Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ

Μια κατάκτηση τεραστίων διαστάσεων

Η εκλογή ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία έχει διαρρήξει τους σκοτεινούς ορίζοντες των ευρωπαϊκών προοπτικών. Η μετατροπή της μάχης ΣΥΡΙΖΑ σε μάχη ελπίδας για ολόκληρη την Ευρώπη είναι τεράστια πολιτική κατάκτηση. Οι λαοί έχουν ξανά κάτι να ελπίζουν και οι πολιτικοί εκπρόσωποι του κεφαλαίου πολλά να τρέμουν… Και θα κάνουν οτιδήποτε για να αποτύχει αυτή η μάχη. Για αυτό σε αυτή την ιστορική συγκυρία είμαστε όλοι ΣΥΡΙΖΑ.

Αποτυχία ΣΥΡΙΖΑ θα έσπερνε απογοήτευση σε εκατομμύρια Ελλήνων. Ο δρόμος τότε θα άνοιγε διάπλατα, όχι για άλλες αριστερές επιλογές ή «μετριοπαθείς» λύσεις της δεξιάς, όπως επιστροφή της Νέας Δημοκρατίας, αλλά για ακραίες λύσεις όπως του πραξικοπήματος και της Χρυσής Αυγής.

Η ελληνική κυβέρνηση είναι ξεκάθαρα στο στόχαστρο όλων των πολιτικών δυνάμεων του κατεστημένου, τόσο στην Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και στην Ελλάδα. Οι εκπρόσωποι του ευρωπαϊκού κεφαλαίου θα προχωρήσουν πολύ πέραν της αντιπαράθεσης σε επίπεδο πολιτικών και οικονομικών επιχειρημάτων, προκειμένου να υπερασπιστούν τα συμφέροντα των ευρωπαϊκών τραπεζών. Οι καυτές αιχμές και συνεχείς απειλές Σόιμπλε, η αισχρή προσωπική επίθεση κατασυκοφάντησης Βαρουφάκη που κράτησε για εβδομάδες, η για δεύτερη φορά συντονισμένη επίθεση κατασυκοφάντησης Κωνσταντοπούλου από τα ελληνικά ΜΜΕ, αλλά και πολλά άλλα, δεν πρέπει να αφήνουν αμφιβολίες.

Η ευρωπαϊκή, όμως, μάχη του ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησε μέσα σε ένα ευρωπαϊκό κίνημα που κινείται με πολύ διαφορετικές ταχύτητες. Ενώ Ισπανία και Ιρλανδία τουλάχιστον ριζοσπαστικοποιούνται με ένα σαφή τρόπο, στη Γερμανία όπως και αλλού οι συντηρητικοί είναι οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις. Η διατήρηση του ευρωπαϊκού κινήματος κοντά στον ΣΥΡΙΖΑ, σε κατανόηση και αποδοχή αυτού που επιδιώκει σε αυτή την ευρωπαϊκή μάχη, είναι χωρίς υποκατάστατο.
Η διατήρηση των κόκκινων γραμμών και της στήριξης του ελληνικού κινήματος επιτυγχάνεται, την ίδια στιγμή που διατηρείται η επαφή με το ευρωπαϊκό κίνημα. Και αυτή η επαφή μπορεί να είναι εφικτή, σε αυτή τη φάση ανάπτυξης της ευρωπαϊκής συνείδησης, μόνο μέσα από διαπραγματεύσεις με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο πρέπει κατά την άποψή μας να κρίνεται η κάθε κίνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Αν δηλαδή κρατά την στήριξη των Ελλήνων εργαζομένων χωρίς να χάνει αυτήν των ευρωπαίων και αντίστροφα.

Στα σίγουρα προβληματίζει την πιο αριστερή πτέρυγα του μαζικού κινήματος το πόσο έτοιμη είναι η ηγετική ομάδα ΣΥΡΙΖΑ να αντιμετωπίσει την αφόρητη πίεση των πολιτικών εκπροσώπων του παλαιού κόσμου μέχρι το τέλος, αλλά και μια πιθανή ρήξη. Στα σίγουρα υπάρχουν πολλά που δικαιολογημένα δημιουργούν ανησυχίες. Όπως η εκλογή Παυλόπουλου στην Προεδρία της Ελληνικής Δημοκρατίας, οι χειραψίες Τσίπρα με τον Αναστασιάδη και τον Αιγύπτιο Πρόεδρο για τα γκάζια. Οι δυνατότητες για νίκη παρόλα αυτά παραμένουν ανέπαφες.

