Ο πόλεμος στην Ουκρανία και οι συνοδοί των δυτικών

Η παγκόσμια απειλή που έγινε κανονικότητα

Σε κανονικότητα έχει μετατραπεί ένας μεγάλων διαστάσεων πόλεμος στην καρδιά της Ευρώπης που έχει ήδη κλονίσει τις παγκόσμιες ισορροπίες και οικονομία με τρόπο που δεν το έχει κάνει κανένας πόλεμος στην μετά τον 2^ο Παγκόσμιο Πόλεμο εποχή. Έκλεισαν ήδη τέσσερις μήνες από το ξέσπασμά του και  η πιθανότητα για ειρήνη φαίνεται να απομακρύνεται ολοένα και περισσότερο.

Η Ρωσία συνεχίζει με όση αποφασιστικότητα και αποτελεσματικότητα διαθέτει η πολεμική μηχανή της και οι Δυτικοί ολοένα και περισσότερο ενισχύουν την Ουκρανία, φέρνοντας το σημείο της άμεσης εμπλοκής τους όλο και πιο κοντά.

Η δυτική προπαγάνδα ενημερώνει κάθε γωνιά του πλανήτη για την απαγόρευση της αντίθετης άποψης στη Ρωσία και τους διωγμούς των επικριτών του Πούτιν, κάτι για το οποίο δεν έχει και πολλούς λόγους να αμφιβάλλει κανείς.

Την ίδια στιγμή όμως η Δύση έχει αποκλείσει εντελώς τα ρωσικά μέσα ενημέρωσης και έχει επιβάλει μια χωρίς προηγούμενο λογοκρισία σε όσους αμφισβητούν την επίσημη δυτική εκδοχή.

Έχουν επιβάλει σκότος σε εξελίξεις που θα έχουν δραματικές επιπτώσεις στη ζωή των λαών για να αποφύγουν αυτό που θα είναι αναπόφευκτο σε κάποιο στιγμή: την έκρηξη της λαϊκής αγανάκτησης που θα φέρει ανακατατάξεις, το εύρος και βάθος των οποίων είναι δύσκολο να προβλέψει κανείς σήμερα.

Ο Noam Chomsky στο ζήτημα των δυτικών ευθυνών

Ο Noam Chomsky, ο μεγάλος αυτός διανοητής και ίσως ο πιο σεβάσμιος στο είδος του σε παγκόσμια βάση, «κτύπησε» για ακόμα μια φορά:

«Η λογοκρισία στις Ηνωμένες Πολιτείες έχει φτάσει σε τέτοιο επίπεδο πέρα από οτιδήποτε έχω δει στη ζωή μου. Σε τέτοιο επίπεδο που δεν επιτρέπεται να διαβάσετε τη ρωσική θέση. Κυριολεκτικά».

Μέσα σε αυτό το κλίμα δεν δίστασε όμως να πει ότι  το κύριο «παρασκήνιο» αυτού του πολέμου είναι η «επέκταση του ΝΑΤΟ».

Αυτό είναι το κύριο στοιχείο πίσω από τον πόλεμο σύμφωνα με τον Chomsky:

«Πρέπει να είναι σαφές ότι η (ρωσική) εισβολή στην Ουκρανία δεν έχει καμία (ηθική) δικαιολογία». Και όπως και την εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ, θεωρεί και την σημερινή ως παράδειγμα «ανώτατου διεθνούς εγκλήματος».

Το ότι όμως το κύριο παρασκήνιο του πολέμου είναι η επέκταση του ΝΑΤΟ, «δεν είναι μόνο η γνώμη μου», διευκρινίζει ο Chomsky.

«Είναι η γνώμη κάθε υψηλού επιπέδου αξιωματούχου των ΗΠΑ στις διπλωματικές υπηρεσίες που έχει κάποια εξοικείωση με τη Ρωσία και την Ανατολική Ευρώπη».

«Ο πρεσβευτής του Reagan, Jack Matlock, συμπεριλαμβανομένου του σημερινού διευθυντή της CIA, στην πραγματικότητα όλοι όσοι γνωρίζουν οτιδήποτε, προειδοποιούσαν την Ουάσιγκτον ότι είναι απερίσκεπτο και προκλητικό να αγνοεί τις πολύ σαφείς κόκκινες γραμμές της Ρωσίας».

«Η Ουκρανία και η Γεωργία δεν μπορούν να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ, αυτή είναι η γεωστρατηγική καρδιά της Ρωσίας». 

Αμέσως μετά την έκρηξη του  πολέμου, «το υπουργείο Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών αναγνώρισε ότι δεν είχαν λάβει υπόψη τις ανησυχίες της Ρωσίας για την ασφάλεια σε οποιεσδήποτε συζητήσεις με τη Ρωσία».

Πολεμικές κινήσεις και σκληρές διακηρύξεις…

Η σύνοδος κορυφής του ΝΑΤΟ στη Μαδρίτη αναδεικνύει την εγκληματική φύση της συμμαχίας, της οποίας οι αποφάσεις οδηγούν μόνο προς την κλιμάκωση του πολέμου.

«Το ΝΑΤΟ δεκαπλασιάζει τις ετοιμοπόλεμες δυνάμεις του, κυρίως στο έδαφος της Ευρώπης, και ετοιμάζεται να αναπτύξει 300.000 και πλέον ΝΑΤΟικούς σε διάταξη πολέμου απέναντι στη Ρωσία».

