο καλύτερα θα έρχονται ληστρικά ως κατακτητές να σε καταλάβουν".

Ο Πλεύρης δεν είναι κάποιο ακροδεξιό περιθωριακό φρικιό ή Χρυσαυγίτης.  Αντίθετα, την ώρα που γράφονται αυτά είναι υποψήφιος βουλευτής Α΄ Αθηνών της Νέας Δημοκρατίας, του αδελφού ελληνικού κόμματος του μεγαλύτερου κόμματος στην Κύπρο, του ΔΗΣΥ.

Είναι γνωστό πως η Αστυνομική Δύναμη Κύπρου δεν έχει πολλούς αριστερούς, ιδιαίτερα στα ανώτερα κλιμάκια της [11].  Οι θέσεις λοιπόν σύσσωμης της κομματικής ηγεσίας εκτός της Αριστεράς την περίοδο 2009-2011 ισοδυναμούσαν και σίγουρα έγιναν κατανοητές από τα στελέχη της αστυνομίας ως Διατύπωση της Αποστολής και του Οράματος της Αστυνομίας: Η Κυπριακή Δημοκρατία πρέπει να σταματήσει να είναι "ελκυστικός προορισμός" για μετανάστες, πρόσφυγες, αιτητές ασύλου.  Είναι δύσκολο να βγει το συμπέρασμα πως πρέπει να γίνει το αντίθετο, ένας απωθητικός ως και αποκρουστικός προορισμός;  Όπου "δεν θα μπορείς να φας, να πιείς", και όπου αν εξαφανιστείς, αν σε απαγάγουν, αν σε δολοφονήσουν, κανένας δεν θα ασχοληθεί.

Είναι τραγικό πως το κατ' εξοχήν θέμα του παλιού καλού αστυνομικού μυθιστορήματος, όπου η αστυνομία τα δίνει όλα για την διερεύνηση μιας εξαφάνισης, για το κυνήγι του δολοφόνου ή του απαγωγέα, είναι μια υπηρεσία που η αστυνομία της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν είναι πρόθυμη να παρέχει [12], όταν τα θύματα είναι φτωχές μετανάστριες ή πρόσφυγες.  Και αυτό επειδή πριν μια δεκαετία η δεξιά πολιτική ηγεσία, για να διεξάγει μετά την παγκόσμια οικονομική κρίση τον ταξικό πόλεμο και την νεοφιλελεύθερη επίθεση εναντίον των εργαζομένων, έχτισε και "εμπλούτισε" – αν μπορεί να το πει κανείς έτσι - τον Θεσμικό Ρατσισμό και Ξενοφοβία.  Τα χέρια της είναι βαμμένα με το αίμα των θυμάτων του ίλαρχου Ορέστη-ΑΠΟΕΛ, ίσως και άλλων, διότι "Που είναι" οι υπόλοιπες εξαφανισμένες ξένες γυναίκες;

Αλμπέρτο Φλωρεντίν

3 Ιουλίου 2019