Ο Βαρουφάκης, βασική μορφή των διαπραγματεύσεων, έχει επιδείξει μια αξιοσημείωτη σταθερότητα στις οικονομικές του προσεγγίσεις εδώ και πάρα πολλά χρόνια: τα μνημόνια και τα μέτρα λιτότητας έχουν αποτύχει, χρειάζεται αντιστροφή της πορείας, χωρίς αντιμετώπιση του ελληνικού χρέους -αναδιάρθρωση και διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους αυτού- όχι μόνο για την Ελλάδα δεν υπάρχει διέξοδος, αλλά ούτε για την ίδια την Ευρώπη. 

Δεν χρειάζεται να μιλά κάποιος για σοσιαλιστικά μέτρα σήμερα για να έλθει σε ρήξη με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Είναι αρκετό να μιλά για αυτά που μιλά ο Βαρουφάκης, είναι αρκετό να βάζει την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης ως προτεραιότητα για να αποτελεί κόκκινο πανί για τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, που ούτε τα αυτονόητα δεν μπορούν πια να εξασφαλίσουν για τις μάζες των εργαζομένων.

Η ελληνική κυβέρνηση, «ουσιαστικά αντιμετωπίζει ένα πραξικόπημα, όχι με άρματα μάχης, αλλά μέσω των τραπεζών» (Βαρουφάκης).Αυτή είναι η καπιταλιστική πραγματικότητα του σήμερα. Μια πραγματικότητα που αντιλαμβάνονται ολοένα και περισσότερα εκατομμύρια εργαζομένων στην Ελλάδα, την Ευρώπη αλλά και τον υπόλοιποι κόσμο. Και αυτό αποτελεί πια μιαν από τις τεράστιες κατακτήσεις ΣΥΡΙΖΑ. Η ελληνική κυβέρνηση αντιμετωπίζει ένα πραξικόπημα,όχι διότι έχει εξαγγείλει μεγάλες ανατροπές, αλλά διότι προσπαθεί μέσα από τις διαπραγματεύσεις να εξασφαλίσει το δικαίωμα στην στέγη, τον ηλεκτρισμό, τη θέρμανση, την ιατρική περίθαλψη, αυτών που η κρίση φτωχοποίησε, έστειλε στην ανεργία.

Πρέπει να σημειώσουμε παρόλα αυτά ότι η κατάκτηση αυτή έχει τεράστια σημασία για τώρα. Την αμέσως επόμενη περίοδο και στον βαθμό που η σύγκρουση εντείνεται και οι αντιλήψεις σε ολόκληρη την Ευρώπη οξύνονται, απομένουν ακόμα τεράστιας σημασίας ζητήματα που πρέπει να μπουν αποφασιστικά και που θα κλείνουν την πλάστιγγα υπέρ της νίκης των ευρωπαϊκών λαών με ένα σαφή τρόπο. Τέτοιο είναι το ζήτημα του ελέγχου των τραπεζών από την κοινωνία, κάτι που ακόμα παραμένει σε ασάφεια.  

Τονίσαμε πολλές φορές ότι αρμενίζουμε σε νερά ανεξερεύνητα από όλους, σε ένα ταξίδι που, λόγω της κρίσης και της φοβερής αστάθειας, οι διαθέσεις των μαζών θα αλλάζουν με την ημέρα. Αυτό που σήμερα είναι λάθος, θα είναι αύριο απαραίτητο. Ο καθορισμός αυτών των ισορροπιών δεν είναι εύκολη υπόθεση. Και απαιτεί την πιο ελεύθερη και ζωντανή ανταλλαγή απόψεων τόσο μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ όσο και σε κάθε οργανωμένο κομμάτι της Αριστεράς στην Ευρώπη και στον κόσμο. Η σημερινή εικόνα της ελληνικής κοινωνίας είναι η αυριανή εικόνα όλων των άλλων ευρωπαϊκών κοινωνιών. 

Οι ισορροπίες είναι δύσκολες και ο χρόνος δεν είναι απεριόριστος. Η ρήξη είναι αναπόφευκτη σε κάποια στιγμή. Το ζήτημα είναι μέχρι τότε ο ΣΥΡΙΖΑ να διατηρήσει την στήριξη των ελληνικών μαζών προσφέροντάς τους έστω και μικρές νίκες. Και να καταφέρει, όταν η ρήξη είναι πια γεγονός, να εξασφαλίσει την ενεργή στήριξη σημαντικού κομματιού του ευρωπαϊκού κινήματος.  Αυτό είναι τεράστιας σημασίας. Αυτή η κρίση θα ξεσπάσει είτε ταξικά είτε εθνικά. Το πρώτο θα σημαίνει ένα τεράστιο ιστορικό βήμα προς τα εμπρός, το δεύτερο τεραστίων διαστάσεων καταστροφή που είναι πολύ δύσκολο να περιγραφεί τώρα.