Τι κάνεις με αυτούς;

Που ακόμα και να υποχρεωθούν σε ειρήνη, ετοιμάζονται για τον επόμενο πόλεμο…

Στα αποκαΐδια μιας χώρας

Περισσότεροι από 1100 άμαχοι έχουν χάσει τη ζωή τους, ανάμεσά τους και περισσότερα από 100 παιδιά. Κοντά στους 2000 είναι οι πληγωμένοι άμαχοι και οι καταστροφές εκτιμώνται ήδη πάνω από 63 δις δολάρια.

Οι νεκροί ένστολοι είναι στα σίγουρα δεκάδες χιλιάδες, παρόλη τη σύγχυση των πληροφοριών για σκοπούς προπαγάνδας.

Τέσσερα εκατομμύρια πρόσφυγες είχαν περάσει τα σύνορα της Ουκρανίας μέχρι πριν λίγες μέρες και περισσότερα από δέκα εκατομμύρια είχαν μετακινηθεί σε άλλες περιοχές της Ουκρανίας.

Στις καταστροφές σε υποδομές περιλαμβάνονται περισσότερα από 4.400 κτίρια κατοικιών, 138 εγκαταστάσεις υγειονομικής περίθαλψης, οκτώ πολιτικά αεροδρόμια και 378 εκπαιδευτικά ιδρύματα.

«Ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα στο κέντρο της Μαριούπολης έχουν εξαφανιστεί.  Καπνοί βγαίνουν από βομβαρδισμένα κτίρια. Οι νέες δορυφορικές εικόνες που έδωσε στη δημοσιότητα η Maxar Technologies δείχνουν το μέγεθος της καταστροφής από τις δεκάδες εκρήξεις των τελευταίων ημερών μέσα και γύρω από την πόλη».

Στη Μαριούπολη τριακόσιες χιλιάδες κάτοικοι παραμένουν επίσης αποκλεισμένοι στην πόλη εδώ και εβδομάδες χωρίς νερό, ρεύμα και θέρμανση.

Αυτές τις αδιαμφισβήτητες επιπτώσεις του πολέμου αναδεικνύουν τα ΜΜΕ. Μόνο που αντί να παρουσιάζονται ως οι τραγικές επιπτώσεις οποιουδήποτε πολέμου, που μέσα στα πλαίσια του σημερινού Διεθνούς Δικαίου είναι αποδεκτός τρόπος επίλυσης διαφορών, και να κάνουν καμπάνια για το ότι κάτι πρέπει να αλλάξει, παρουσιάζονται ως οι επιπτώσεις του πολέμου του Πούτιν. 

Οι εγκληματίες

Μετά το έγκλημα, υπάρχει η δυνατότητα για ειρήνη, μας ενημερώνουν αυτοί που διέπραξαν το έγκλημα. Παρόλα αυτά δεν φαίνεται κανένας να βιάζεται.

Ο ηγέτης της Ουκρανίας οδήγησε τη χώρα στην καταστροφή επιμένοντας να την κάνει μέλος του ΝΑΤΟ, όταν οι Ρώσοι ήταν ξεκάθαροι ότι δεν θα δεχθούν κάτι τέτοιο.

Οι Αμερικανοί, με την συμπαράσταση των ευρωπαίων συμμάχων, έσπρωξαν τους Ουκρανούς προς την κόλαση αρνούμενοι μέχρι και τώρα να δηλώσουν ξεκάθαρα ότι η Ουκρανία δεν θα γίνει μέλος του ΝΑΤΟ.

Η Ρωσική ηγεσία χρησιμοποίησε το Διεθνές Δίκαιο που όλοι οι εγκληματίες χρησιμοποιούν, που επιτρέπει να καταστρέψεις ένα λαό και μια χώρα αν βρεις τω σωστά επιχειρήματα.

Η «ειρήνη» πάντως στην οποία πιθανόν να καταλήξουν τώρα, δεν ήταν καθόλου μέσα στις προτεραιότητές τους, ούτε καν μέσα στους στόχους τους. Καταλήγουν σε αυτήν διότι για την ώρα αυτό φαίνεται ότι τους βολεύει, είτε διότι πέτυχαν αυτό που ήθελαν, είτε διότι το τίμημα αν συνεχίσουν τον πόλεμο αρχίζει να βαραίνει περισσότερο από ότι η επίτευξη «ειρήνης».

