Ιδιωτικοποίηση της ΑΗΚ

Είναι υποχώρηση ταχτικής από μέρους της κυβέρνησης;

Ο ΠτΔ σε συνάντηση του με τις συντεχνίες της ΑΗΚ τη Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2015 δήλωσε με κατηγορηματικό τρόπο ότι «το ενδεχόμενο αποκρατικοποίησης της ΑΗΚ έχει πλέον εγκαταλειφθεί και η ΑΗΚ δεν πρόκειται να αποκρατικοποιηθεί ούτε στο εγγύς αλλά ούτε και στο απώτερο μέλλον».

Τι κρύβει όμως αυτή η δήλωση; Για να αντιληφθεί κάποιος θα πρέπει να δει τη συνέχεια των δηλώσεων όπου αναφέρεται ότι:

«Λόγω μνημονιακής υποχρέωσης, θα ληφθεί μία κατ’ αρχήν απόφαση για το διαχωρισμό της ΑΗΚ, η υλοποίηση της οποίας θα υπόκειται σε επανεξέταση σε 2 χρόνια, λαμβανομένων σοβαρά υπόψη όλων των αστάθμητων παραγόντων και ιδιαιτεροτήτων του Τομέα Ηλεκτρισμού που εν πολλοίς επισημαίνονται και στη μελέτη των συμβούλων του ΥΕΕΒΤ»

Και ότι:

«τόσο ο ΠτΔ όσο και το ΥΕΕΒΤ θα στηρίξουν και θα συνδράμουν στην προσπάθεια της ΑΗΚ για ολοκλήρωση του Λειτουργικού και Λογιστικού Διαχωρισμού προς όφελος της Κοινωνίας και των Καταναλωτών»

Είναι καθαρό από τα πιο πάνω, ότι ο άμεσος στόχος της κυβέρνησης που είναι ο λειτουργικός και λογιστικός διαχωρισμός θα προχωρήσει κανονικά. Έτσι ή αλλιώς, αυτό είναι και το πρώτο και πιο δύσκολο βήμα της αποκρατικοποίησης. Δεν είναι τυχαίο επίσης το γεγονός ότι έχει καθορισθεί χρόνος υλοποίησης και επανεξέτασης. Η αναφορά στη μελέτη του ΥΕΕΒΤ επίσης δεν είναι τυχαία. Η μελέτη αυτή έχει γίνει με στόχο την ανάδειξη των «πλεονεκτημάτων»  της ιδιωτικοποίησης και η κυβέρνηση θέλει να την κρατήσει ζωντανή παρόλο που η μεθοδολογία που εφαρμόστηκε όπως και τα αποτελέσματα της αμφισβητούνται πολύ έντονα. Ήταν άλλωστε και η αφορμή των κινητοποιήσεων των συντεχνιών της ΑΗΚ.

Θα πρέπει να είναι καθαρό ότι η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων είναι πρώτα από όλα  ιδεολογική και δεν βασίζεται σε αποκλειστικά οικονομικά κριτήρια. Είναι γι΄ αυτό που η υποχώρηση αυτή είναι υποχώρηση ταχτικής.

Ποιοι όμως είναι οι βασικοί λόγοι της υποχώρησης;

Ο πιο βασικός είναι η δυναμική αντίδραση των εργαζομένων. Οι συντεχνίες της ΑΗΚ, από την αρχή της κρίσης και παρόλες τις προηγούμενες διαφορές τους,  έχουν οργανωθεί μαζί γύρω από το καίριο ζήτημα της ιδιωτικοποίησης. Αυτό έχει αφαιρέσει από τους διοικούντες το πλεονέκτημα που είχαν σε άλλους αντίστοιχους οργανισμούς όπου χρησιμοποίησαν τη μια συντεχνία ενάντια στην άλλη για να πετύχουν τους στόχους τους.

Άλλος λόγος είναι ότι η ΑΗΚ αυτή τη στιγμή δεν είναι η προτεραιότητα για ιδιωτικοποίηση, κύρια γιατί δεν είναι ακόμα έτοιμη. Είναι χαρακτηριστική η δήλωση ότι «σε δύο χρόνια θα επανεξετάσουμε». Αυτό δίνει το χρόνο στη κυβέρνηση να προχωρήσει με τις ιδιωτικοποιήσεις της CYTA και των Λιμανιών χωρίς να έχει τον πονοκέφαλο κοινών κινητοποιήσεων.

Ενώ δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι αυτή είναι υποχώρηση τακτικής, δεν παύει από το να είναι μία υποχώρηση η οποία αφαιρεί από την κυβέρνηση πολύτιμο χρόνο. Η συνέχιση των αγώνων των εργαζομένων της ΑΗΚ αλλά και παράλληλα οι κοινοί αγώνες των εργαζομένων όλων των οργανισμών που κινδυνεύουν με ιδιωτικοποίηση και η ταυτόχρονη εμπλοκή των λαϊκών στρωμάτων, είναι ο μόνος τρόπος που θα βάλει φρένο στους στόχους της κυβέρνησης για ξεπούλημα του εθνικού πλούτου.   

Ντίνος Χαραλαμπίδης