Ένα ακόμα δείγμα χειραγώγησης της κοινής γνώμης

Αφού η κυβέρνηση μεθόδευσε την πτώχευση και εκκαθάριση του Συνεργατισμού, 

και αφού με τη συνενοχή της πλειοψηφίας της Βουλής φόρτωσε το δημόσιο χρέος και τον φορολογούμενο με την εγγύηση προς την Ελληνική Τράπεζα για την αγορά του "καλού" κομματιού του αλλά και  με τη διατήρηση (;) ως κρατικού του "κακού" κομματιού,

και αφού, όπως φαίνεται ως αρκετά πιθανό, δημιούργησε επί τούτου την αναταραχή στη δημόσια εκπαίδευση για να "ξεχαστεί" η μεγάλη ληστεία,

τώρα επιχειρεί, με τις προσφιλείς της μεθόδους, να πείσει την κοινή γνώμη πως ο φορολογούμενος κινδυνεύει από τον υπό απόλυση εργαζόμενο στον Συνεργατισμό.

Χθες (23/7/2018), με τίτλο "Τι πληρώνουν για αποζημιώσεις Τράπεζες και Συνεργατισμός" http://private.philenews.com/oikonomia/kypros/article/558063/ti-plironoyn-oi-trapezes-kai-i-skt-ga-schedia-etheloysias), και υπό τη μορφή είδησης (και όχι άρθρου) παρατίθενται τα "πειστικά" προς τούτο στοιχεία. Αναφερόμενη η "είδηση" στους 900 εργαζόμενους που θα απολυθούν, γράφει (η υπογράμμιση δική μου):

"Το κόστος του σχεδίου έχει ήδη ξεπεράσει κάθε προηγούμενο σχεδίου αποζημίωσης, ιδίως για οργανισμό που βάζει λουκέτο. Οι φορολογούμενοι θα κληθούν να καταβάλουν μέχρι €125 εκατ. για να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις για αποζημίωση των 900 υπαλλήλων που θα φύγουν οριστικά από τον Συνεργατισμό, δηλαδή περίπου €140 χιλ. ανά υπάλληλο".

Ο συντάκτης λοιπόν, αφού παριστάνει πως ξεχνά ποιος έβαλε το λουκέτο και πιθανόν να αγνοεί το ποιους αυτό εξυπηρετεί, και αφού παραγράφει τα αναφαίρετα δικαιώματα του εργαζόμενου που απολύεται και τα ευτελίζει ως "ικανοποίηση απαιτήσεων", έχει ως αιχμή του δόρατος το ότι οι φορολογούμενοι "θα κληθούν" να πληρώσουν αυτές τις "απαιτήσεις". Συναφώς, προσθέτει επίσης: "Οι υπόλοιποι 1.700 υπάλληλοι θα πάνε στην Ελληνική Τράπεζα και στον κρατικό φορέα διαχείρισης των προβληματικών στοιχείων ενεργητικού που έχουν κληρονομήσει οι φορολογούμενοι".

Βρίσκει ακόμα πως: "Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον τι σχέδια εθελούσιας εξόδου έχουν δώσει τα άλλα πιστωτικά ιδρύματα τα οποία δεν είναι κρατικά, ούτε τις αποζημιώσεις πλήρωσαν οι φορολογούμενοι και ούτε ήταν υπό τη διαδικασία της εκκαθάρισης", ξεχνώντας και ποιος οδήγησε στην εκκαθάριση και πως εκείνη η εθελούσια έξοδο πληρώθηκε από τα χρήματα των καταθετών και των μετόχων κατά την προηγούμενη μεγάλη ληστεία, το κούρεμα. 

Ενώ όμως έχει ήδη γράψει πως τα περίπου €140 χιλ. ανά υπάλληλο έχουν έχει ήδη ξεπεράσει κάθε προηγούμενο ως αποζημίωση, αναφέρει σε επόμενη παράγραφο πως "Το τελευταίο σχέδιο της Ελληνικής Τράπεζας προέβλεπε μέγιστη χαριστική αφορολόγητη αποζημίωση μέχρι €200 χιλ. και κάλυπτε σχεδόν όλους τους υπάλληλους του ομίλου. Η μέση αποζημίωση της Ελληνικής έφθανε τις €191 χιλ. Η μέση αποζημίωση... της Τράπεζας Κύπρου... ανήλθε στις €160 χιλ. H μέση αποζημίωση για το σχέδιο του 2016 της Alpha Bank, που έχει γενικώς στελέχη με λιγότερα έτη υπηρεσίας, ανήλθε στις €126,9 χιλιάδες". Πάσχει η αριθμητική, ή το κόλπο είναι πώς να δημιουργηθούν οι πρώτες εντυπώσεις - αφού ο αναγνώστης μπορεί και να βαρεθεί να διαβάσει όλο το κείμενο, το οποίο μάλιστα παραθέτει στη συνέχεια τα ποσά των αποζημιώσεων των υπαλλήλων της Eurocypria και των Κυπριακών Αερογραμμών, καθώς και των αχθοφόρων των λιμανιών Λεμεσού και Λάρνακας.

Άνκαι είναι καλά γνωστό πως οι νεοφιλεύθερες κυβερνήσεις έχουν μαζί τους τα κυρίαρχα ΜΜΕ και τα χρησιμοποιούν για να χειραγωγούν την κοινή γνώμη, είναι λυπηρό που συντάκτες - εργαζόμενοι και οι ίδιοι και ομοίως στο έλεος της εργοδοσίας - συμπράττουν στο να πλήξουν άλλους, υπό απόλυση, εργαζόμενους.

Μερόπη Τσιμίλλη-Μιχαήλ
24 Ιουλίου 2018