Η ΑΠΕΙΛΗ ΤΟΥ ΚΟΡΟΝΑΪΟΥ ΚΑΙ ΠΟΙΟΙ ΕΥΘΥΝΟΝΤΑΙ
Στην απειλή της φτώχειας που προκαλεί η παγκόσμια οικονομική κρίση, οι πόλεμοι, τα εκατομμύρια θανάτων από ασιτία σε μια σειρά χώρες, προστίθεται τώρα και η απειλή μιας παγκόσμιας πανδημίας.
Όλα τα πιο πάνω έχουν ένα κοινό παρονομαστή: Το σημερινό παγκόσμιο οικονομικό σύστημα.
Δρακόντεια μέτρα μπαίνουν σε εφαρμογή στη μια χώρα μετά την άλλη καταργώντας δημοκρατικά δικαιώματα, δημιουργώντας επικίνδυνα προηγούμενα. Μέτρα φυσικά που στηρίζονται πάνω σε επιστημονικές εισηγήσεις.
Το ζήτημα όμως είναι ότι οι επιστημονικές εισηγήσεις για το πώς να αντιμετωπιστεί ο κοροναϊός, βασίζονται στο τι υπάρχει σε επίπεδο δυνατοτήτων για αντιμετώπισή του. Και δεν είναι πολλές οι δυνατότητες που άφησε όλη η προηγούμενη περίοδος των νεοφιλελεύθερων πολιτικών που αποψίλωσαν τα δημόσια συστήματα υγείας, ακρωτηρίασαν τις δημόσιες επενδύσεις στην επιστημονική έρευνα για εμβόλια και φάρμακα που σώζουν τους ανθρώπους, την ίδια στιγμή που είχαν εκτοξευθεί άνευ προηγουμένου οι επενδύσεις σε έρευνες οπλικών συστημάτων για εξάλειψη του ανθρώπινου είδους, την ίδια στιγμή που είναι χωρίς προηγούμενο οι δαπάνες για διάσωση του παγκόσμιου ιδιωτικού τραπεζικού συστήματος.
«Έχουμε υποκαταστήσει τον Θεό», δήλωσε Ιταλός γιατρός. Μπροστά στην έλλειψη προσωπικού, χώρων και φαρμάκου που θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν όλες τις περιπτώσεις, «αποφασίζουμε ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει».
Μπροστά στην κατάσταση που δημιούργησε η εγκληματική οικονομική πολιτική των προηγούμενων χρόνων, η καταστολή της λειτουργίας της κοινωνίας παρουσιάζεται ως η μόνη λύση.
Ο διάσημος νομπελίστας οικονομολόγος Joseph Stiglitz, που πολέμησε τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές, τις πολιτικές λιγότερου κράτους αναφέρει σε πολύ πρόσφατο κείμενό του:
«Η επιστημονική έρευνα απαιτεί πόρους. Αλλά τα περισσότερα από τα μεγαλύτερα επιστημονικά επιτεύγματα τα τελευταία χρόνια έχουν κοστίσει ψίχουλα σε σύγκριση με τα γενναιόδωρα ποσά που παραχωρήθηκαν στις πλουσιότερες αμερικανικές εταιρείες από τις περικοπές φόρων του Trump και Ρεπουμπλικάνων του Κογκρέσου το 2017».
Αν όμως ο διάσημος και σεβαστός οικονομολόγος θεωρεί ψίχουλα αυτά που δόθηκαν στην επιστήμη την τελευταία περίοδο σε σύγκριση με τις περικοπές φόρων των πλουσίων το 2017 μόνο, πόσα εξευτελιστικά μικρά πρέπει να είναι τα ποσά που δόθηκαν στην επιστημονική έρευνα σε σχέση με αυτά που δόθηκαν για διάσωση των ιδιωτικών τραπεζών και των πλουσίων όλη την περίοδο από το 2008;
Και ενώ με κάθε θράσος και κοινωνική αναλγησία συνέχιζαν τα δις βοήθειας σε τραπεζίτες και πλουσίους, «Η διακυβέρνηση Trump πρότεινε περικοπές στις χρηματοδοτήσεις του Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών (10% το 2018, 19% το 2019)».
«Στην αρχή αυτού του χρόνου, ο Trump… ζήτησε μείωση κατά 20% των δαπανών για προγράμματα για την καταπολέμηση των αναδυόμενων μολυσματικών και ζωονοσογόνων ασθενειών (δηλαδή παθογόνων παραγόντων όπως οι κοροναϊοί…»
«Και το 2018, κατάργησε την υπηρεσία παγκόσμιας ασφάλειας για την υγεία και τη βιολογική άμυνα, του Εθνικού Συμβουλίου Ασφάλειας».
Όλοι αυτοί που σε κάθε χώρα στήριξαν αυτές τις πολιτικές, έχουν σήμερα υιοθετήσει το μότο «όλοι μαζί ενωμένοι».
Όλοι μαζί ενωμένοι πίσω από γιατρούς και νοσηλευτές της δημόσιας υγείας που για χρόνια προσπάθησαν να εξοντώσουν. Μαζί ενωμένοι με τους «υπεράριθμους», τους «κηφήνες» του Δημοσίου.
«Θα κάνουμε ό,τι χρειαστεί», είναι το άλλο μότο. Μόνο που σε αυτό πρέπει να συμπεριλαμβάνονται κάποια ελάχιστα που δεν έχουν έχουν τολμήσει να εξαγγείλουν. Όπως επίταξη κάθε ιδιωτικού χώρου υγείας αντί εκκένωση άλλων μονάδων των δημόσιων νοσηλευτηρίων, εθνικοποιήσεις όπου χρειαστεί, όπως τόλμησε να εξαγγείλει ο Γάλλος υπουργός οικονομικών, Λεμέρ.
Η απειλή του κορωνοϊού έχει τις ρίζες της στην παγκόσμια καπιταλιστική κρίση και στις πολιτικές αντιμετώπισης της, όπως και όλες οι απειλές στις οποίες αναφερθήκαμε στην εισαγωγή αυτού του κειμένου. Άμεση αλλαγή αυτών των πολιτικών είναι η μόνη απάντηση και αυτό θα προσπαθήσουμε να αναδείξουμε σε επόμενα κείμενα.
Σωτήρης Βλάχος
18 Μαρτίου 2020