ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΡΕΣΠΩΝ

Ένα βήμα μπροστά

Διολίσθηση όμως σε  εθνικιστική  αποδιοργάνωση της κοινωνίας με τη θλιβερή συμμετοχή της αριστερής αντιπολίτευσης

Πέρασε, τελικά,  η Συμφωνία των Πρεσπών στην ελληνική Βουλή και καταψηφίστηκε η στηριγμένη σε ακραία εθνικιστική ρητορεία και κατηγορίες για προδοσία πρόταση για καταψήφισή της. Ανοίγονται καλύτερες προοπτικές για ειρηνική συνύπαρξη των δύο λαών. Προοπτικές που θα υποσκάπτουν όμως η πορεία εθνικής αποδιοργάνωσης της κοινωνίας που θα τρέφει και η κρίση, η φτώχεια και τα κοινωνικά αδιέξοδα.

Η Νέα Δημοκρατία καλεί τους βρικόλακες του παρελθόντος.

Η Νέα Δημοκρατία κατάφερε, με την συνδρομή περίπου όλων των κοινοβουλευτικών κομμάτων, να ανασύρει και να εξοπλίσει όλους τους βρικόλακες του παρελθόντος τόσο όσο ποτέ προηγουμένως δεν είχε γίνει στη μεταπολιτευτική εποχή. Δημιούργησε κλίμα όπου με πολύ σιγουριά έδρασε  το παρακράτος και ό,τι πιο ακραίο υπάρχει στην ελληνική κοινωνία.

Στις ανοικτές και κρυφές απειλές εναντίων των «προδοτών» του Ναι, τις αφίσες με πρόσωπα βουλευτών του Σύριζα και άλλων που θα ψήφιζαν τη συμφωνία και λεζάντα, «Εσύ θα προδώσεις την Μακεδονία», τις εμετικές επιθέσεις μέσω του ημερήσιου τύπου, προστέθηκαν την εβδομάδα που μας πέρασε και επιθέσεις με μολότοφ, πέτρες και άλλα, σε σπίτια βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ.

Πολύ σωστά ο Σύριζα χαρακτήρισε τις ενέργειες φασιστικές και εγκληματικές. Και πολύ σωστά ανάφερε πως:

«Πέρα από τους φυσικούς αυτουργούς, όμως, υπάρχει και ηθικός αυτουργός. Είναι ο κ. Μητσοτάκης και τα στελέχη του, που οργάνωναν εκστρατείες εκφοβισμού εναντίον βουλευτών. Είναι ο κ. Μητσοτάκης και η Νέα Δημοκρατία, που εδώ και καιρό  με συστηματικά ψεύδη, ακραία διχαστικό λόγο και κατηγορίες περί “αντεθνικής στάσης” εναντίον όσων τάσσονται υπέρ της Συμφωνίας των Πρεσπών, υποδαυλίζουν ένα κλίμα μίσους, βγαλμένο από τις πιο σκοτεινές μέρες της Δεξιάς».

Υποδαύλισαν κλίμα μίσους, βγαλμένο από τις πιο σκοτεινές μέρες της Δεξιάς και εξόπλισαν το χέρι του παρακράτους και των διωκτών του ελληνικού εμφυλίου. Μόνο που η όξυνση του εθνικισμού, σε συνδυασμό με την κρίση και την απελπισία που αυτή θα δημιουργεί, θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια στο χάσιμο του ελέγχου και από τη Νέα Δημοκρατία.

Το παιγνίδι στήνεται για ολοένα και πιο μεγάλο έλεγχο των αντιλήψεων της κοινωνίας από τη Χρυσή Αυγή, της οποίας οι «ιδέες» είναι ο πραγματικός νικητής της εκστρατείας της Νέας Δημοκρατίας.

Εθνικιστική αποδιοργάνωση

Είναι εκπληκτικό αλλά και προκαλεί φόβο για το πόσο χαμηλά μπορεί να ξεπέσει η πολιτική επιχειρηματολογία, να ακούς βουλευτές και πολιτικούς σχολιαστές, να έχουν «ανακαλύψει» ότι οι βόρειοι γείτονες, μπορεί να έχουν δεχθεί το Βόρεια Μακεδονία ως ονομασία τους, αλλά τη γλώσσα τους την ονομάζουν μακεδονική – σκέτο. Ένδειξη αλάνθαστη, σύμφωνα με αυτούς, των αλυτρωτικών και επεκτατικών διαθέσεων ενός λιλιπούτειου κράτους με ουσιαστικά ανύπαρκτη πολεμική μηχανή.

