Από τη Γενοκτονία στην Παγκόσμια Απειλή

Καταδίκες από ποιους και εκκλήσεις για ειρήνη προς ποιους;

του Σωτήρη Βλάχου

Η Ισραηλινή ανταπάντηση στην Ιρανική επίθεση στο Ισραήλ ήταν για τα μάτια του κόσμου. Δεν τόλμησαν κάτι πιο δραστικό μετά τις προειδοποιήσεις του Ιράν. Η κατάσταση στην Μέση Ανατολή όμως πρέπει να θεωρείται εκτός ελέγχου. Ακόμα και αν τώρα υπάρξει «εκεχειρία», με αντάλλαγμά το πράσινο φως για να μπουν οι Ισραηλινοί στη Ράφα, με όλες τις τρομακτικές επιπτώσεις για τους αμάχους Παλαιστίνιους, η περιοχή είναι καταδικασμένη να ζήσει φωτιά και κόλαση

Η «επίσημη» κοινή γνώμη της Δύσης των «Αρχών» είχε καταδικάσει την επίθεση του Ιράν στο Ισραήλ.

Ο Μπάιτεν την καταδίκασε «με τον πιο έντονο τρόπο. Η δέσμευση μας στην ασφάλεια του Ισραήλ είναι ακλόνητη».

Η Ούρσουλα καταδίκασε και αυτή «έντονα την κατάφωρη και αδικαιολόγητη επίθεση του Ιράν στο Ισραήλ».

Πλήρη αλληλεγγύη εξέφρασαν και Βρετανία, Γαλλία, Ιταλία με τον Καναδά να κάνει δηλώσεις που αποτελούν τον πιο απόλυτο χλευασμό της νοημοσύνης και ηθικής του μέσου ανθρώπου: «Η επίθεση καταδεικνύει για άλλη μια φορά την περιφρόνηση του Ιράν για την ειρήνη και τη σταθερότητα στην περιοχή».

Αυτά βρήκαν να πουν οι ηγέτες /καθάρματα του Δυτικού κόσμου. Διαγράφοντας ότι λίγες μέρες πιο πριν το Ισραήλ είχε εξοντώσει ανώτατους Ιρανούς αξιωματούχους. Κάτι που θα αποτελούσε αιτία πολέμου για οποιονδήποτε από αυτούς.

«Διαπιστώνουν» ότι το Ιράν περιφρονεί την ειρήνη και την σταθερότητα, κάτι που δεν διαπίστωσαν ποτέ για τον κράτος - τρομοκράτη, το Ισραήλ.

Είναι στις αντιδράσεις όμως της πλειοψηφίας των κομμάτων της αριστεράς σε Ελλάδα και Κύπρο στις οποίες θα εστιάσουμε. Αντιδράσεις που απογοήτευσαν τα μέλη και υποστηρικτές τους.

Ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ καταδίκασε «απερίφραστα την επικίνδυνη ιρανική επίδειξη ισχύος σε βάρος του Ισραήλ και εκφράζει την έντονη ανησυχία του για τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή που θέτουν σε κίνδυνο την περιφερειακή ασφάλεια». Αυτό μόνο είδε η ηγεσία του Σύριζα: την Ιρανική επίδειξη ισχύος.

Η Ιρανική επίθεση σίγουρα δεν θα συμβάλει με οποιοδήποτε τρόπο ούτε στην ειρήνη ούτε στην σταθερότητα. Ήταν όμως ότι πιο αναμενόμενο μέσα σε μια περίοδο σφαγής των Παλαιστινίων και της πίεσης των μαζών του Ιράν για αντίδραση.

Υποκύπτοντας στην πίεση της «κοινής» γνώμης των σημερινών ηγεσιών του «πολιτισμένου» κόσμου, ο Σύριζα αρκείται μόνο στο να καλεί «τις εμπλεκόμενες πλευρές, καθώς και τον ΟΗΕ και την ΕΕ, να προβούν στις δέουσες ενέργειες που θα οδηγήσουν σε άμεση αποκλιμάκωση και στην απαραίτητη διαφύλαξη της περιφερειακής σταθερότητας». Χωρίς την παραμικρή νύξη για το ποιος ευθύνεται και ποιος διαπράττει έγκλημα στην περιοχή. Ευθύνη που πάει τώρα να αποδοθεί στο Ιράν.

Από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ είχαμε την ανακοίνωση του Δημήτρη Μάντζου, Βουλευτή Επικρατείας και υπεύθυνου Κ.Τ.Ε. Εξωτερικών, που μας ενημέρωνε ότι «η επίθεση του Ιράν εναντίον του Ισραήλ συνιστά καταδικαστέα κλιμάκωση της κρίσης στη Μέση Ανατολή με πολύ σοβαρούς κινδύνους για την περιφερειακή και παγκόσμια ασφάλεια».

