ΣΤΗ ΔΥΝΗ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΚΡΙΣΗΣ ΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Οι Πολιτικές Των Ευρωπαϊκών Θεσμών στον Αέρα

«Οι παγκόσμιες μετοχές καταρρέουν… στην WallStreet».

«Πιο αδύναμα κέρδη στις ΗΠΑ προκαλούν φόβους για οικονομική επιβράδυνση…»

«Η Nasdaq βλέπει τη χειρότερη πτώση μετά από 7 χρόνια».

Τα πιο πάνω δεν αναφέρονται από οποιονδήποτε αλλά από τους Financial Times (25.10.2008),  τους αποδειγμένα έγκυρους εκπροσώπους του διεθνούς κεφαλαίου, που στα σίγουρα δεν έχουν λόγο να δημιουργούν αμφιβολίες για την υγεία της παγκόσμιας οικονομίας, της οικονομίας τους.

Ανάλογες αναφορές την ίδια μέρα από εξίσου σοβαρά αστικά μέσα ενημέρωσης.

«Οι μετοχές βυθίζονται στην Ασία μετά το ξεπούλημα στη Wall Street (BBC News, 25.10.2018) 

«Οι μετοχές της Ασίας έχουν ενταχθεί σε ένα παγκόσμιο ξεπούλημα  που προκάλεσε μώλωπες σε συνεδρία στη Wall Street, η οποία είδε δύο από τους τρεις βασικούς δείκτες να διαγράφουν τα κέρδη τους για το έτος».

«Οι μετοχές τεχνολογίας επλήγησαν επίσης, καθώς ο δείκτης Nasdaq υπέστη τη χειρότερη μέρα από το 2011».

«Ο δείκτης Dow βρίσκεται τώρα σε πορεία για τον χειρότερο του μήνα από τον Μάη του 2010».

«Νέα κατρακύλα για τα ασιατικά χρηματιστήρια» είχε ως τίτλο ανάρτηση του capital.gr την ίδια μέρα.

“Στο βαθύ κόκκινο κινούνται τα ασιατικά χρηματιστήρια την Πέμπτη ακολουθώντας τις βαριές απώλειες της Wall Street…»  

«Στη δίνη της αβεβαιότητας τα διεθνή χρηματιστήρια…»

«Τα χρηματιστήρια στην Ευρώπη διολίσθησαν χθες στο χαμηλότερο επίπεδο από το 2016».

«Επανήλθαν στο προσκήνιο οι ανησυχίες για τις αντοχές της αμερικανικής οικονομίας καθώς η Fed συνεχίζει τις αυξήσεις των αμερικανικών επιτοκίων» (capital.gr)

Είχαν μειώσει τα επιτόκια πρακτικά στο μηδέν για να βοηθήσουν τις επιχειρήσεις να δανειστούν και να επενδύσουν. Αυτό συγκράτησε την κατάρρευση που ξεκίνησε το 2008, με τίμημα όμως την ολοένα και πιο πραγματική δυνατότητα έκρηξης του πληθωρισμού. Ένας φόβος που οδήγησε τώρα την Αμερικανική Ομοσπονδιακή Τράπεζα να σταματήσει την περίοδο χαμηλών επιτοκίων, με άμεσο αποτέλεσμα την επιβράδυνση της οικονομικής ανάπτυξης –όση υπήρχε αυτή την τελευταία περίοδο. Και άμεσο συμπέρασμα ότι οι προγραμματιστές του κεφαλαίου παγκόσμια έχουν μείνει χωρίς επιλογές.

Ότι δεν έχουν επιλογές καταγράφουν και τα πιο πρόσφατα Ιαπωνικά νέα, που αφορούν ακριβώς το πιο πάνω δίλημμα: αύξηση των επιτοκίων για χαλιναγώγηση του πληθωρισμού, με άμεσο τίμημα την εμβάθυνση της στασιμότητας αφού στην Ιαπωνία ανάπτυξη δεν υπάρχει, ή διατήρηση των επιτοκίων σε μηδενικά επίπεδα, με κίνδυνο όμως μια έκρηξη πληθωρισμού να σαρώσει τα πάντα.

Ο ιαπωνικός δείκτης Nikkei σημείωσε«βουτιά 3,8% στις 21.254,50 μονάδες μετά τις δηλώσεις ενός υψηλόβαθμου αξιωματούχου της κεντρικής τράπεζας της χώρας…»

«Ο αναπληρωτής διοικητής της Τράπεζας της Ιαπωνίας Masazumi Wakatabe δήλωσε ότι… "Αν και δεν πρέπει να αγνοούμε τελείως τις διακυμάνσεις των τιμών, η υιοθέτηση ισχυρών μέτρων για να αντιμετωπίσουμε μια φούσκα θα μπορούσε να οδηγήσει την οικονομία σε μια σοβαρή ύφεση"».

Το δίλημμα χωρίς απάντηση έβαλε ο Ιάπωνας αναπληρωτής διοικητής και ταράχθηκαν οι δείκτες σε αυτή την εποχή της εξαιρετικά εύθραυστης κατάστασης για κάθε οικονομία στον πλανήτη.

Μέσα σε αυτή την εξαιρετικά εύθραυστη κατάσταση που χαρακτηρίζει η έλλειψη επιλογών εντάσσονται και οι εμπορικοί πόλεμοι που ξεκίνησε ο Τράμπ με όλους, και ιδιαίτερα με την Κίνα, τη δεύτερη πιο μεγάλη οικονομία του κόσμου.

