ΠΡΟΧΩΡΟΥΝ ΣΕ ΕΚΠΟΙΗΣΕΙΣ ΚΑΤΟΙΚΙΩΝ

«ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΑΠΟΛΟΓΗΘΟΥΜΕ…» (ΧΟΥΡΙΚΑΝ – Τρ. ΚΥΠΡΟΥ)

"Εκποιήσεις κατοικιών θα γίνουν και δεν θα απολογηθούμε γι αυτό, αλλά θα προστατεύσουμε τις πραγματικά ευάλωτες κοινωνικές ομάδες", δήλωσε ο Διευθύνων Σύμβουλος της Τράπεζας Κύπρου Τζον Χούρικαν.

Από τον Μάιο ξεκινούν.

Ο Τζον Χούρικαν νοιώθει ότι είναι χρέος του «να δημιουργήσει μια βάση συμπεριφοράς του δανειολήπτη στο νησί της Αφροδίτης…

Την αποκατάσταση της ηθικής τάξης στο παζάρι της Κύπρου, έχει αναλάβει ο Τζον Χούρικαν. Όμοια με αυτή που υπήρχε σε όλες όπως φαίνεται τις τράπεζες του κόσμου. Όπως και σε αυτήν στην οποία ο Τζον Χούρικαν ήταν Ανώτερος Εκτελεστικός Διευθυντής Αγορών και Διεθνούς Τραπεζικής, την Royal Bank of Scotland (RBS). Την  οποία η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε ανακοίνωσή της στις 21 Οκτωβρίου 2014 κατηγόρησε ότι, μαζί με την JP Morgan και (RBS) συμμετείχαν στη χειραγώγηση του διατραπεζικού επιτοκίου Libor. (Αθηνά Ξενοφώντος, Χαραυγή)

Τάξη όπως και στις τράπεζες

Για να βάλει τάξη βρίσκεται τώρα στην Κύπρο ο Τζον Χούρικαν.

Πόσο μπορεί να μπει τάξη όμως οπουδήποτε από τους Bankers, όταν αυτοί ευθύνονται για την μεγαλύτερη αταξία που δημιουργήθηκε στα χρηματοοικονομικά των χωρών του κόσμου όλου, εδώ και παρά πολλές δεκαετίες;

Στα σίγουρα όμως κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι προχωρούν προσεκτικά, μεθοδευμένα και επικοινωνιακά. Καθησυχάζοντας ότι στόχος τους, όπως δήλωσε ο Χούρικαν, δεν οι πρώτες κατοικίες, αλλά οι βίλες (πολυτελείς εξοχικές κατοικίες). Αν όμως οι πρώτες κατοικίες και οι ευάλωτες ομάδες δεν είναι μέσα στους στόχους τους, γιατί έδωσαν τότε πραγματική μάχη να μην περάσει νομοθεσία προστασίας αυτών των ομάδων; Γιατί χρησιμοποίησαν και επικαλέστηκαν θεούς και δαίμονες για να περάσουν το νομοσχέδιο για εκποιήσεις που απαιτούσε η Τρόικα, χωρίς καμιά εξαίρεση κανενός;

Κλίμα τρομοκρατίας όταν έγινε προσπάθεια για προστασία ευάλωτων

Κλίμα τρομοκρατίας προσπάθησαν να δημιουργήσουν τότε. Προειδοποιώντας ότι με την ψήφιση του νόμου που προωθούσε βασικά η Αριστερά, «κλονίζεται η αξιοπιστία της Κυπριακής Δημοκρατίας».

Αυτά είχε πει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας τον Ιανουάριο του 2015. Καλώντας ταυτόχρονα τους Βουλευτές «Να μην εμμείνουν στην απόφασή τους για αναστολή της εφαρμογής της νομοθεσίας για τις εκποιήσεις» -ούτε αναβολή της ψήφισης του νόμου ώστε να υπάρχει χρόνος για καταρτισμό προστατευτικών νομοσχεδίων για τους ευάλωτους δεν ανέχθηκαν. Και είχαν στήριξη από ΜΜΕ σε αυτή τους την προσπάθεια. «Προβληματισμό φαίνεται να εκφράζουν οι διεθνείς δανειστές για το κατά πόσον η Κύπρος παραμένει δεσμευμένη στην υλοποίηση του προγράμματος οικονομικής προσαρμογής, στον απόηχο της απόφασης της Βουλής να παρατείνει την αναστολή της ισχύος της νομοθεσίας για τις εκποιήσεις μέχρι της 2 Μαρτίου».