Ο ηλίθιος της Ουκρανίας, που πιθανόν να μην είναι μόνο ηλίθιος αλλά και απέραντα διεφθαρμένος (πολλά έχουν βγει στην επιφάνεια για λογαριασμούς εκατομμυρίων που διατηρεί στο όνομά του) αντιλήφθηκε ότι δεν του πάει άλλο. Μόνο για αυτόν το λόγο είναι έτοιμος να διαπραγματευτεί. Ακόμα και μέχρι σήμερα, εκλιπαρεί τον Μπάιτεν να του δώσει τανκς, αεροπλάνα και πυραύλους για να αντιμετωπίσει τους Ρώσους.

Αυτός ο ηλίθιος, εγκληματίας, που οδήγησε τη χώρα του στον όλεθρο, θα συνέχιζε τον πόλεμο και την καταστροφή του λαού του αν έβλεπε την παραμικρή δυνατότητα.

Τα καθάρματα, τα αμερικάνικα επιτελεία, φαίνονται έτοιμοι για «ειρήνη», διότι πέτυχαν βασικούς στόχους όπως το άνοιγμα των δουλειών για τις αμερικάνικες πολεμικές βιομηχανίες - αύξηση των στρατιωτικών δαπανών κατά 8,1% σε σχέση με φέτος προβλέπει το σχέδιο δαπανών του υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ για το 2023, σύμφωνα με πρόταση που υπέβαλε προχτές στο Κογκρέσο η κυβέρνηση Μπάιντεν για πακέτο - ρεκόρ, ύψους 813 δισ. δολαρίων.

Σε «συμπαράσταση» των αμερικάνικων βιομηχανιών πολέμου στοχεύει και η υπερψήφιση πολεμικών κονδυλιών από τους Γερμανούς για πρώτη φορά και μάλιστα του ύψους των 100 δις δολαρίων. 

Μαζί με αυτά εξασφάλισαν ταυτόχρονα τους Ευρωπαίους ως πελάτες για τη βιομηχανία ενέργειας και εξασφάλισαν την έστω προσωρινή και εύθραυστη συσπείρωση των δυτικών λαών κάτω από την ηγεμονία τους.

Νέα στοιχεία που αφορούν τις πολιτικές «αρχών»

Δεν είναι όμως μόνο αυτά. Συνεχώς έρχονται και νέα στοιχεία στην επιφάνεια.

Ο Ντέιβιντ Σάνγκερ, επικεφαλής του γραφείου των New York Times στην Ουάσιγκτον, ανάφερε σε κείμενό του ότι η κυβέρνηση Μπάιντεν έχει στόχο να εγκλωβίσει τη Ρωσία σε έναν μακρύ και εξαιρετικά δαπανηρό πόλεμο, ανάλογο με αυτόν στον οποίο βρέθηκε καθηλωμένη η ΕΣΣΔ στο Αφγανιστάν.

Ο ιστορικός Νάιαλ Φέργκιουσον έγραψε στο πρακτορείο Bloomberg ότι «κορυφαίοι παράγοντες της κυβέρνησης Μπάιντεν του είπαν απερίφραστα ότι το μόνο νοητό, γι’ αυτούς, τέλος αυτού του πολέμου περιλαμβάνει την ανατροπή του Πούτιν και μια πιο πειθήνια έναντι της Αμερικής Ρωσία - κάτι που θα αποτελούσε ταυτόχρονα ισχυρή προειδοποίηση στην Κίνα». Αυτός ο στόχος αποτελεί μάλλον ευσεβή πόθο των Αμερικανών και πιθανότατα γι’ αυτό είναι έτοιμοι για «ειρήνη».

Πάντως, ακόμα και ο πιο έμπειρος παρατηρητής των εξελίξεων που θα ανάμενε τα πάντα από τα αμερικάνικα επιτελεία, δεν παύει να εκπλήσσεται από την κυνικότητα των σχεδιασμών.

Όσο αφορά τώρα τον Πούτιν, η κατάληψη της Μαριούπολης, έχει επιτευχθεί. Η Ουκρανία έχει χάσει το μεγαλύτερο ποσοστό των ακτών της, η Ρωσία έχει εξασφαλίσει την από ξηράς σύνδεση της Κριμαίας με το Ντονμπάς, έχει κατακτήσει σχεδόν το 100% του Λουγκάνσκ και περισσότερο από το μισό Ντονιέτσκ.

