Διακήρυξη του ΚΚΕ για τον πόλεμο

Διασώζει την τιμή του ελληνικού κινήματος

«Ειρήνη» μετά την φρίκη;

Μετά τις σφαγές των ανθρώπων σε ένα πόλεμο που η πραγματική του αιτία είναι η  σύγκρουση για ανακατανομή ζωνών επιρροής και του ελέγχου στον πλούτου του πλανήτη, αρχίζει να διαφαίνεται μικρή ελπίδα για συμφωνία. Ο Πούτιν φαίνεται να δέχεται να αποσύρει τον όρο για απομάκρυνση Ζελένσκι και ο Ζελένσκι, στα σίγουρα με την σύμφωνη γνώμη των δυτικών, δέχεται να κρατήσει την Ουκρανία έξω από το ΝΑΤΟ.

Προοπτικές για «ειρήνη» φαίνεται να διανοίγονται μετά που οι δύο χώρες πλήρωσαν βαρύ φόρο αίματος σε νιάτα με στολή που κόπηκε η ζωή τους πριν καλά ξεκινήσει και η Ουκρανία σε άμαχους, ξεριζωμό και καταστροφή  που είναι εξαιρετικά δύσκολο να μπορέσει κάποιος να δει πως θα αποκατασταθεί.

Πώς να περιγράψει κάποιος την ηθική της σημερινής παγκόσμιας τάξης;

Εγκληματική συνθηκολόγηση των ηγετών της σοσιαλδημοκρατίας

Σύριζα και ΚινΑλ - ΠΑΣΟΚ παρουσιάστηκαν για ακόμα μια φορά ως η αριστερή πτέρυγα της ελληνικής αστικής τάξης. Η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία στο σύνολο της παρουσιάστηκε ως η αριστερή πτέρυγα της ευρωπαϊκής αστικής τάξης.

Ο ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία καταδίκασε «απερίφραστα τις πολεμικές επιχειρήσεις που… διεξάγει η Ρωσική Ομοσπονδία στην Ουκρανία, που παραβιάζουν την εδαφική ακεραιότητα και κυριαρχία της χώρας».

Ο Αλέξης Τσίπρας χαρακτήρισε την Ρωσική εισβολή ως πισωγύρισμα στις πιο φρικτές στιγμές της ιστορίας, τοποθέτηση που θα ήταν απολύτως σωστή αν συνοδευόταν με τη πιο απερίφραστη καταδίκη του εγκληματικού ρόλου που και η Δύση έπαιξε στα γεγονότα, την προσπάθεια για περικύκλωση της Ρωσίας, τη χρηματοδότηση φασιστικών ομάδων που διέπραξαν σφαγές Ρωσόφωνων, τη χρηματοδότηση ανατροπών εκλεγμένων κυβερνήσεων.  

Το να αναδεικνύεις τις «σκηνές φρίκης που παρακολουθούμε από τους δέκτες της τηλεόρασής μας, τους βομβαρδισμούς, τις μάχες και τον θάνατο που σκορπίζεται στους δρόμους μίας ευρωπαϊκής πρωτεύουσας», χωρίς ταυτόχρονα να καταδεικνύεις όλους τους ενόχους, είναι συγκάλυψη. Όπως και το να καλείς για ειρήνη χωρίς να επιρρίπτεις τις ευθύνες για το μακελειό εκεί που υπάρχουν.

Στα ίδια μήκη κύματος και ακόμα χειρότερα κινήθηκε ο πρόεδρος του Κινήματος Αλλαγής, Νίκος Ανδρουλάκης, που στήριξε και την αποστολή στρατιωτικού υλικού στην Ουκρανία. Και είχε το…κουράγιο να τη χαρακτηρίσει ως έκφραση ευρωπαϊκής αλληλεγγύης. «Η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη δεν είναι κάτι ρητορικό. Είναι καιρός… να αποδεικνύεται στην πράξη- και πρέπει να εκφράζεται τόσο από την ενίσχυση του αμυντικού εξοπλισμού μιας χώρας όσο και από την απαγόρευση πώλησης όπλων από ευρωπαϊκά σε τρίτα κράτη…».

