Συμβόλαιο Θανάτου για Κώστα Βαξεβάνη

ΔΙΑΣΥΝΔΕΣΕΙΣ ΜΕΝΙΟΥ ΦΟΥΡΘΙΩΤΗ

Μετά τη δολοφονία του Γιώργου Καραϊβάζ, ένα νέο συμβόλαιο θανάτου βγήκε στην επιφάνεια, ευτυχώς πριν πραγματοποιηθεί. Αυτό του Κώστα Βαξεβάνη, που σε αντίθεση με του ΓΚ όπου η διαπλοκή και άλλες σχετικές παράμετροι παραμένουν στο σκοτάδι, έβγαλε πολλά στη φόρα.

Όλα δείχνουν ότι δεν πρόκειται για ενέργεια «αυτοδύναμου» ατόμου  που δρούσε από μόνο του, αλλά κάποιου σε πολύ στενή σχέση με την πολιτική εξουσία από την οποία εξασφάλιζε στήριξη και ασυλία.

Ο ίδιος ο ΚΒ θα πει ότι «η υπόθεση Φουρθιώτη δεν είναι η παραβατική συμπεριφορά μιας ιδιόμορφης περσόνας, όπως επιχειρούν να την εμφανίσουν κάποιοι κάνοντας μάλιστα επίδειξη λεκτικής επιθετικότητας. Ο «μάνατζερ» αποτελεί δομικό υλικό της πολυκατοικίας της Δεξιάς, που πρόσφερε υπηρεσίες και απαιτούσε άλλες». Από την πρώτη κιόλας έρευνα βγήκαν στην επιφάνεια πολλές από τις διασυνδέσεις του.  «Επικοινωνίες και μηνύματα με υπουργούς, εκδότες, αξιωματικούς της ΕΛΑΣ, κρατικούς παράγοντες και φυσικά με τον υπόκοσμο». Και όπως πολύ σωστά βάζει το ερώτημα ο ΚΒ, «Με εξαίρεση τους τελευταίους, οι άλλοι για τι πράγμα μιλούσαν με τον Φουρθιώτη;»

ΠΩΣ ΑΝΑΠΤΎΣΕΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΕ ΤΗ ΝΔ

Η σχέση του ΜΦ με τη Νέα Δημοκρατία πάει πιο πίσω και ξεκινά όταν ο Στέλιος Πέτσας είχε βάλει το μέσο επικοινωνίας του ΜΦ στην λίστα για να το χρηματοδοτήσει.  Να χρηματοδοτήσει για την καμπάνια για τον κορονοϊό, ένα μέσο επικοινωνίας ουσιαστικά ανύπαρκτο την ίδια στιγμή που άφησε το Documento εκτός.

Οι σχέσεις με τη Νέα Δημοκρατία συνεχίστηκαν και αναπτύχθηκαν στη συνέχεια. Ο ΜΦ προχώρησε σε έκδοση εφημερίδας που ήταν τόσο  Μητσοτακική όσο λίγες, και διαφημιζόταν στην ΕΡΤ. Τόσο «μεγάλη» ένοιωθε να είναι η προσφορά του και τόσο σημαντική και αναντικατάστατη η παρουσία του, που έκανε απάτες ξεδιάντροπα, όπως με τα χρήματα του προγράμματος του υπουργείου Εργασίας. Ένοιωθε αρκετά ισχυρός ώστε «μπούκαρε στο γραφείο του υπουργού Γιάννη Βρούτση με μπράβους και τον απείλησε πως θα τον αποπέμψει από υπουργό. Και ναι, ο Βρούτσης έπαψε να είναι υπουργός λίγες μέρες μετά. Άνθρωποι κατέθεταν ενόρκως για τις απάτες του, αλλά δεν έγινε καμιά έρευνα προτού δημοσιευτούν όσα δημοσιεύτηκαν στο Documento».

Όλα αυτά  συμβαίναν και ο ΜΦ κυκλοφορούσε αγέρωχος. Και θα συνέχιζε, αν οι καταγγελίες του ΚΒ δεν έβρισκαν πλατιά απήχηση. Ο ΜΦ κυκλοφορούσε αγέρωχος «όταν Υπουργοί όπως ο Αδωνης Γεωργιάδης»   απειλούσαν δημόσια στο Twitter τον ΚΒ ότι θα τον κλείσουν στην φυλακή. 

Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Μιχάλης Χρυσοχοΐδης δηλώνει τώρα πως η υπόθεση ΜΦ είναι «μια εξαιρετικά δυσώδης υπόθεση». Το ερώτημα όμως που τίθεται είναι που θα βρισκόταν αυτή η «εξαιρετικά δυσώδης υπόθεση», αν δεν την έβγαζε στην επιφάνεια ο ίδιος ο ΚΒ μετά από πληροφορίες που τυχαία πήρε, και αν δεν έπαιρνε τόσο πλατιά δημοσιότητα; Η ίδια η ΝΔ το χειρίστηκε λες και το όνομα ΚΒ δεν ήταν στοιχείο στην όλη ιστορία. «Δεν υπήρχε μια δήλωση της ΝΔ, του κυβερνητικού εκπροσώπου ή του Κυριάκου Μητσοτάκη για την αποκάλυψη πως υπήρχε συμβόλαιο θανάτου εναντίον μου», θα πει ο ΚΒ.

