Οι Τρομοκράτες Νικούν τους Τρομοκράτες

Με τους λαούς να πληρώνουν βαρύ τίμημα

Άτακτη φυγή των χωροφυλάκων του πλανήτη

 «Ό,τι λέμε ισχύει», ήταν η δήλωση με την οποία ο πατέρας Μπους τερμάτιζε τον πόλεμο στον Κόλπο πριν τριάντα χρόνια. Ό,τι λέμε είναι νόμος με παγκόσμια ισχύ, αυτό ήταν το νόημα της δήλωσης του.

Μόνο που τριάντα χρόνια μετά τίποτε πια δεν ισχύει. Οι παγκόσμιοι τρομοκράτες ηττήθηκαν από τους τοπικούς τρομοκράτες.

Μετά που ξόδεψαν πάνω από ένα τρις δολάρια, με 800 χιλιάδες Αμερικανών στρατιωτών να υπηρετούν στο Αφγανιστάν και 2400 να αφήνουν τη ζωή τους εκεί, με πάνω από 150.000 να υπολογίζονται οι  νεκροί άμαχοι, φεύγουν σαν κυνηγημένοι εγκαταλείποντας τη χώρα στο χάος. «Πλάνα που κάνουν τον γύρω του κόσμου, δείχνουν μάλιστα ανθρώπους να πέφτουν από μεγάλα ύψη, καθώς ήταν κρεμάμενοι από αμερικανικό μεταγωγικό αεροσκάφος C-17, άλλοι τρέχουν δίπλα από αεροπλάνα στον αεροδιάδρομο ενώ κάποιοι προσπαθούσαν να πιαστούν από ελικόπτερα».

Άφησαν τη χώρα ρημαγμένη, σε απόλυτο χάος. Εγκατέλειψαν ανθρώπους στα χέρια των Ταλιμπάν που θα πάρουν εκδίκηση, ανθρώπους  που έκαναν συνεργάτες στα εγκλήματα τους, υποσχόμενοι σε αυτούς μια καλύτερη ζωή. «Ούτε τους μεταφραστές και τους άλλους συνεργάτες τους δεν προλαβαίνουν πλέον να πάρουν μαζί τους οι δυτικές στρατιωτικές αποστολές που αποχωρούν».

Την ίδια στιγμή ο συνεργάτης τους στην «πάταξη της τρομοκρατίας», Πρόεδρος της χώρας, Ασράφ Γκανί, εξασφάλισε τη φυγή του «με τα ρωσικά μέσα ενημέρωσης να διαδίδουν ότι διέφυγε με τέσσερα αυτοκίνητα και ένα ελικόπτερο γεμάτο μετρητά, ενώ αναγκάστηκε επίσης να αφήσει πίσω μερικά χρήματα, καθώς δεν χωρούσαν όλα...»

Ο αφγανικός στρατός που κτίζανε για 20 χρόνια, κατέρρευσε σε διάστημα ημερών ή κάποιων εβδομάδων σαν χάρτινος πύργος. Μπροστά σε αυτή την πραγματικότητα, ο επικεφαλής των αμερικανικών δυνάμεων στην Καμπούλ, στρατηγός Κένεθ Μακένζι, σύρθηκε σε επαφές με εκπροσώπους των Ταλιμπάν στην Ντόχα, «προκειμένου να τους ζητήσει να μην επιτεθούν στο αεροδρόμιο της Καμπούλ» -τέτοια ξεφτίλα από αυτούς που με τόση αλαζονεία πήγαν στην χώρα για να «ξεριζώσουν» αυτούς τους οποίους σήμερα εκλιπαρούν να μην επιτεθούν.