Μέσα στα πλαίσια της πιο ωμής προσέγγισης της δεξιάς και του κεφαλαίου, την ενίσχυση της κούρσας των πολεμικών εξοπλισμών βλέπει ο πρόεδρος του ΚινΑλ - ΠΑΣΟΚ την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη και την αντιμετώπιση της φρίκης του πολέμου. 

Το ΚΚΕ διασώζει την τιμή του ελληνικού κινήματος

Η απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ για τον πόλεμο στην Ουκρανία διέσωσε την τιμή του ελληνικού εργατικού κινήματος. Οι δηλώσεις Βαρουφάκη επίσης κράτησαν το ΜεΡΑ25 «στην σωστή πλευρά της ιστορίας», παρόλο που δεν έδωσαν μια εκτεταμένη ανάλυση του φαινομένου, δεν αναφέρθηκαν στα καθήκοντα μπροστά στο κίνημα και αρκέστηκαν σε απλή έκκληση για ειρήνη.

Μια παρουσίαση των βασικών σημείων της διακήρυξης του ΚΚΕ έχει τεράστια σημασία.

«Ο λαός της Ουκρανίας πληρώνει εδώ και μια δεκαετία τουλάχιστον τους ανταγωνισμούς και τις επεμβάσεις για το μοίρασμα αγορών και σφαιρών επιρροής, ανάμεσα στις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ και τη στρατηγική της “ευρωατλαντικής διεύρυνσης”, από τη μια πλευρά, και, από την άλλη, τη στρατηγική της καπιταλιστικής Ρωσικής Ομοσπονδίας για τα δικά της εκμεταλλευτικά σχέδια σε βάρος των λαών, για να ενισχύσει τον δικό της ιμπεριαλιστικό συνασπισμό (Ευρασιατική Οικονομική Ένωση, Οργανισμός Συμφώνου Συλλογικής Ασφάλειας) στην περιοχή της πρώην ΕΣΣΔ».

Ο λαός της Ουκρανίας πληρώνει σε κάτι που δεν είναι παρά ένας ακόμη κρίκος «στην αιματηρή αλυσίδα των πολέμων και των ανταγωνισμών». 

«Η ΕΕ δεν είναι “άφωνη” και “αμέτοχη” στις εξελίξεις, αλλά συμμετέχει ενεργά εδώ και χρόνια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και εν προκειμένω στον σχεδιασμό περικύκλωσης της Ρωσίας, είναι συνένοχη για το σημερινό δράμα των λαών στην Ουκρανία».

Η καπιταλιστική ΕΕ που παρουσιαζόταν ως η ήρεμη δύναμη των Αρχών, της προόδου και της ειρήνης ξεσκεπάζεται γι’ αυτό που πραγματικά είναι.

«Ο ελληνικός λαός πρέπει να απορρίψει τα κελεύσματα της πολεμικής προπαγάνδας που προετοιμάζει τον πόλεμο και τη μεγαλύτερη εμπλοκή, τα παπαγαλάκια του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, τις κατασκευασμένες ψεύτικες ειδήσεις που κατακλύζουν τα ΜΜΕ και το διαδίκτυο, να απορρίψει την “αντιρωσική υστερία”, που φτάνει να δαιμονοποιεί ακόμα και δημιουργήματα του πολιτισμού, την προσπάθεια φίμωσης κάθε φωνής που δεν αναπαράγει κάθε αφήγημα των ευρωατλαντικών επιτελείων».

Η δημοκρατία στο στόχαστρο των ευρωπαϊκών θεσμών

Απόλυτα σωστά εντοπίζει πιο πάνω η διακήρυξη ότι ξεκίνησε προσπάθεια φίμωσης κάθε φωνής που δεν αναπαράγει το αφήγημα των ευρωατλαντικών επιτελείων.

