Το Διεθνές «Δίκαιο» τους

και οι επιπτώσεις για τους λαούς του κόσμου

Πότε τελειώνει ο εφιάλτης που δημιούργησαν;

Μέσα στη δίνη της αντιπαράθεσης ασυμβίβαστων συμφερόντων, είναι δύσκολο να προβλέψει κανείς  πότε και πώς θα τελειώσει ο εφιάλτης του πολέμου. Με σιγουριά όμως μπορεί να προβλεφθεί ότι οι εφιαλτικές επιπτώσεις του είναι ήδη εδώ.

Το Διεθνές Δίκαιο τους που τώρα ο Πούτιν χρησιμοποιεί, το οποίο επιτρέπει, αν στοιχειοθετήσεις υπόθεση, «να σφάζονται οι λαοί για τ’ αφέντη το φαΐ», οδηγεί για μια ακόμα φορά σε καταστροφικές για τους λαούς εξελίξεις.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία αλλάζει το παγκόσμιο σκηνικό περισσότερο από ότι η 11η Σεπτεμβρίου και κάθε άλλη κρίση στην περίοδο μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Το ενδεχόμενο γενίκευσης των πολεμικών επιχειρήσεων γίνεται όλο και πιο πραγματικό, όπως και ο κίνδυνος να βγει έξω από κάθε έλεγχο. Ήδη πριν δύο εβδομάδες ο βομβαρδισμός από τους Ρώσους στρατιωτικής βάσης στο Γιαβορίβ, 20 χιλιόμετρα από τα σύνορα της Πολωνίας, στο κατώφλι του ΝΑΤΟ, αποτέλεσε τη πρώτη ένδειξη.

Η λυκοφιλία Ευρωπαίων και ΗΠΑ ενδυναμώνεται, με όλες φυσικά τις αντιθέσεις και ανταγωνισμούς που υπάρχουν, και η Γερμανία μπαίνει στην κούρσα των εξοπλισμών για πρώτη φορά μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ζητά ήδη F-35 από τους Αμερικανούς.

Όπως και τότε, έτσι και τώρα οι εξοπλισμοί παρουσιάζονται ως το ιερό καθήκον για την άμυνα της πατρίδας, αλλά και το μέσον για «υπεράσπιση της ειρήνης». Το «Αν θέλεις ειρήνη, προετοιμάσου για πόλεμο» μπαίνει ξανά στην ημερήσια διάταξη, παρόλο που αν κάτι έχει διαψευστεί ιστορικά και επανειλημμένα, είναι αυτή η πιο χυδαία δικαιολόγηση των πολεμικών εξοπλισμών.

Αντί για ειρήνη όμως οι καπιταλισμοί ανταγωνισμοί που η κρίση τους οδηγεί έξω από κάθε έλεγχο, δημιουργούν ξανά το εφιαλτικό σκηνικό της περιόδου πριν τον Μεγάλο Πόλεμο, περισσότερο από 80 χρόνια πριν. Η Δύση που με την πρωταγωνιστική συμμετοχή της είχε μετατρέψει τους πολέμους σε μόνιμο εφιάλτη για όλο τον υπόλοιπο κόσμο, είναι τώρα αντιμέτωπη με τον Φράνγκεσταιν που δημιούργησε μέσα στο δικό της χώρο.

Συνομιλίες στη βάση «αρχών»

Οι Αμερικανοί απειλούν με αντίμετρα την Κίνα που στηρίζει τον Πούτιν και της υπενθυμίζουν ότι το εμπόριο της με τη Ρωσία που φτάνει στα 147 δις δολάρια τον χρόνο, είναι πολύ μικρό σε σχέση με τα όσα ξοδεύουν οι Αμερικανοί σε κινέζικα προϊόντα που φτάνουν τα 756 δις και όσα ξοδεύουν οι Ευρωπαίο που φτάνουν τα 828 δις. Ποιος μπορεί να αμφισβητήσει ότι οι συνομιλίες τους  γίνονται «στη βάση Αρχών και του Διεθνούς Δικαίου;» 

Το ζήτημα όμως είναι ότι όσο και αν θυμίζουν οι Αμερικανοί στους Κινέζους τι είναι αυτό που τους συμφέρει στην προκειμένη περίπτωση, η περικύκλωση και αποδυνάμωση της Κίνας, είναι ο κύριος στόχος τους, πολύ περισσότερο από ότι η περικύκλωση και αποδυνάμωση της Ρωσίας. Η κάθοδος αμερικάνικων πολεμικών έξω από τα χωρικά ύδατα της Κίνας, και ακόμα περισσότερο οι επανειλημμένες δηλώσεις Μπάιτεν ότι «η Κίνα αποτελεί την μεγαλύτερη μας απειλή», δεν διαγράφονται, όσο και αν οι Αμερικανοί επιμένουν τώρα σε θέσεις «Αρχών».

Δραματικές οικονομικές επιπτώσεις

Ο πόλεμος της Ρωσίας εναντίον της Ουκρανίας έχει ήδη τεράστιο αντίκτυπο στην παγκόσμια οικονομία. Όσο συνεχίζεται τόσο πιο απροσδιόριστο γίνεται το μέγεθος αυτού του κόστους.

Τα προβλήματα που ήδη έχουν δημιουργηθεί δεν μπορούν να λυθούν με πακέτα βοήθειας ή φθηνό χρήμα από τις κεντρικές τράπεζες. Αυτά χρησιμοποιούνταν από το 2008 χωρίς ουσιαστικά αποτελέσματα. Τι γίνεται τώρα που στην έλλειψη ανάπτυξης, στην ανεργία και υποαπασχόληση προστίθεται και η ταχύτατη αύξηση των τιμών; Από αυτή ακριβώς την πραγματικότητα προέρχεται η αμηχανία αλλά και οι δυσοίωνες προβλέψεις τους.

