Εκλογή Jeremy Corbyn στην Ηγεσία του Εργατικού Κόμματος

Η Βρετανική εργατική τάξη ξεκινά την απάντηση της

Η Βρετανική εργατική τάξη ξεκινά την απάντηση της. Διεκδικώντας, σαν πρώτο βήμα, το κόμμα της, το Εργατικό Κόμμα.

«Η εκλογή Βουλευτή που δεν ήταν ποτέ στην ηγετική ομάδα, πρωταγωνιστή της αντιπολεμικής εκστρατείας, σημαίνει ότι το κόμμα τώρα έχει ένα από τους πιο αριστερούς, ενάντια το κατεστημένο ηγέτες στην ιστορία του». Με αυτό τον υπότιτλο η Βρετανική Γκάρτιαν ανακοίνωσε την εκλογή του δηλωμένου μαρξιστή Jeremy Corbyn στην ηγεσία του Εργατικού Κόμματος.

Λιγότερο από τρεις μήνες από την φαινομενικά επιβλητική νίκη των συντηρητικών απέναντι στο Εργατικό Κόμμα, που ήταν όμως απλά ήττα ενός από τα πιο δεξιά προγράμματα στην ιστορία των εργατικών, η αριστερά του Εργατικού Κόμματος ταρακουνά ολόκληρη την ήπειρο.

«Ο Jeremy Corbyn έχει εκλεγεί αρχηγός του Βρετανικού Εργατικού Κόμματος, σε μια εντυπωσιακή νίκη στον πρώτο γύρο που επισκίασε ακόμη και την εντολή για τον Τόνι Μπλερ το 1994…
«Ο Jeremy Corbyn κερδίζει τον αγώνα για την ηγεσία των Εργατικών με μια εκπληκτική νίκη…

Πραγματικά εκπληκτική νίκη. Το 60% (59.5) που πήρε, με τους υπόλοιπους να μοιράζονται… το υπόλοιπο, το μέχρι χθες φαβορί των εκλογών να σταλώνει στο 19.5% και την υποψήφια Liz Kendall της σχολής Μπλερ να παίρνει 4.5%, σημαδεύουν τις ίδιες εποχές που σημάδεψε η πεντάμηνη επική μάχη ΣΥΡΙΖΑ, πριν την συνθηκολόγηση του.

Οι αρχικές εκτιμήσεις για τις δυνατότητες Jeremy Corbyn καταγράφονταν κοντά στο 100-1 (ορισμένοι τις εκτίμησαν στο 200-1). Τα πράγματα όμως αναποδογυρίστηκαν όταν δύο από τα μεγαλύτερα συνδικάτα, τα Unite και Unison έδωσαν την στήριξη τους στον μαρξιστή. Αυτά τα ίδια συνδικάτα που αν κάποιος τα έκρινε από την ηγεσία τους και την ανοχή που αυτή είχε επιδείξει όλα τα χρόνια της νεοφιλελεύθερης λαίλαπας, θα είχε ξεγράψει και αυτά και τις ίδιες τις δυνατότητες της τάξης. Μια τάξη που τώρα όμως απαντά, διεκδικώντας πίσω τα συνδικάτα αλλά και το κόμμα που έκτισε με θυσίες και αίμα.

Τα συνδικάτα, η τάξη και η νεολαία, έβγαλαν στην ηγεσία τον μοναδικό από τους υποψήφιους που είχε καταψηφίσει το νομοσχέδιο που οι συντηρητικοί είχαν περάσει στην Βουλή για περικοπές στο σύστημα πρόνοιας -οι άλλοι απείχαν. Τον υποψήφιο που σαν Βουλευτής για τρείς δεκαετίες πρωταγωνίστησε σε θέματα όπως την καμπάνια Σταματήστε τον Πόλεμο, ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, υπέρ κάθε προσπάθειας για ειρήνη στην Μέση Ανατολή. Τον υποψήφιο που έχει τώρα προμετωπίδα του αγώνα του τις επανεθνικοποιήσεις, την αναπτυξιακή πολιτική για να αντιμετωπιστεί η ανεργία και να δοθεί πίσω στον κόσμο το βιοτικό επίπεδο που έχασε στα νεοφιλελεύθερα χρόνια. «Θα φτάσουμε στον κάθε ένα σε αυτή την χώρα, έτσι ώστε να μην μείνει κανένας στο περιθώριο, έτσι ώστε ο κάθε ένας να έχει μια αξιοπρεπή θέση στην κοινωνία… (Corbyn)

Η συντριπτική νίκη Corbyn σκόρπισε πρωτόγνωρο ενθουσιασμό και ελπίδα στις γραμμές του κόμματος. Προκάλεσε όμως και τρόμο στα άνω κομματικά δώματα και στην κοινοβουλευτική του ομάδα, που είχε στηρίξει τους άλλους υποψήφιους σε αναλογία 210 προς 20. Και που τώρα εκφράζει με όλους του τρόπους, ανοικτές επιστολές, δηλώσεις, παραιτήσεις, την πρόθεση της να εμποδίσει την νέα πορεία του Κόμματος.

Όποιες και αν είναι όμως οι προθέσεις και οι στόχοι οποιουδήποτε, το καθοριστικό είναι ότι η Βρετανική εργατική τάξη ξεκινά την απάντηση της. Παίρνοντας την σκυτάλη από τις Ελληνικές λαϊκές μάζες, το Βρετανικό κίνημα ταρακουνά χώρους πολύ πέραν του Βρετανικού και πιστοποιεί ότι ο κόσμος όλος βρίσκεται σε μια άλλη πορεία. Σε αυτή την πορεία τίποτε δεν είναι προδιαγραμμένο, τίποτε σίγουρο, τουλάχιστον όχι ακόμα. Πολλά χρειάζεται να μετρηθούν από ηγέτες και λαϊκές μάζες. Να μετρηθούν μέσα από μικρές νίκες αλλά και σημαντικές ήττες, πριν αποφασιστεί το μέλλον του πλανήτη σε αυτή την χωρίς προηγούμενο κατάρρευση του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος.

Σωτήρης Βλάχος