Στο οικονομικό επίπεδο τώρα, δεν είναι ασήμαντες οι εν δυνάμει επιπτώσεις των οικονομικών κυρώσεων των δυτικών απέναντί της Ρωσίας. Ο πληθωρισμός, η μαζική ανεργία, οι ελλείψεις αγαθών θα πλήξουν σοβαρά το βιοτικό επίπεδο του ρωσικού λαού. Η Κίνα όμως που έχει ήδη πάρει σαφή θέση υπέρ των Ρωσίας, έχει τη δυνατότητα να συγκρατήσει μια πιθανή Ρωσική κατάρρευση.  Και η Αμερική δεν έχει τη δυνατότητα να κηρύξει οικονομικό πόλεμο και στην Κίνα χωρίς να ανοίξει τους ασκούς του Αίολου για την αμερικάνικη αλλά και την παγκόσμια οικονομία.

Μέσα σε αυτή τη δυσοσμία έπαθε ασφυξία ένα μεγάλο μέρος της δημοκρατικής και αριστερής διανόησης στη Δύση που ακόμα στηρίζει τις κραυγές «αγανάκτησης» των δυτικών ιμπεριαλιστών.

Η κινεζική απάντηση στην έκτακτη σύσκεψη του ΝΑΤΟ

Ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών της Κίνας, Γουάνγκ Γουενμπίν, αναφέρθηκε την εβδομάδα που πέρασε στην επιλογή του ΝΑΤΟ να συγκαλέσει έκτακτη σύσκεψη την ημέρα της επετείου της έναρξης των βομβαρδισμών της Γιουγκοσλαβίας, που «κράτησαν 78 ημέρες» και έγιναν «σε παραβίαση όλων των σχετικών κανόνων του Διεθνούς Δικαίου και των βασικών αρχών που διέπουν τις διεθνείς σχέσεις».

Δεν αμέλησε επίσης να θυμίσει ότι ενάντια στη Γιουγκοσλαβία έγιναν,

«12.000 πλήγματα, ρίχτηκαν πάνω από 10.000 τόνοι εκρηκτικά και πιο πολλοί από 3.000 πύραυλοι, που στόχευσαν τα πάντα, από υγειονομικές εγκαταστάσεις μέχρι αρχαία ιστορικά μέρη, σχολεία και κατοικίες. Χάθηκαν χιλιάδες αθώες ζωές, μεταξύ των οποίων και αυτές τριών κινέζων δημοσιογράφων…»

«Χρησιμοποιήθηκαν βόμβες απεμπλουτισμένου ουρανίου, απαγορευμένες από τις διεθνείς συμβάσεις…»

«Ο λαός της Σερβίας δεν πρόκειται να ξεχάσει τη ΝΑΤΟική επιθετικότητα, όπως δεν την ξεχνά και ο λαός της Κίνας και όλοι οι λαοί». Και διερωτήθηκε αν «οι ΗΠΑ και τα άλλα μέλη του ΝΑΤΟ αναρωτήθηκαν ποτέ, ποια είναι η γενεσιουργός αιτία της κρίσης στην Ουκρανία; Ποια ευθύνη πρέπει να αναλάβουν οι ίδιοι;…».

«Το ΝΑΤΟ γεννήθηκε μέσα από τον Ψυχρό Πόλεμο κι ο μόνος σκοπός του είναι ο πόλεμος. Ποτέ δεν προσέφερε στην Ειρήνη και την ασφάλεια…»

Η ειρήνη όμως, η εργατική τάξη και οι λαοί σε όλο τον πλανήτη δεν έχουν να περιμένουν κάτι από τον Πούτιν και τον Σι Τζιν Πινγκ, όσο και αν ο πρώτος πιέστηκε όσο δεν πήγαινε άλλο για να προχωρήσει στον πόλεμο και όσο και αν ο δεύτερος έχει απόλυτο δίκαιο θυμίζοντάς τους το έγκλημα που διέπραξαν στη Γιουγκοσλαβία και τον πραγματικό ρόλο του ΝΑΤΟ. 

Η μόνη δύναμη που μπορεί να τους σταματήσει είναι οι λαοί του κόσμου, οι οποίοι δεν φαίνεται να έχουν δυνατότητες να πετύχουν μόνιμη ειρήνη, αν η αντίδρασή τους αρκεστεί μόνο σε ένα μαζικό αντιπολεμικό κίνημα σε Ανατολή και Δύση.

Στους ώμους των λαών πέφτει το ιστορικό καθήκον να παρουσιάσουν τον λογαριασμό σε όλους αυτούς που δεν έπαψαν στιγμή να σχεδιάζουν πολέμους και σφαγές για καθαρά οικονομικούς λόγους και έλεγχο των πηγών του πλανήτη, που ακόμα και όταν υποχρεώνονται σε ειρήνη, σχεδιάζουν τον επόμενο πόλεμο...

Σωτήρης Βλάχος

2 Απριλίου 2022