Οι μετοχές των τραπεζών στα διεθνή χρηματιστήρια καταγράφουν μεγάλες απώλειες.

«Δεδομένης αυτής της δυναμικής, ακόμη και η κατά τα άλλα ισχυρή αμερικανική οικονομία θα βιώσει απότομη ύφεση και θα οδηγηθεί σε μείωση της ανάπτυξης», δήλωσε ο Νουριέλ Ρουμπινί, νομπελίστας και επικεφαλής οικονομολόγος της ομάδας Atlas Capital.

Για νέες πληθωριστικές πιέσεις πάνω στην ευρωπαϊκή οικονομία λόγω του πολέμου στην Ουκρανία, έκανε λόγο η Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Κριστίν Λαγκάρντ, πριν λίγες μόνο μέρες. Και πρόσθεσε ότι η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία «θέτει πολύ σημαντικά ρίσκα στην ανάπτυξη», και δημιουργεί «αυξημένη αβεβαιότητα και νέες προκλήσεις». Προειδοποίησε ταυτόχρονα πως «είναι απίθανο να επανέλθει ο πληθωρισμός σε πολύ χαμηλά επίπεδα» -πίσω από το ασαφές «πολύ χαμηλά επίπεδα» δεν κρύβεται παρά η ατολμία τους να είναι συγκεκριμένοι απέναντι στο μέγεθος των απειλών που χωρίς αμφιβολία αντιλαμβάνονται.

Ο επικεφαλής οικονομολόγος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Φίλιπ Λέιν, δήλωσε ότι αυτά που εξελίσσονται «επηρεάζουν όχι μόνο τις τιμές του πετρελαίου και του φυσικού αερίου, αλλά και την εμπιστοσύνη των επενδυτών και των καταναλωτών στο εμπόριο».

Η κρίση στην ενέργεια και η κατακόρυφη αύξηση των τιμών είναι «συγκρίσιμη σε ένταση, σε βαναυσότητα, με το πετρελαϊκό σοκ του 1973», το μεγαλύτερο μέχρι σήμερα τέτοιο σοκ, δήλωσε πολύ πρόσφατα ο Γάλλος υπουργός Οικονομίας Μπρουνό Λεμέρ.

Επιπρόσθετη έγνοια του κ. Λεμέρ, εκτός από το προαναφερόμενο σοκ, αποτελεί και το ότι η πιθανότητα ενός δεύτερου σχεδίου στήριξης του κόσμου, ύστερα από τη βοήθεια λόγω της κρίση της Covid-19, «απλά θα τροφοδοτήσει την αύξηση των τιμών…»

«Θα ήταν σαν να ρίχνουμε βενζίνη στη φωτιά…»

«Το 1973, αυτή η απάντηση προκάλεσε το πληθωριστικό σοκ που γνωρίζετε, οδήγησε τις κεντρικές τράπεζες να αυξήσουν μαζικά τα επιτόκια, κάτι που σκότωσε την ανάπτυξη…»

«Αυτό έχει όνομα, στασιμοπληθωρισμός, είναι αυτό ακριβώς που δεν θέλουμε να ξαναζήσουμε το 2022»

Η βοήθεια στον κόσμο θα τροφοδοτήσει τον πληθωρισμό και η μη βοήθεια θα αφήσει τον κόσμο πεινασμένο. Η επιλογή τους είναι μάλλον έκδηλη. Όποια όμως και να είναι, η κατάσταση δεν αντιμετωπίζεται.

Η κρίση ήταν εδώ πριν ακόμα τον πόλεμο. Τι γίνεται τώρα;

Από τον περασμένο Σεπτέμβρη κιόλας, πολύ πριν ο πόλεμος μπει στο παιγνίδι ανατρέποντας τα πάντα, η Bloomberg είχε γράψει ότι το «Ενεργειακό χάος και πληθωριστικές πιέσεις προκαλούν άγχος στις ευρωπαϊκές πολιτικές».

Από τότε κιόλας είχαν προβλέψει ότι η εκτίναξη του ενεργειακού κόστους θα οδηγήσει σε αύξηση του πληθωρισμού σε ολόκληρη την Ευρώπη, πλήττοντας τους καταναλωτές.

«Το χάος στις ενεργειακές αγορές της Ευρώπης, που όλο και βαθαίνει, κινδυνεύει να υπονομεύσει  την ανάκαμψη». 

Πού βρίσκονται τα πράγματα σήμερα;

Τι γίνεται με το παγκόσμιο χρέος που πριν ακόμα τον πόλεμο, είχε βάλει πλώρη για τα 400 τρις δολάρια, ποσό που δεν μπορεί να συλλάβει ο ανθρώπινος νους;

Τι γίνεται με μια σειρά χώρες του Τρίτου κόσμου που πολύ πριν ακόμα τον πόλεμο δεν μπορούσαν να ξεπληρώσουν το χρέος τους;

Η κρίση που υπάρχει από το 2008 είναι στα πρόθυρα απότομης επιδείνωσης. Στο όνομα του Δικαίου των ιμπεριαλιστών, οι επιπτώσεις στους λαούς γίνονται ακόμα πιο δραματικές.

Στους ώμους της νέας γενιάς πέφτουν τεράστια καθήκοντα.

Σωτήρης Βλάχος

26 Μαρτίου 2022