Παλαιστίνη: «Εκεχειρία» μετά την Βαρβαρότητα

Βαρβαρότητα και  εκεχειρία σε επανάληψη

Η κυβέρνηση του Ισραήλ και η Χαμάς συμφώνησαν την Πέμπτη σε κατάπαυση του πυρός, διακόπτοντας μια σύγκρουση που άφησε εκατοντάδες νεκρούς, στη συντριπτική τους πλειοψηφία Παλαιστίνιοι, δεκάδες χιλιάδες εκτοπισμένους και ισοπεδωμένες περιοχές της  Γάζας. Μια ταινία σε επανάληψη. 

Η ωμότητα της στρατιωτικής μηχανής του Ισραήλ που υπερέχει συντριπτικά και τα ανελέητα, αδιάκριτα κτυπήματά της, «εμπλουτίστηκαν» αυτή το φορά με την ωμότητα ενός ακόμα άθλιου μέσου που χρησιμοποιήθηκε για να καταστείλει τις διαδηλώσεις των Παλαιστινίων.

Ως «Μια μυρωδιά από την κόλαση», παραγράφεται στον  Economist το  νέο ισραηλινό όπλο. «Και εκτός από τις αεροπορικές επιδρομές, τις πλαστικές σφαίρες και τα χημικά οι Παλαιστίνιοι δέχονται καθημερινά επιθέσεις με αυτό το βρομερό υγρό όπλο». Ανταποκριτής του BBC ανάφερε,  «Σκέψου το χειρότερο πράγμα που θα μπορούσες να είχες μυρίσει. Μια δυνατή μίξη σαπισμένου κρέατος, βρώμικων καλτσών που έχουν να πλυθούν αρκετές εβδομάδες και υπονόμου». Ενώ ανάλογος του Reuters, «Φανταστείτε να παίρνετε ένα σάπιο πτώμα από έναν υπόνομο, να το τοποθετείτε σε ένα  μπλέντερ και με το βρώμικο αυτό υγρό να ψεκάσετε το πρόσωπό σας...»

Η αθλιότητα της διεθνούς πολιτικής ελίτ

Υπάρχουν πολλά που δεν μπορεί να ξέρει ένας παρατηρητής των γεγονότων, όπως πόσο ρόλο έπαιξε η πίεση του απλού κόσμου και των δύο λαών σε αυτή τη συμφωνία. Υπάρχουν όμως και αυτά που είναι αδιαφιλονίκητα. Όπως ότι η ρίζα του προβλήματος είναι η Ισραηλινή κατοχή, το καθεστώς Απαρτχάιντ για το οποίο η ζωή των Παλαιστινίων δεν έχει σημασία.

Αδιαμφισβήτητη είναι και η αθλιότητα της σημερινής άρχουσας τάξης και της κυρίαρχης πολιτικής ελίτ, που καλούσε για αυτοσυγκράτηση, εξωραΐζοντας έτσι τα εγκλήματα του κράτους του Ισραήλ και διασφαλίζοντας τη συνέχιση της κτηνώδους καταπίεσης του Παλαιστινιακού λαού.

Αδιαμφισβήτητη είναι και η αθλιότητα της πολιτικής της ελληνικής και κυπριακής κυβέρνησης που βρίσκονται σε συμμαχία με το ισραηλινό κράτος /δολοφόνο και που θεωρούν αυτή την πολιτική ανώτερης ηθικής στάθμης από τις κατηγορίες του Ερτογάν ενάντια στο Ισραήλ: «Είναι δολοφόνοι, τόσο που σκοτώνουν παιδιά ηλικίας πέντε, έξι ετών. Να ρουφούν αίμα, αυτό είναι το μόνο που τους ικανοποιεί». Όσο και αν ο ίδιος μπορεί να κατηγορηθεί για πολλά, αυτό δεν αλλάζει την αλήθεια της διατύπωσής του.