Το παγκόσμια βαρύ κλίμα «επιβαρύνουν ταυτόχρονα οι συνεχιζόμενες ανησυχίες για το παγκόσμιο εμπόριο εν μέσω της κλιμακούμενης διένεξης ΗΠΑ – Κίνα…» (capital.gr)

Μέσα σε αυτό το παγκόσμια βαρύ οικονομικό κλίμα «Οι μετοχές των κινεζικών χρηματιστηρίων έχουν απολέσει περίπου το 30% της αξίας τους μέσα στο 2018…», εξέλιξη που αποτελεί μαχαιριά στις παγκόσμιες οικονομικές δυνατότητες.

Η Κινέζικη οικονομία αποτέλεσε την ατμομηχανή της παγκόσμιας, το σωσίβιο της μετά το κραχ του 2008, κάτι που αναγνωρίζουν μια σειρά αστικά επιτελεία και Οργανισμοί, συμπεριλαμβανομένου και του ΔΝΤ.  

Οι εμπορικοί πόλεμοι είναι ότι πιο αδιέξοδο και παράλογο και φανερώνουν, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, την έλλειψη επιλογών. Ότι κάνεις σε περιορισμούς και φορολόγηση των εμπορευμάτων και υπηρεσιών από άλλους, κάνουν και οι άλλοι στα δικά σου. Με μόνο αποτέλεσμα την απότομη επιδείνωση της κρίσης –όπως δείχνει και η παγκόσμια κατρακύλα του τελευταίου καιρού που εύκολα συνδέεται με το ξεκίνημα των εμπορικών πολέμων από τον Τράμπ.

Πόσο εύθραυστη αλλά και παγκόσμια είναι η κατάσταση υπογραμμίζεται και από τις Ιταλικές εξελίξεις,  που ανέβαλαν «επ’ αόριστο» την Ελληνική «έξοδο» από την κρίση και προς τις αγορές.

«Η Ελλάδα πανηγυρίζει το τέλος της οκταετούς περιόδου των προγραμμάτων…»

«μάλλον πρέπει να αναβληθούν (οι πανηγυρισμοί) ωσότου ευρύτερες εντάσεις εξομαλυνθούν.

«Πρέπει να δούμε να ηρεμεί η κατάσταση στην Τουρκία και να γίνει λίγο πιο σταθερή η ιταλική πολιτική σκηνή»...(Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 30.8.2018)

Αυτά αποτελούν στοιχείο της σημερινής διεθνούς κατάστασης που σημαδεύεται και από την «Πολιτική αβεβαιότητα στην Ευρώπη μετά την άρνηση της ιταλικής κυβέρνησης να προσαρμόσει τον προϋπολογισμό της. (capital.gr)

Αυτή ήταν η αντίδραση της Ιταλικής κυβέρνησης όταν «Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απέρριψε τον ιταλικό προϋπολογισμό», καλώντας την να «παρουσιάσει έναν νέο προϋπολογισμό μέσα σε τρεις εβδομάδες…»

Η απόρριψη όμως του προϋπολογισμού της Ιταλίας από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή «ήταν η σταγόνα που έκανε το ποτήρι να ξεχειλίσει στη χθεσινή συνεδρίαση των ευρωπαϊκών χρηματιστηρίων».

«Η σύγκρουση Βρυξελλών και Ρώμης για τον προϋπολογισμό της Ιταλίας, η βαθιά απαισιοδοξία των επενδυτών για την πορεία της κινεζικής οικονομίας και η επαναφορά των γεωπολιτικών εντάσεων, αυτή τη φορά με επίκεντρο την πολιτική σταθερότητα στην Τουρκία, είναι κάποιοι από τους παράγοντες που προστίθενται σε ένα εξαιρετικά σύνθετο παζλ» (24 Οκτωβρίου 2018, Kαθημερινή)

Θα ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρον να ακούσουμε πως σχολιάζουν τις παγκόσμιες αυτές εξελίξεις, οι αναρίθμητοι σχολιαστές των δεξιών ΜΜΕ στην Ελλάδα, που από την συνθηκολόγηση της κυβέρνησης Σύριζα και μετά, συγχαίρουν αυτή την κυβέρνηση.

Τη συγχαίρουν που «είδε» την πραγματικότητα και συμμορφώθηκε στις επιταγές των Θεσμών. Και την κριτικάρουν μόνο διότι, όπως λεν, άργησε, σπατάλησε  πολύτιμο χρόνο.

Τι έχουν να πουν τώρα που όλοι οι δείκτες δείχνουν ότι η παγκόσμια οικονομία βρίσκεται σε φοβερά αδιέξοδα, ότι η κρίση που ξεκίνησε το 2008 ποτέ δεν ξεπεράστηκε και ότι η Ελληνική οικονομία είναι απλά ένα κομμάτι του παγκόσμιου χάους από το οποίο δεν μπορεί να ξεφύγει όποια εθνική εξυγίανση και να υιοθετήσει;

Τι έχουν να πουν μπροστά στα νέα φοβερά αδιέξοδα στα οποία βρίσκεται η Ελληνική οικονομία παρ’ όλες τις θυσίες του Ελληνικού λαού που έκριναν απαραίτητες;

Μέσα σε αυτές τις εξελίξεις, η Ελληνική αριστερά της αντιπολίτευσης, όπως και γενικά η παγκόσμια, αδυνατούν να δουν το εξόφθαλμο, τον παγκόσμιο χαρακτήρα των εξελίξεων και της κρίσης, περιορίζοντας έτσι τις εισηγήσεις τους σε καταδικασμένες εθνικές θεραπείες.

Σωτήρης Βλάχος
30 Οκτωμβρίου 2018