Σε πορεία συρρίκνωσης των δημοκρατικών δικαιωμάτων χωρίς τέλος έβαλε πλώρη η ευρωπαϊκή ελίτ, μέσα σε συνθήκες που η πίεση των γεγονότων την αναγκάζει να πετάξει το προσωπείο της διαφορετικής καπιταλιστικής ηθικής.

Πολύ πρόσφατα η Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ursula von der Leyen ανακοίνωσε ότι τα ρωσικά ΜΜΕ, RT και Sputnik, θα απαγορευτούν στην ΕΕ:

«Αναπτύσσουμε εργαλεία για να απαγορεύσουμε την τοξική και ζημιογόνα παραπληροφόρηση τους στην Ευρώπη… δεν θα μπορούν πια να διασπείρουν τα ψέματα τους για να δικαιολογούν τον πόλεμο του Πούτιν», είπε η κυρία επίτροπος.

Η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Δημοσιογράφων  αντέδρασε άμεσα. Ο γ.γ. της Ομοσπονδίας Ricardo Gutiérrez, εντόπισε άμεσα τους κινδύνους που μια τέτοια απαγόρευση εγκυμονεί για την ελευθερία έκφρασης.

«Αυτή η πράξη λογοκρισίας μπορεί να έχει εντελώς αντιπαραγωγικά αποτελέσματα στους πολίτες που παρακολουθούν τα απαγορευμένα ΜΜΕ. Σύμφωνα με τη δική μας γνώμη, είναι πάντα καλύτερο να αντιμετωπίζεις την παραπληροφόρηση του προπαγανδιστή ή υποτιθέμενου προπαγανδιστικού μέσου, εκθέτοντας τα πραγματικά τους λάθη ή κακή δημοσιογραφία, αποδεικνύοντας την έλλειψη οικονομικής ή λειτουργικής ανεξαρτησίας, τονίζοντας την πίστη  /δέσμευση τους σε κυβερνητικά συμφέροντα και την περιφρόνησή τους για το δημόσιο συμφέρον».

Στην ΕΕ δεν υπάρχει μόνο το Διευθυντήριο αλλά και το οργανωμένο ευρωπαϊκό κίνημα, ο πιο σημαντικός παίκτης στις μάχες των λαών που είναι μπροστά μας.

Δεν αμέλησε η διακήρυξη του ΚΚΕ να αναφερθεί και στις ευθύνες Σύριζα και ΚινΑλ στους σχεδιασμούς που η ΝΔ κάνει για περεταίρω εμπλοκή της Ελλάδας στο ιμπεριαλιστικό έγκλημα, στις «κατασκευασμένες ψεύτικες ειδήσεις που κατακλύζουν τα ΜΜΕ και το διαδίκτυο… την “αντιρωσική υστερία”, που φτάνει να δαιμονοποιεί ακόμα και δημιουργήματα του πολιτισμού, την προσπάθεια φίμωσης κάθε φωνής που δεν αναπαράγει κάθε αφήγημα των ευρωατλαντικών επιτελείων».

Κάθε πόλεμος, όπως και ο πόλεμος στην Ουκρανία, ειδικά στην εποχή της καπιταλιστικής παρακμής, όσα προσχήματα και να παρουσιάζονται, στην ουσία του δεν είναι παρά σύγκρουση συμφερόντων των κυρίαρχων τάξεων, που για τους λαούς θα σημαίνει μόνο απέραντο κόστος.

«Ο πόλεμος, που διεξάγει ο ιμπεριαλισμός και προκαλούν οι ανταγωνισμοί ανάμεσα σε ιμπεριαλιστικά κέντρα και συμμαχίες είναι πόλεμος άδικος, βάρβαρος με θύματα τους λαούς και στους ‘νικητές’ και στους ‘ηττημένους’».

Τα καθήκοντα μπροστά στους λαούς

Εξαιρετικά σημαντική είναι και η τοποθέτηση για το πια είναι τα πραγματικά διλήμματα και τα καθήκοντα μπροστά στους λαούς.