Είναι μόνο νίκη των Ταλιμπάν;

Ζούμε σε μια υποχώρηση της υπερδύναμης χωρίς προηγούμενο. «Τα φοβερά εργαλεία, τα τεχνικά μέσα  και η υπεροπλία γενικά στη τεχνογνωσία στη πολεμική των ΗΠΑ αποδείχθηκαν ανεπαρκή στην αντιμετώπιση της θέλησης και την ανθεκτικοτητας των Ταλιμπάν και των Πακιστανών υποστηρικτών τους. Μακροπρόθεσμα, οι πύραυλοι και τα πολεμικά του αεροσκάφη δεν μπόρεσαν να νικήσουν ένα κίνημα εξήντα χιλιάδων μαχητών σε μια χώρα του μεγέθους του Τέξας!»

Είναι όμως απλά νίκη εξήντα χιλιάδων Ταλιμπάν, ή ήττα μιας κατοχικής δύναμης από έναν εχθρικό ντόπιο πληθυσμό στον οποίο δεν πρόσφεραν τίποτε άλλο εκτός από καταστροφή και θάνατο; Ακόμα και το κτίσιμο τοπικών σταθμών παραγωγής ενέργειας θα ήταν game changer, δήλωσε την Τρίτη στο BBC βουλευτής των Βρεττανών Συντηρητικών, κάτι που δεν έκαναν. Την τρομοκρατία στο Αφγανιστάν θα μπορούσαν να την ξεριζώσουν αν επένδυαν για να δώσουν ζωή στους ντόπιους πληθυσμούς έστω και μικρό μόνο μέρος των χρημάτων που για 20 χρόνια ξόδεψαν για να καταστρέψουν τη χώρα.

Είναι όμως απλά νίκη εξήντα χιλιάδων Ταλιμπάν, ή ένδειξη μιας αυτοκρατορίας σε πορεία σήψης;

Η πραγματική σχέση ΗΠΑ και τρομοκρατίας

Δεν πήγαμε στο Αφγανιστάν για να κτίσουμε ένα έθνος αλλά για να πολεμήσουμε την τρομοκρατία, δήλωσε την Δευτέρα ο Αμερικανός Πρόεδρος. Ξεδιάντροπα, μπροστά στις καταστροφές που δημιούργησαν, αυτό βρήκε να δηλώσει. Αν όμως η τρομοκρατία ήταν ο στόχος τους, θα έπρεπε να  είχε χαθεί από προσώπου γης, αφού αντί να τη συντρίψει την θέριεψε.

Καμιά σχέση όμως δεν είχε η παρουσία τους στη χώρα με αυτό τον στόχο. Την τρομοκρατία τη χρησιμοποιούν για να δικαιολογούν τις επεμβάσεις τους στην προσπάθεια να ελέγχουν τον κόσμο.

Με τον Μπιν Λάτεν πάντως, τον ηγέτη της Αλ Κάϊτα που υποτίθεται ότι πήγαν στο Αφγανιστάν για να αντιμετωπίσουν, είχε φωτογραφηθεί  ο Μπρεζίνσκι, σύμβουλος εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ (επι Κάρτερ, Κλίντον και Ομπάμα) το 1980 -όταν ακόμα τον αποκαλούσαν Freedom Fighter.

Σε όλα τα χρόνια που ακολούθησαν μέχρι και την 11η Σεπτεμβρίου του 2001 με την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους, ο Μπιν Λάτεν ήταν ο «Αντισοβιετικός πολεμιστής (που) βάζει το στρατό του στο δρόμος προς την ειρήνη».

Αμερικάνικα ΜΜΕ όπως το NBc, αποκάλυψαν ότι την Αλ Κάιντα, αλλά και τον ΙΣ σε μεγάλο μέρος τουλάχιστον της δεκαετίας του 2010, χρηματοδοτούσε το Αμερικάνικο Κογκρέσο.

Αθλιότητα αλλά και απόλυτη αδυναμία

Μπροστά σε αυτές τις συγκλονιστικές εξελίξεις, η αντίδραση των πολιτικών εκπροσώπων του «πολιτισμένου» κόσμου θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί μόνο άθλια, αν δεν ήταν, πάνω από όλα, ένδειξη απόλυτης αδυναμίας.