Στην κυριολεξία είχαν τότε χρησιμοποιήσει θεούς και δαίμονες για να περάσει η νομοθεσία που δεν προστάτευε κανένα. Όλοι μαζί. Πολιτική εξουσία, τράπεζες, ΜΜΕ, και οι διεθνείς σύμμαχοι τους. Με την απειλή της μη καταβολής της επόμενης δόσης να αποτελεί το βαρύ πυροβολικό της μάχης τους.

«Από πλευράς των διεθνών δανειστών της χώρας μας μάς λέχθηκε ότι, στο παρόν στάδιο παρακολουθούν στενά και τηρούν στάση αναμονής ενόψει των αποφάσεων που θα λάβει από βδομάδας ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, για να πάρουν τις δικές τους αποφάσεις στο τι θα πράξουν…» έγραφε ο Φιλελεύθερος.

Έβαζαν ευθύνες στις πολιτικές δυνάμεις που προωθούσαν προστασία των ευάλωτων, ότι οδηγούν σε ακύρωση την συνεδρία «του Εκτελεστικού Συμβουλίου του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για εκταμίευση της έκτης δόσης ύψους €86 εκατ.»

ΝΟΜΟΣ ΕΚΤΡΩΜΑ

Καμιά προστασία και σε κανέναν δεν επέτρεψαν. Εκτός από τις τράπεζες. Και διασφάλισαν ότι αν τυχόν και δεν γίνει κάποια εκποίηση, οι τράπεζες θα αποζημιωθούν. Και ότι θα αποζημιωθούν καλά. «Με βάση και το αίτημα των διεθνών μας δανειστών… να διασφαλίζεται και το γεγονός ότι η τράπεζα δεν πρέπει να βρίσκεται σε δυσμενέστερη θέση από ότι αν γινόταν εκποίηση του ενυπόθηκου ακινήτου.» Αν δηλαδή δεν εκποιηθεί το ακίνητο, να είναι βέβαιο ότι η τράπεζα δεν θα πάρει λιγότερα από ότι αν εκποιούταν.

Στον νόμο φιάσκο για την αφερεγγυότητα, ο μόνος που προστατεύεται πραγματικά, είναι οι Τράπεζες. Με τρόπο μάλιστα που αχρηστεύει και την δικαιοσύνη. Μετατρέπει την δικαιοσύνη σε θεσμό κατώτερο της ίδια της θέλησης των τραπεζών.

Απίστευτο, αλλά αυτό ακριβώς κάνει αυτός ο νόμος. Δίνει στις τράπεζες το δικαίωμα να ανατρέψουν δικαστική απόφαση προστασίας οποιουδήποτε, αν έτσι αποφασίσουν. Η τράπεζα θα έχει το δικαίωμα «να αιτηθεί στο αρμόδιο δικαστήριο για διάταγμα το οποίο θα (την) εξαιρεί από το προστατευτικό διάταγμα εφόσον αποδείξει ότι η μη εξαίρεση θα (της) επιφέρει ανεπανόρθωτη ζημία και ότι με την εξαίρεση (της) δεν αδικείται άλλος πιστωτής.»

Και όλες οι τράπεζες μαζί θα αποφασίζουν ποιου η προστασία εγκρίνεται και ποιου όχι.

«Όλα τα στοιχεία που είναι ενώπιον του Συμβούλου καθώς και το Σχέδιο θα διαβιβάζονται στους πιστωτές (στις τράπεζες δηλαδή) οι οποίοι συγκαλούνται σε συνέλευση κατά την οποία το σχέδιο εγκρίνεται ή απορρίπτεται κατόπιν ψηφοφορίας…

Αυτό το έκτρωμα πέρασαν. Που θα επιτρέπει στον Χούρικαν, στους τραπεζίτες συνολικά και τους πολιτικούς τους εκπροσώπους να βάλουν τάξη.

Σωτήρης Βλάχος