Αυτή η κλιμάκωση είναι λοιπόν καταδικαστέα, ενώ οι κλιμακώσεις που προηγήθηκαν δεν ήταν; 

Αυτό συνάδει από το λεκτικό της διατύπωσης.  Και όχι μόνο από το λεκτικό αλλά και από το ότι δεν έχει υπάρξει καταδίκη των Ισραηλινών εγκλημάτων από μέρους τους σε καμιά περίπτωση.

Και καταλήγει με το ότι η διεθνής κοινότητα «οφείλει να λάβει πρωτοβουλίες για την άμεση αποφυγή επέκτασης της σύρραξης, καλώντας όλα τα εμπλεκόμενα μέρη να επιδείξουν τη μέγιστη δυνατή αυτοσυγκράτηση για την προστασία των λαών της ευρύτερης περιοχής».

Σε ποια διεθνή κοινότητα αναφέρεται ο συγκεκριμένος κύριος; Αυτήν που συγκαλύπτει το έγκλημα της γενοκτονίας;

Σε αυτούς κάνει έκκληση αφού το ΠΑΣΟΚ έχει αποδεχθεί τη σημερινή τάξη πραγμάτων.

Το ΑΚΕΛ στην Κύπρο ανάφερε σε ανακοίνωση του ότι, «Απέναντι σε μια τέτοια κρίση μοναδική έγνοια του Προέδρου της Δημοκρατίας και της κυβέρνησής του θα πρέπει να είναι η ασφάλεια της χώρας και η αποφυγή ενεργειών και αποφάσεων που βάζουν τη χώρα στο μάτι του κυκλώνα και την εκθέτουν διεθνώς».

Μια τέτοια τοποθέτησή όμως είναι κάτι αντίθετο από τις φωνές από ΑΚΕΛ και από ΑΣΤΡΑ που μίλησαν όλη την προηγούμενη περίοδο για γενοκτονία στη Γάζα.

Αντί το ΑΚΕΛ να εξαπολύσει μύδρους ενάντια στον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας ότι στηρίζει το έγκλημα της γενοκτονίας των Παλαιστινίων, που είναι και η αιτία αυτού που εξελίσσεται τώρα, τον καλεί να κοιτάξει την ασφάλεια της Κύπρου.

Μια ασφάλεια που θα ήταν αστείο να αναμένει κάποιος ότι μπορεί να εξασφαλιστεί με την ουδετερότητα της μικρής και εντελώς αδύναμης Κύπρου, αλλά και οποιασδήποτε άλλης χώρας,  σε μια περιοχή που φλέγεται.

Τη στιγμή που το κόμμα των εργαζομένων, που κάνει αναφορές και στον κουμμουνισμό, θα έπρεπε να αναδεικνύει μέσα από τα γεγονότα ότι είναι η σημερινή παγκόσμια τάξη πραγμάτων που υπομονεύει την ειρήνη και ασφάλεια τόσο της Κύπρου όσο και των λαών, αυτό το κόμμα καλεί για μια ουτοπική και εγκληματική από άποψη αρχών μοναχική πορεία.

Και καλεί τους σφαγείς των λαών, που ονομάζει Διεθνή Κοινότητα, να αναλάβουν πρωτοβουλίες για αποκλιμάκωση.

Το ΚΚΕ βάζει τα πράγματα σε τάξη:

«Η αναμενόμενη επίθεση του Ιράν στο Ισραήλ, ως αντίποινα στην εγκληματική επίθεση του ισραηλινού κράτους στην ιρανική πρεσβεία στη Δαμασκό της Συρίας, με νεκρούς Ιρανούς αξιωματούχους, συνιστά επικίνδυνη κλιμάκωση του πολέμου στην Μέση Ανατολή που μπορεί να πάρει τρομακτικές διαστάσεις σε περίπτωση επίθεσης του Ισραήλ και των συμμάχων του κατά του Ιράν», τονίζει σε ανακοίνωσή του το ΚΚΕ.

Και συνδέει τις εξελίξεις των τελευταίων ημερών με την «ισραηλινή κατοχή και (τη) γενοκτονία κατά του παλαιστινιακού λαού, με τη στήριξη των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, (τις) ισραηλινές επιθέσεις στην Συρία και το Λίβανο… με την παρουσία ευρωατλαντικών στρατιωτικών δυνάμεων και τη συμμετοχή και της Ελλάδας».

Αυτή είναι η αληθινή εικόνα. Που δεν είναι αρκετό φυσικά κάποιος να την αναδεικνύει. Ούτε να παλεύει απλά μόνο μέσα στα όρια του ελληνικού κράτους.

Είναι εδώ που η ΕΕ είναι ο χώρος στον οποίο το ΚΚΕ πρέπει να απευθυνθεί, ο χώρος που υπάρχει μια τεράστια σε αριθμούς εργατική τάξη που είναι η μόνη που μπορεί να ανατρέψει τις εγκληματικές ιμπεριαλιστικές πολιτικές των κυβερνήσεων της.

Σωτήρης Βλάχος

21 Απριλίου 2024