Ο ΟΗΕ «κάλεσε τους Ταλιμπάν να επιδείξουν αυτοσυγκράτηση και να διασφαλίσουν ότι μπορούν να καλυφθούν ανθρωπιστικές ανάγκες».

Κάλεσε επίσης για διαπραγματεύσεις ώστε να σχηματιστεί μια Κυβέρνηση "ενωμένη, αντιπροσωπευτική και χωρίς αποκλεισμούς, περιλαμβανομένης της πλήρους, ισότιμης και ουσιαστικής συμμετοχής των γυναικών». Το 15μελές όργανο του, ζήτησε «τον άμεσο τερματισμό των εχθροπραξιών και των καταχρήσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και κάλεσε όλες τις πλευρές να επιτρέψουν την άμεση, ασφαλή και απρόσκοπτη ανθρωπιστική πρόσβαση» -τέτοιες γελοίες εκκλήσεις κάνουν.

Αν όμως τέτοιες εκκλήσεις μπορούσαν να έχουν αποτέλεσμα, πως ο ΟΗΕ νομιμοποίησε τους Δυτικούς να εισβάλουν στη χώρα; Πως τους άφησε να καταστρέφουν τη χώρα για είκοσι χρόνια χωρίς μια κουβέντα πάνω στο ζήτημα; Πως άφησε τόση βία να γίνει η καθημερινότητα στη ζωή των ανθρώπων της χώρας;

Η Ευρωπαϊκή Ένωση κάλεσε «όλα τα μέρη να σεβαστούν και να διευκολύνουν την ασφαλή και ομαλή αποχώρηση ξένων υπηκόων και Αφγανών που επιθυμούν να φύγουν από τη χώρα».

Το ΝΑΤΟ, σε μια πρωτόγνωρη ένδειξη της απόλυτης αδυναμίας του, «παρεμβαίνει αποφασιστικά» για να επιταχύνει «τις επιχειρήσεις απομάκρυνσης των πολιτών τους» -μέχρι εδώ φτάνουν τώρα οι φιλοδοξίες τους- ανακοίνωσε εκπρόσωπος της Συμμαχίας.

Η Αγγελα Μέρκελ χαρακτήρισε την κατάσταση «πικρή»… χωρίς να αμελήσει όμως να εκφράσει «κάποια κατανόηση για την απόφαση του Τζο Μπάιντεν, λέγοντας ότι οι ΗΠΑ έχουν πληρώσει βαρύ τίμημα» Ούτε κουβέντα για το τίμημα του ντόπιου πληθυσμού. Ούτε κουβέντα για το ότι τα εγκλήματα της πολιτικής των ΗΠΑ-Δυτικών, «τα πληρώνει /και θα τα πληρώσει ο λαός στο Αφγανιστάν και πρώτα οι γυναίκες!»

Βρισκόμαστε σε πορεία ριζικής αναδιάταξης του παγκόσμιου χάρτη. Ένα ολόκληρο κοινωνικό /οικονομικό σύστημα βρίσκεται σε πορεία κατάρρευσης χωρίς προηγούμενο και στα συντρίμμια του θα κυριαρχήσει ο τρόμος του θρησκευτικού φανατισμού και του φασισμού, με όλες τις τρομακτικές συνέπειες στις ζωές των ανθρώπων, αν δεν συντελεστούν παγκόσμιες αλλαγές που θα αφαιρέσουν το δικαίωμα των πλουτοκρατών της γης να καθορίζουν τις τύχες των λαών της γης.

Οι Ταλιμπάν του Αφγανιστάν έχουν γίνει παγκόσμιο θέμα, είναι ένα παγκόσμιο θέμα, όπως είναι η κλιματική αλλαγή, η πανδημία, η οικονομική κρίση. Δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν  τοπικά. Είναι όλα ζητήματα που απαιτούν παγκόσμιες λύσεις. Αυτό αποτελεί το πιο ουσιαστικό μήνυμα για την παγκόσμια αριστερά.

Σωτήρης Βλάχος

18 Αυγούστου 2021