Ουκρανία: Ένα Χρόνο Μετά

Η δολοφονία μιας χώρας

Ένα χρόνο μετά το ξεκίνημα του πολέμου στην Ουκρανία, η καταστροφή είναι ανυπολόγιστη: Εκατοντάδες χιλιάδες νεκροί, πάνω από δεκατρία εκατομμύρια εκτοπισμένοι, περιοχές ολόκληρες ισοπεδωμένες. Παρόλα αυτά σε επίσκεψη στη χώρα αλλά και στη γειτονική Πολωνία την εβδομάδα που μας πέρασε, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζον Μπάιτεν πανηγύρισε για τη νίκη της ελευθερίας και της δημοκρατίας.

Οι πιο ωμές επιδιώξεις

Στον χρόνο ακριβώς από το ξέσπασμα του Ρωσοαμερικάνικου πολέμου σε Ουκρανικά εδάφη, οι δυτικοί «σύμμαχοι» πέρασαν ψήφισμα στα Ηνωμένα Έθνη για άμεση και χωρίς όρους αποχώρηση των Ρώσσων από την Ουκρανία. Της ίδιας αξίας με το ψήφισμα που άναβε το πράσινο φως για εισβολή και ισοπέδωση  του Ιράκ, βασισμένο σε «στοιχεία» ότι ετοίμαζε πυρηνικά όπλα. Μια κατηγορία που αποδείχτηκε ως μια από τις μεγάλες απάτες του 21ου αιώνα.

Ούτε κουβέντα δεν γίνεται πια για τον όρο που έβαζε η Ρωσία για να μην προχωρήσει σε πόλεμο, την δέσμευση ότι η Ουκρανία δεν θα γινόταν μέλος του ΝΑΤΟ, περικυκλώνοντας τη Ρωσία.

Στα πρόθυρα πυρηνικού πολέμου είχαν φέρει οι ΗΠΑ την ανθρωπότητα το 1963, όταν η Σοβιετική Ένωση είχε κινηθεί για να εγκαταστήσει δικά της πυραυλικά συστήματα στην Κούβα, έξω από την πόρτα των ΗΠΑ.

Οποιαδήποτε συνθήκη που θα μπορούσε να οδηγήσει σε συμφωνία ειρήνης έχει εντελώς ξεχαστεί μετά που φάνηκε ότι η νίκη της Ρωσίας δεν θα ήταν μια εύκολη και σύντομη υπόθεση.

Ως μοναδικός στόχος για τις ΗΠΑ έμεινε η όσο το δυνατό μεγαλύτερη εξασθένιση της Ρωσίας μέσα από ένα παρατεταμένο πόλεμο -αυτό είναι το μόνο που υπάρχει πίσω από τις βαρύγδουπες δηλώσεις για υπεράσπιση αρχών και αξιών. 

Η απέραντη υποκρισία και πολεμοχαρής στάση της Δύσης είναι από τα βασικά χαρακτηριστικά του πολέμου αυτού, κάτι που όμως δεν μπορεί να οδηγεί σε στήριξη του Πούτιν, όσο και αν οι δυτικοί πολλές φορές προχώρησαν σε ισοπέδωση ολόκληρων χωρών με πολύ λιγότερές προφάσεις από ότι ο Πούτιν.

Ο πόλεμος αυτός που οδηγεί σε καταστροφές και θάνατο χιλιάδων ανθρώπων που δεν έχουν καμιά ευθύνη για αυτόν, δεν μπορεί να εξαλείψει τον Ουκρανικό φασισμό. Το αντίθετο μάλιστα.

Μη λύση αποτελεί επίσης και η επιβολή σε Ουκρανικά εδάφη καθεστώτος υπό τη εποπτεία του Πούτιν, με προσάρτηση τους στην Ρωσία. Ένα τέτοιο καθεστώς δεν μπορεί να δώσει λύσεις στα προβλήματα των Ρωσσώφωνων Ουκρανών, όπως δεν έδωσε λύση στα προβλήματα των Ρώσσων. Πάνω απ’ όλα δεν μπορεί να εξαλείψει τους καπιταλιστικούς ανταγωνισμούς που βρίσκονται πίσω από κάθε πολεμική αναμέτρηση.

Ζήτω «Το ισχυρό περήφανο και πρωτίστως ελεύθερο Κίεβο»

Ο Γενς Στόλτενμπεργκ, γγ του ΝΑΤΟ αντέδρασε στο διάγγελμα του Ρώσου πρόεδρου Βλαντίμιρ Πούτιν την εβδομάδα που πέρασε, στο οποίο ανάφερε μεταξύ άλλων, ότι η δυτική απειλή εναντίον της Ρωσίας δικαιολογούσε την εισβολή στην Ουκρανία.