Απευθυνόμενος στον Τζο Μπάιντεν, είπε ότι,  «Γράφετε ιστορία με χέρια βαμμένα σε αίμα» και καταδίκασε την έγκριση πώλησης νέων οπλικών συστημάτων στο Ισραήλ από την αμερικάνικη κυβέρνηση ύψους 735 εκατομμυρίων δολαρίων. Αυτά που έπρεπε να καταδικάζει κάθε κυβέρνηση που επικαλείται το διεθνές δίκαιο, τα χλευάζουν, τα θεωρούν πρόκληση του σουλτάνου οι «υπερασπιστές των ελληνικών δικαίων».

Μπορεί  ο Τούρκος Πρόεδρος να «σήκωσε την σημαία του ιερού πολέμου εναντίον του Ισραήλ» διότι απλά έτσι βολεύει τον ίδιο και τα συμφέροντα του τουρκικού καπιταλισμού, είναι όμως η βαρβαρότητα της σημερινής τάξης πραγμάτων, οι πολιτικές του δυτικού πολιτισμού που απορρέουν από στυγνά συμφέροντα, που δίνουν ερείσματα στον Τούρκο Πρόεδρο να φαίνεται στα μάτια των μουσουλμάνων ως αυτός που αντιστέκεται στο έγκλημα που συντελείται με δυτική στήριξη.

Τραγικά αδιέξοδα της πολιτικής

Αδιαμφισβήτητο όμως είναι και το γεγονός ότι η Χαμάς που ελέγχει την Γάζα ακολουθεί πολιτική που είναι δώρο στα χέρια των εγκληματιών της Ισραηλινής κυβέρνησης. Η Χαμάς που έχει διακηρυγμένο στόχο την καταστροφή του Ισραήλ και κτυπά αδιάκριτα, δίνει τα πιο πολύτιμα άλλοθι στους δολοφόνους.

«Ο ρουκέτες της Χαμάς εναντίον μη στρατιωτικών στόχων είναι τρομοκρατία, και δεν αλλάζει τίποτα, επειδή οι περισσότεροι νεκροί είναι και πάλι Παλαιστίνιοι. Κανένας άλλος δεν βλάπτει την παλαιστινιακή υπόθεση όσο οι ισλαμιστές στη Γάζα. Η Χαμάς και η ισλαμική Τζιχάντ τρομοκρατούν όχι μόνο αθώους στην Ιερουσαλήμ και την Ασκελόν, αλλά και τους ίδιους τους Παλαιστίνιους». Αυτή την άποψη έκφρασε η γερμανική αριστερή «Tageszeitung». Ανάλογη άποψη εκφράσαμε στο τελευταίο μας κείμενο στην ιστοσελίδα μας.

Πάνω σε αυτή τη γραμμή στηρίζονται τα γεράκια του Ισραήλ και δηλώνουν ότι θα «συνεχίσουμε τα πλήγματα στους τρομοκράτες», (Μπέντζαμιν Νετανιάχου,  αμέσως μετά που είχε συνομιλήσει με τον Αμερικανό πρόεδρο).

Το έγκλημα του δυτικού πολιτισμού απέναντι στου Παλαιστίνιους ξεκίνησε το 1948 όταν κοντά στο ένα εκατομμύριο Παλαιστίνιοι ξεριζώθηκαν από τη γη τους μέσα σε λίγες μόνο μέρες για να δημιουργηθεί το κράτος του Ισραήλ. Το έγκλημα όμως αυτό δεν διορθώνεται εβδομήντα χρόνια μετά με κατάργηση της χώρας του Ισραήλ και ξεριζωμό ολόκληρων γενιών ισραηλινών που δεν γνώρισαν άλλη πατρίδα, όπως και η γενοκτονία 100 εκατομμυρίων Ινδιάνων και το ξεκλήρισμα μιας ολόκληρης φυλής δεν διορθώνεται με τη διάλυση των ΗΠΑ.

Δικαίωμα στη ζωή για τους Παλαιστίνιους και ειρήνη είναι τα ζητούμενα, που καθόλου δεν ενδιαφέρουν τις πολιτικές ελίτ διεθνώς. Ζητούμενα  που για να επιτευχθούν πρέπει ο Παλαιστινιακός λαός να αναζητήσει αερίσματα μέσα στο Ισραηλινό κίνημα που επανειλημμένα έχει δείξει την διάθεση του προς αυτή την κατεύθυνση.

Σωτήρης Βλάχος

21 Μαΐου 2021