«Οι πολεμικοί προϋπολογισμοί των κρατών - μελών του ΝΑΤΟ απογειώνονται, με κολοσσιαία εξοπλιστικά προγράμματα…»

Η απόφαση για ένταξη της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, επιβεβαιώνει απλά ότι οι σχεδιασμοί τους ήταν και είναι η περικύκλωση της Ρωσίας.

Για προσπάθεια ειρηνικής διευθέτησης ούτε κουβέντα.

Στο Νταβός που συναντήθηκαν λίγο πριν οι ηγέτες του δυτικού πολιτισμού, καταδίκασαν τη ρωσική επιθετικότητα και έδωσαν ξανά όρκους ότι θα «υπερασπιστούν το δίκαιο και την Ουκρανία», ότι δηλαδή ο πόλεμος και η προσπάθεια περικύκλωσης της Ρωσίας συνεχίζονται.

Η πολεμική τους διάταξη επεκτείνεται και στην περιοχή του Περσικού Κόλπου και του Ινδο-Ειρηνικού, όπου βρίσκεται το άλλο μεγάλο μέτωπο της αντιπαράθεσης με την Κίνα.

Και σε αυτή την περιοχή οι ανταγωνισμοί οξύνονται επικίνδυνα, υπογραμμίζοντας με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο τη σύγκρουση ΗΠΑ - Κίνας για την οικονομική, στρατιωτική και πολιτική πρωτοκαθεδρία στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα. 

…αλλά και σοβαρές ανησυχίες

Όπως όμως διέρρευσε από διάφορες πηγές, η ανησυχία των δυτικών επιτελείων για το οικονομικό κόστος του πολέμου που συνεχίζεται, ολοένα και αυξάνει.

Ο ετήσιος ρυθμός πληθωρισμού του Ηνωμένου Βασιλείου ανέρχεται στο 9% – το υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων 40 ετών. Το τελευταίο πακέτο για την αντιμετώπιση της κρίσης και του κόστους ζωής ήταν το τρίτο μέσα σε τέσσερις μήνες και δεν προβλέπεται να είναι το τελευταίο.

Σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες τα ζητήματα είναι τα ίδια: η κρίση στα καύσιμα και τρόφιμα.

Το ΔΝΤ, η Παγκόσμια Τράπεζα, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου, τα Ηνωμένα Έθνη, όλο και πιο συχνά μιλούν για επικείμενη ανθρωπιστική καταστροφή.

Για τις αναπτυσσόμενες οικονομίες οι προοπτικές είναι ακόμα πιο σκληρές, κάτι που θα έχει άμεσες επιπτώσεις και στις ανεπτυγμένες. Αντιμέτωπες με πληθυσμούς που ήταν ήδη στα όρια της πείνας, θα αναγκαστούν κάτω από την ακόμα μεγαλύτερη οικονομική επιβάρυνση αυτής της περιόδου να σταματήσουν τις πληρωμές στους διεθνής δανειστές τους.

Η Σρι Λάνκα ήταν η πρώτη χώρα που χρεοκόπησε μετά τη ρωσική εισβολή, αλλά δεν θα είναι η τελευταία.

Παγκόσμια κρίση και ανταγωνιστικά στρατόπεδα

Μια πλήρης κρίση χρέους είναι πιο κοντά από οποιαδήποτε άλλη στιγμή μετά τον 2^ο ΠΠ.

Ως ένα ενιαίο σύνολο με αμέτρητες αλληλεξαρτήσεις, ο κόσμος όλος βυθίζεται, μπορεί με διαφορετικές ταχύτητες, προς το παρόν τουλάχιστον, αλλά βυθίζεται.

Μια μεγάλου μεγέθους παγκόσμια οικονομική κρίση, μεγαλύτερη από το 2008, είναι υπό διαμόρφωση, την ίδια στιγμή που η ακρίβεια ροκανίζει τα είδη κουτσουρεμένα μεροκάματα, τσακίζει τους ανέργους και η επισιτιστική αλλά και προσφυγική κρίση παίρνουν τις δικές τους απειλητικές διαστάσεις.

Ο κόσμος χωρίστηκε ήδη σε δύο στρατόπεδα, με το πρώτο να έχει στην ηγεσία του τις ΗΠΑ και να ακολουθούν οι Ευρωπαίοι και άλλοι και στο δεύτερο να ηγείται η Κίνα, παρόλο που η Ρωσία είναι τώρα στο προσκήνιο ως ο κύριος αντίπαλος και να ακολουθούν και άλλες ιδιαίτερου βάρους χώρες όπως η Ινδία, το Πακιστάν, η Νότιος Αφρική, η Βραζιλία.

Οι σχέσεις των δύο μπλοκ ολοένα και οξύνονται παραπέμποντας σε σκηνικό πριν την έκρηξη των δύο Παγκόσμιων Πολέμων.

Η καμπάνια παραπληροφόρησης για τον δήθεν αγώνα «υπερ βωμών και αξιών» αλλά και ο χωρίς προηγούμενο αποκλεισμός και στιγματισμός της αντίθετης άποψης, στο βαθμό που κερδίζονται, στον ίδιο βαθμό φέρνουν όλο και πιο κοντά τους δύο πιο πάνω εφιάλτες.

Σωτήρης Βλάχος

2 Ιουλίου 2022