«Το πραγματικό δίλημμα σήμερα δεν είναι ΗΠΑ ή Ρωσία, ΕΕ ή Ρωσία, ΝΑΤΟ ή Ρωσία. Το πραγματικό δίλημμα είναι με τους λαούς ή με τους ιμπεριαλιστές. Η εργατική – λαϊκή πάλη μπορεί και πρέπει να χαράξει αυτοτελή, ανεξάρτητη γραμμή, μακριά από όλα τα αστικά και ιμπεριαλιστικά σχέδια. Ο αγώνας αυτός δεν έχει καμία σχέση με τα ευχολόγια και τις κοινοτοπίες άλλων κομμάτων, περί “ειρηνικής λύσης” και “διπλωματίας” και άλλα εύηχα, που δεν στοχεύουν τις αιτίες του πολέμου»

Πριν το ξέσπασμα του πολέμου, ακόμα και στο ξεκίνημα του, πριν η φρίκη του αρχίσει να γίνεται το κυρίαρχο στοιχείο στις ψυχές των ανθρώπων, η έκκληση στους λαούς να πιέσουν για συμφωνία, μπορεί να είχε νόημα. Όσο όμως περνούν οι μέρες από το ξέσπασμα του και ο θάνατος και οι καταστροφές συνεχίζονται, με τους αντιμαχόμενους απλά να σχεδιάζουν την επόμενη κίνηση που θα τους ενισχύσει στις διαπραγματεύσεις των ληστών, τόσο αποκτά νόημα και αποτελεί την μόνη διέξοδο η έκκληση για ειρήνη να στηριχθεί πάνω στο κάλεσμα για ανατροπή των υπευθύνων για την σφαγή.

Η προοπτική του σοσιαλισμού αρχίζει να αναδύεται ως η μόνη διέξοδος. Και ο μόνος δίκαιος αγώνας είναι «ο πολύμορφος αγώνας για τις ανάγκες και τα δικαιώματα των λαών, στον δρόμο της ανατροπής της αστικής εξουσίας, για μια νέα σοσιαλιστική κοινωνία».

«Αυτή είναι η σωστή πλευρά της Ιστορίας για τον ελληνικό λαό, για τους λαούς όλου του κόσμου!»

Μια προσθήκη και δυο διαφωνίες στην εξαιρετικά σημαντική διακήρυξη

Η διακήρυξη του ΚΚΕ στο ζήτημα του πολέμου στην Ουκρανία είναι εξαιρετικά σημαντική. Αναδεικνύει τις αντιθέσεις και ανταγωνισμούς που δημιουργεί η διεθνής καπιταλιστική τάξη πραγμάτων, ειδικά σε περιόδους οικονομικής κρίσης και βάζει το στίγμα των καθηκόντων των λαών στους ταραγμένους καιρούς που έρχονται.

Αναδεικνύει το εξαιρετικά σημαντικό καθήκον της αντίδρασης των λαών σε όλο τον κόσμο. Κάτι που απαιτεί και την πιο ενεργή προσπάθεια για συντονισμό της αντίδρασης των λαών του κόσμου, καθήκον που μόνο η αριστερά μπορεί να επιτελέσει.

Έχει σημασία όμως στην προσέγγιση σε αυτόν τον πόλεμο να τονισθεί η τεράστια πρόκληση των ΗΠΑ. Που δεν μπορεί να ερμηνευτεί παρά με το ότι επιδίωκαν τον πόλεμο με κάθε τρόπο. Κάτι που συμπεραίνεται από δηλώσεις ακόμα και δικών τους επιτελαρχών.

Ο αρχιτέκτονας της στρατηγικής των ΗΠΑ για αντιμετώπιση της ΕΣΣΔ στον Ψυχρό Πόλεμο, ο Τζορτζ Κέναν, είχε αποδοκιμάσει έντονα την ανατολική διεύρυνση του ΝΑΤΟ. Και πρόβλεψε από το καλοκαίρι του 2008 ότι μια ταπεινωμένη Ρωσία δεν μπορεί παρά να αντιδράσει σε βάθος χρόνου.