ΠΟΣΕΣ ΔΥΝΑΤΌΤΗΤΕΣ ΕΧΕΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ Η ΠΙΟ ΕΡΕΥΝΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΗΡΩΙΚΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ;

Η νότα αισιοδοξίας που εκπέμπει η θέση του ΚΒ, ότι αποδεικνύεται «πως όταν η δημοσιογραφία λειτουργεί αναγκάζονται να λειτουργούν και οι θεσμοί αλλά και οι πολίτες», δεν φαίνεται να βρίσκει στήριξη στα πραγματικά γεγονότα. Σίγουρα υπάρχουν δημοσιογράφοι δοσμένοι στο επάγγελμά τους. Πόσες δυνατότητες έχουν όμως να τα βάλουν με τη διαπλοκή σε όλα τα επίπεδα χωρίς να συντριβούν; Τι ποσοστό της διαπλοκής μπορούν να εντοπίσουν και να αναδείξουν; Ακόμα και η συγκεκριμένη περίπτωση θα παρέμενε  ανεξιχνίαστη κατά πάσα πιθανότητα, ακόμα και μετά που το συμβόλαιο θανάτου υλοποιείτο, αν τυχαία γεγονότα δεν την έφερναν στην επιφάνεια.

Όσο ηρωισμό και αυταπάρνηση και να επιδείξει η δημοσιογραφία, χωρίς τα οποία σίγουρα τα πράγματα θα ήταν χειρότερα, δεν μπορεί να τα βάλει με τα αμέτρητα πλοκάμια της διαπλοκής, που τρέφει καθημερινά και κάνει άτρωτη το πολύ συγκεκριμένο πολιτικοοικονομικό σύστημα στο οποίο ζούμε.

ΜΟΝΟ ΕΝΑ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΙ ΤΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ

Η αντιμετώπιση της αδιαφάνειας, της ύπαρξης πανίσχυρων οικονομικών συμφερόντων που διαπλέκονται με το κράτος και την πολιτική εξουσία, είναι καθήκον της αριστεράς. Είναι ξεκάθαρο πια σε όλους ότι δεν είναι αρκετό να αντικαταστήσει στην εξουσία το επιτελείο της δεξιάς με δικά της άτομα. Ο Μένιος Φουρθιώτης και κάθε ο Φουρθιώτης δεν είναι απλά δομικό υλικό της πολυκατοικίας της δεξιάς, όπως αναφέρει ο ΚΒ, αλλά ενός ολόκληρου συστήματος το οποίο η δεξιά απλά υπηρετεί. Ενός ολόκληρου συστήματος που αφομοιώνει και προσαρμόζει τους πάντες στο τρόπο λειτουργίας του. Αυτό αποδεικνύουν μια σειρά αριστερών, ριζοσπαστικών κινημάτων που ανήλθαν στην εξουσία και αποχώρησαν απαξιωμένα. Αυτό αποδεικνύει και η ίδια η εμπειρία του Σύριζα

Ο ίδιος ο ΚΒ είχε αναφερθεί στο πως το σύστημα «μασά» τα άτομα, σε ένα εξαιρετικό κείμενό του, δυο μόνο μέρες μετά τις ευρωεκλογές του Μαΐου του 2019:

«Πολιτικό προσωπικό που νοιαζόταν περισσότερο για τη διαιώνισή του απ’ ό,τι για τον διαφαινόμενο κίνδυνο πως χάνει την ευκαιρία...»

«Με ελάχιστες εξαιρέσεις υπουργών, οι πολλοί λόγω άγνοιας και ανικανότητας παραδόθηκαν σε «ευέλικτους» που εμφανίζονταν ως τεχνοκράτες στην αρχή για να λύσουν θέματα και στη συνέχεια για να διατηρήσουν τον υπουργό στη θέση του...»

«Οι δειλοί ανακάλυψαν τον «σεβασμό στους θεσμούς» τους οποίους διύλιζαν την ώρα που κατάπιναν το παλιό σύστημα ή είχαν την αυταπάτη πως θα το κάνουν φιλικό ώστε να τους ανέχεται...»

Αυτές και πολλές άλλες καίριας σημασίας διαπιστώσεις είχε τότε κάνει ο ΚΒ, που βάζουν «επι τάπητος» το ζήτημα της ριζικής αναθεώρησης από τον Σύριζα πρακτικών και πολιτικών που ακολούθησε στα χρόνια της διακυβέρνησης του.

Σωτήρης Βλάχος

6 Μαΐου 2021