Φωνές υστερικές και πριν και μετά τη συμφωνία για το χάσιμο δήθεν της ιστορικής κληρονομιάς. Και αυτό διότι προσδιορίζουν τούς εαυτούς τους και αυτοί ως Μακεδόνες, λαοί που έζησαν στη Μακεδονία για χιλιάδες χρόνια και δεν γνωρίζουν άλλη πατρίδα.

Η ελληνική κοινωνία βρίσκεται σε πορεία εθνικής αποδιοργάνωσης.

Η ελληνική κοινωνία βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο οι συνεχείς κατακτήσεις του εθνικισμού να οδηγήσουν σε εθνικές καταστροφές.Ο όρος βαλκανιοποίηση που χρησιμοποιήθηκε για δεκαετίες στο παρελθόν για να περιγράψει καταστάσεις που κατακερματισμένες περιοχές βρίσκονταν σε συνεχείς αδιέξοδες εθνικές συγκρούσεις, αρχίζει να βρικολακιάζει ξανά στην περιοχή καταγωγής του.

Ο Σύριζα ως κόμμα και κυβέρνηση έμειναν ουσιαστικά μόνοι στην υπεράσπιση μιας συμφωνίας που είναι προς τη σωστή κατεύθυνση.Μόνο που η γενικότερη πολιτική της κυβέρνησης Σύριζα, θα υποσκάπτει τις δυνατότητες για να διατηρηθεί η ειρήνη που η Συμφωνία έχει στόχο να διασφαλίσει. Η συμμαχία με τις ΗΠΑ αλλά και το Ισραήλ θα υποσκάπτει κάθε προοπτική για ειρήνη οπουδήποτε, όσες συμφωνίες ειρήνης και αν υπογραφούν.

Η συνθηκολόγηση ταυτόχρονα με τους καπιταλιστικούς θεσμούς της Ευρώπης, καταδίκασε τις πλατιές λαϊκές μάζες να παραμείνουν έρμαιο της κρίσης, κατάσταση που θα αποτελεί το πιο πρόσφορο έδαφος για επικράτηση του εθνικισμού /φασισμού –ό,τι χειρότερο για μια ειρηνική προοπτική.

Η αριστερή αντιπολίτευση στο σύνολό της συντάχθηκε με το γενικότερο κλίμα του «η πατρίς κινδυνεύει» από τη Συμφωνία των Πρεσπών. Συντάχθηκε με το γενικότερο κλίμα όπου ο ελληνικός εθνικισμός «βρήκε το αγαπημένο του θέμα και πάνω του χτίστηκε ένα ολόκληρο αφήγημα μέσω του οποίου ξεπλύθηκαν ακροδεξιοί και φασίστες».

Τα πιο πάνω αποτέλεσαν δηλώσεις που έκανε ο αντιδήμαρχος Αθηνών, Λευτέρης Παπαγιαννάκης, αποχωρώντας από το Κίνημα Αλλαγή, τα θλιβερά υπολείμματα του παλιού ΠΑΣΟΚ.

Η απάτη της «Εθνικής ενότητας»

Με πρωταγωνιστή την ελληνική Δεξιά που ο υπέρτατος στόχος της θα είναι η διάσωση του ιδιωτικού χαρακτήρα των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων, ανεξάρτητα από το τίμημα που αυτός ο στόχος θα έχει για τις πλατιές μάζες, και τεράστιες ευθύνες να βαραίνουν την κυβέρνηση Σύριζα που δεν τόλμησε, η ελληνική κοινωνία θα δημιουργεί ολοένα και περισσότερους άκληρους και θα χάνει κάθε έννοια ομοιογένειας και ενότητας του έθνους.

Παρόλα αυτά, η επίκληση από τη Δεξιά της «εθνικής ενότητας» ως πολιτικής, επίκληση που και τώρα κάνουν όταν δε μιλούν για προδότες, επίκληση που ο Μητσοτάκης έκανε αμέσως μετά την επικύρωση της Συμφωνίας, δηλώνοντας, μετά την καμπάνια μίσους που προηγήθηκε, ότι «πρέπει να μείνουμε ενωμένοι», θα είναι το κύριο ιδεολογικό όπλο της.