Ο στρατηγός ε.α. και  πρώην Συμβούλου Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ Μάικλ Φλιν, δήλωσε:

«Η κίνηση του Πούτιν στην Ουκρανία ανέτρεψε τα σχέδια του βαθέως κράτους των ΗΠΑ, του επικεφαλής του WEF Κλάους Σβαμπ, του Μπιλ Γκέιτς και άλλων που έχουν αναφορικά με την Νέα Τάξη Πραγμάτων που ετοιμάζουν…»

«Όλα όσα βλέπουμε  στην Ευρώπη σήμερα είναι η ανατροπή  μιας ισορροπίας στα σχέδια για τη Νέα Τάξη Πραγμάτων όπως την θέλουν αυτοί: Όπως την θέλουν άτομα σαν τον Δρ. Χαράρε, τον Κλάους Σβαμπ, τον Μπιλ Γκέιτς…»

«Πρέπει να αντιληφθούμε ότι πρόκειται  για ανθρώπους πολύ ευφυείς, έχουν πολλά μέσα στη διάθεσή τους και έχουν μια αποκρυσταλλωμένη στρατηγική ιδέα για το πώς θέλουν ο κόσμος να εξελιχθεί. Και ο Θεός και η ψυχή δεν είναι μέρος αυτού του σχεδίου».

Ο Αμερικανός συνταγματάρχης Douglas McGregor, πρώην ανώτερος σύμβουλος στο υπουργείο άμυνας, σε συνέντευξη του μετά το ξέσπασμα του πολέμου, είπε μεταξύ άλλων:

«Ο Πούτιν κάνει κάτι για το οποίο μας προειδοποιούσε για τουλάχιστον τα τελευταία 15 χρόνια, ότι δεν θα δεχθεί αμερικανικές δυνάμεις ή πυραύλους στα σύνορα του. Όπως εμείς δεν δεχθήκαμε ρωσικές δυνάμεις ή πυραύλους στην Κούβα. Τον αγνοήσαμε και έδρασε…»

Είναι αδύνατο να μην υπολόγιζαν οι Αμερικανοί ότι η Ρωσία θα αντιδρούσε. Και μπαίνει το μεγάλο ερώτημα. Γιατί προκάλεσαν τόσο; Για να δικαιολογήσουν ακόμα μεγαλύτερη κούρσα εξοπλισμών και να ικανοποιήσουν τις πολεμικές βιομηχανίες που στα σίγουρα είναι δυστυχείς με το τέλος του πολέμου στο Αφγανιστάν; Για να κόψουν τους Ευρωπαίους από τη ρωσική αγορά και να στραφούν για ενέργεια στις ΗΠΑ;

Μια σειρά σενάρια είναι πιθανά. Εκείνο που στα σιγουρά δεν είναι πιθανό, είναι να υπάρχουν λόγοι ηθικής, στήριξης δημοκρατικών δικαιωμάτων και τα συναφή.

Ευρωπαϊκή προοπτική

Η πρώτη αδυναμία της διακήρυξης και γενικότερης πολιτικής του ΚΚΕ, είναι η εξίσωση της ΕΕ με το ΝΑΤΟ.

Το ΝΑΤΟ αποτελεί ένωση των στρατιωτικών επιτελείων της αστικής τάξης των χωρών. Στην ΕΕ μαζί με τους αστούς που την εξουσιάζουν, υπάρχουν και οι λαοί, που μπορούν και πρέπει να μετατρέψουν αυτή την ένωση από καπιταλιστική σε σοσιαλιστική.

Δεν μπορεί να υπάρξει άλλη λύση, δεν μπορούν να υπάρξουν εθνικές λύσεις. Η αποκοπή της Ελλάδας από αυτή την ένωση και η μοναχική της πορεία δεν έχει καμιά δυνατότητα ακόμα και για σοσιαλιστική οικοδόμηση. Ο τρόπος συντονισμού των αγώνων της ευρωπαϊκής εργατικής τάξης αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά καθήκοντα της εποχής.