«Κανείς δεν επιτίθεται στην Ρωσία»  είπε ο γγ του ΝΑΤΟ. «Η Ρωσία είναι ο επιτιθέμενος. Η Ουκρανία είναι το θύμα. Ο πρόεδρος Πούτιν ξεκίνησε αυτόν τον κατακτητικό ιμπεριαλιστικό πόλεμο...».

Ο γγ του πιο εγκληματικού, δολοφονικού μηχανισμού στην ανθρώπινη ιστορία κατηγορεί άλλους για κατακτητικό ιμπεριαλιστικό πόλεμο.

Την ίδια ώρα, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν, έξω από το Βασιλικό Κάστρο της Πολωνικής πρωτεύσας, Βαρσοβίας, δήλωνε ότι «Κάθε μέλος του ΝΑΤΟ το γνωρίζει και η Ρωσία το γνωρίζει επίσης: μια επίθεση εναντίον ενός (μέλους) είναι επίθεση εναντίον όλων. Είναι ιερός όρκος να υπερασπιστώ κάθε σπιθαμή εδάφους (χώρας μέλους) του ΝΑΤΟ».

Αιτία πολέμου λοιπόν μια Ρωσική επίθεση σε νατοϊκή χώρα -το τόνισε δύο φορές σε δυόμιση γραμμές για να είναι καθαρό ότι αυτό δεν ισχύει για μη μέλη.  Αλλά δεν αποτελεί αιτία πολέμου η «ιμπεριαλιστική» επίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανία, που δεν την κάνουν μέλος όσο και αν εκλιπαρεί. 

Με την δικαιολογία ότι η Ουκρανία δεν ανήκει στο ΝΑΤΟ, διεξάγουν τον πιο χαμηλού κόστους πόλεμο στην ιστορία. Με αναλώσιμο υλικό μόνο την Ουκρανία, τις υποδομές, τον πλούτο και τους ανθρώπους της, ακολουθούν τη βασική αρχή της καπιταλιστικής παραγωγής εφαρμοσμένη και στα πεδία των μαχών: όσο πιο μεγάλη παραγωγή, με όσο το δυνατό λιγότερα έξοδα.

«Μόλις ήρθα από την επίσκεψή μου στο Κίεβο και μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι παραμένει ισχυρό, υπερήφανο και πρωτίστως ελεύθερο», συνέχισε ο Αμερικανός πρόεδρος. Αυτά βρήκε να πει για τη χώρα που έχει ρημάξει η καταστροφή και ο θάνατος.

Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Πολωνός πρόεδρος, σύμμαχος στον αγώνα ενάντια στον ιμπεριαλισμό, για την δημοκρατία και την ελευθερία: «Ζήτω η ελεύθερη Ουκρανία, ζήτω η συμμαχία της Δημοκρατίας της Πολωνίας με τις Ηνωμένες Πολιτείες».

Το «Αρραγές Δυτικό Μέτωπο»

Απευθυνόμενος στους «συμμάχους», ο Μπάιτεν θέλησε να στείλει ακόμα ένα μήνυμα: «Θα αντιδρούσαμε ή θα κοιτούσαμε αλλού; Θα ήμασταν δυνατοί ή αδύναμοι; Θα ήμασταν ενωμένοι ή διχασμένοι; Έναν χρόνο αργότερα, γνωρίζουμε τις απαντήσεις». Πιθανόν και να τις γνωρίζουν. Και ακόμα πιο πιθανόν είναι ότι αυτό που γνωρίζουν είναι αυτό που τρέμουν.

Κάθε άλλο παρά ενωμένοι φαίνονται. Την ίδια ώρα που ο Μπάιτεν και ο γγ του ΝΑΤΟ διακηρύσσουν ανένδοτο αγώνα ενάντια στους «ιμπεριαλιστές», αυτή την ίδια ώρα ο πρόεδρος της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν δηλώνει ως στόχο μια νέα επαφή με τον Πούτιν για ειρήνευση μέσα από διαπραγματεύσεις.

Στο «αρραγές» δυτικό μέτωπο από την αρχή υπήρχαν ρωγμές και από τη Γερμανική πλευρά. Η Γερμανία, που είναι η πιο εξαρτημένη στην Ευρώπη από το Ρωσικό φυσικό αέριο, είχε κρατήσει πολύ συγκρατημένη στάση, αρνούμενη για καιρό να στείλει όπλα. Στα τέλη του Ιανουάριου του 2023, ένα σχεδόν χρόνο μετά, το αποφάσισε κάτω από μεγάλες πιέσεις σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις.

Πόσο θα διατηρείται όμως η δυτική συμμαχία με απειλές και πιέσεις, κόντρα στις δυνατότητες επιβίωσης των κρατών «συμμάχων» μέσα στις συνθήκες της παγκόσμιας κρίσης, είναι το ερώτημα που θα απαντήσει το αμέσως επόμενο διάστημα.

Σωτήρης Βλάχος

25 Φεβρουαρίου 2023