«Εθνική ενότητα» γι’ αυτούς όμως δε σημαίνει τίποτε παραπάνω από το να ανέχονται οι εργαζόμενοι ό,τι συμβαίνει σε βάρος τους, από την ανεργία και τη φτώχεια μέχρι και τις μίζες και την διαφθορά αυτών που την επιβάλουν, χωρίς να διαμαρτύρονται.

Η «εθνική ενότητα», την πραγματική ουσία της οποίας δυστυχώς κανένα κομμάτι της επίσημης Αριστεράς δεν έχει αναδείξει, θα είναι η πολιτική που θα επαγγέλλονται όλες οι πολιτικές δυνάμεις που συγκρούονται με τους λαούς τους, αφαιρώντας τους το δικαίωμα στη ζωή.

Η αριστερή αντιπολίτευση στο σύνολό της συντάχθηκε με το γενικότερο κλίμα για «ξεπούλημα» Τσίπρα», ο οποίος ήταν και η μόνη ασχολία της όλη αυτή την περίοδο.

Η αριστερή αντιπολίτευση στο σύνολό της δεν ασχολήθηκε με αυτό που η Δεξιά έκανε, αλλά, αντίθετα, συμμετείχε στη δημιουργία του πιο εχθρικού κλίματος για τις αριστερές ιδέες και ταξικούς στόχους.

Ότι προσπάθησε να διαφοροποιηθεί, χαρακτηρίζοντας τη συμφωνία Νατοϊκή /ιμπεριαλιστική, κάνει τη στάση της ακόμα πιο προβληματική.

Συντάσσεται με τη Νέα Δημοκρατία και τη Χρυσή Αυγή πάνω σε μια εθνικιστική ρητορεία και πολιτική, εκπαιδεύοντας τις μάζες ανάλογα και αποξενώνεται από τις πλατιές μάζες της γειτονικής χώρας που είδαν τη Συμφωνία με ανακούφιση, για να διεξάγει δήθεν αντιιμπεριαλιστική πάλη, η πιο απαραίτητη προϋπόθεση της οποίας όμως είναι η ενότητα των λαών –αυτό δεν απασχολεί την αριστερή αντιπολίτευση.

Στο όνομα του αντιιμπεριαλιστικού αγώνα παρά λίγο να εξασφαλίσουν μια νίκη στην ελληνική αντίδραση –η πιο μεγάλη «εγγύηση» για ευόδωση του αντιιμπεριαλιστικού τους αγώνα.

Αυτή η εξαιρετικά προβληματική στάση της ηγεσίας του ΚΚΕ και όσων από την αριστερά κράτησαν ανάλογη στάση, δεν μπορεί να καλυφθεί με οποιαδήποτε αντιιμπεριαλιστική ρητορεία, ούτε με τίτλους όπως αυτόν σε πρωτοσέλιδο του Ριζοσπάστη την Παρασκευή που μας πέρασε:

«Όχι στη συμφωνία Τσίπρα – Ζάεφ.

Ναι στη φιλία, την ειρήνη και την αλληλεγγύη των λαών»

Πώς τώρα το όχι στη Συμφωνία θα βοηθούσε στη φιλία, την ειρήνη και την αλληλεγγύη των λαών, όταν οι ενορχηστρωτές της καμπάνιας του Όχι και στις δυο χώρες, είπαν και έκαναν ότι μπορούσαν για να μην μπορεί να σταθεί καμιά φιλία, ειρήνη και αλληλεγγύη μεταξύ των δύο λαών, θα ήταν ενδιαφέρον να μας το εξηγήσει η ηγεσία του ΚΚΕ.

Ο κόσμος και τα στελέχη του Σύριζα δικαιούνται και πρέπει να πανηγυρίσουν τη Συμφωνία. Για να έχει όμως αυτή νόημα θα πρέπει να επαναδιεκδικήσουν και επεκτείνουν το πρόγραμμα που ο Σύριζα είχε πριν ανέλθει στην εξουσία.

Το πρόγραμμα για ευρωπαϊκή, διεθνή πάλη των λαών ενάντια στο σύστημα και τα μνημόνια, είναι η μόνη ικανοποιητική συνθήκη για φιλία, ειρήνη και αλληλεγγύη των λαών.

Σωτήρης Βλάχος
27 Ιανουαρίου 2019