Απαραίτητη προϋπόθεση στην νέα προσπάθεια

Στο ζήτημα της Σοβιετικής Ένωσης,  η ανάλυση του ΚΚΕ αναφέρει ότι,  «τα γεγονότα αυτά 30 χρόνια μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού και τη διάλυση της ΕΣΣΔ αποτελούν τραγικές, ζωντανές αποδείξεις του ιστορικού πισωγυρίσματος που συντελέστηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Αυτό το κοσμοϊστορικό πισωγύρισμα για τους λαούς εκεί, αλλά και για την εργατική τάξη και τις λαϊκές δυνάμεις σε όλο τον κόσμο, άνοιξε τον ασκό του Αιόλου».

Είναι σωστό ότι η διάλυση της ΕΣΣΔ αποτέλεσε ιστορικό πισωγύρισμα. Το οποίο όμως είχε ξεκινήσει με τον εκφυλισμό της πρώτης προσπάθειας για σοσιαλιστική οικοδόμηση.

Το πιο μεγάλο πισωγύρισμα ήταν η συντριβή του κράτους που προσπάθησαν να εγκαθιδρύσουν οι μπολσεβίκοι υπό την ηγεσία του Λένιν. Και η ανάδειξη της ηγετικής κάστας του κατ’ όνομα πια κουμμουνιστικού κόμματος σε μια εξαιρετικά προνομιούχα και εκφυλισμένη κάστα.

Οι όροι που έβαλε ο Λένιν για έλεγχο της νέας εξουσίας διαγράφηκαν με τον πιο απόλυτο τρόπο.

Το κανένας αξιωματούχος δεν πρέπει να έχει μισθό μεγαλύτερο από αυτόν του ειδικευμένου εργάτη, αντικαταστάθηκε από σκανδαλώδη εισοδηματική ανισότητα. Η μισθολογική διαφορά του Πρωθυπουργού του σοσιαλιστικού κράτους, όπως και διευθυντών εργοστασίων και άλλων αξιωματούχων, από αυτή του συνηθισμένου εργάτη, ήταν μεγαλύτερη από την αντίστοιχη διαφορά σε μια σειρά από καπιταλιστικές χώρες.

Έτσι ο δεύτερος όρος του Λένιν, «όχι μόνιμος στρατός αλλά αρματωμένος κόσμος»,  αντικαταστάθηκε από μονιμότητα που ήταν απαραίτητη για να διατηρηθούν τα προνόμια.

Ακριβώς για τους ίδιους λόγους καταργήθηκε και ό όρος της ανακλιτότητας του κάθε κρατικού αξιωματούχου ανά πάσα στιγμή, όπως και ο όρος, «κάθε μαγείρισσα να καταστεί ικανή να διαχειριστεί το κράτος».

Ο Πούτιν και οι Ρώσοι ολιγάρχες προέρχονται, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, από αυτό το κόμμα και μηχανισμούς εξουσίας. Αυτό από μόνο του δείχνει τον απίστευτο βαθμό εκφυλισμού του και πρέπει να τονισθεί με τον πιο εμφαντικό τρόπο.

Είναι σωστό ότι η ανατροπή ακόμα και αυτού του βαθιά εκφυλισμένου εργατικού κράτους ήταν πισωγύρισμα αφού δεν αντικαταστάθηκε καν από μια «υγιή» καπιταλιστική δημοκρατία αλλά από την πιο εκφυλισμένη μορφή καπιταλισμού. Που μπαίνοντας στο παιγνίδι των καπιταλιστικών ανταγωνισμών για επιβίωση, συνέτεινε στην σημαντική αύξηση της αστάθειας στην περιοχή και στον κόσμο.

Τη νέα προσπάθεια για σοσιαλιστική οικοδόμηση όμως, δεν μπορεί να βαραίνει αυτό το έκτρωμα. Ο Σταλινισμός, ο εκφυλισμός και τα εγκλήματα του αποτελούν το βασικό σημείο θεωρητικής άμυνας της δεξιάς απέναντι στην προοπτική του σοσιαλισμού σήμερα. Πρέπει να αποκηρυχθούν με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο.

Σωτήρης Βλάχος

20 Μαρτίου 2022