Μετά από πέντε χρόνια μνημονιακών πολιτικών λιτότητας που έριξαν τον ελληνικό λαό στη φτώχεια και την εξαθλίωση, οι εκλογές της 25ης του Φεβράρη έφεραν στην κυβέρνηση τον ΣΥΡΙΖΑ. Τα κοινωνικά στρώματα που κτυπήθηκαν αλύπητα από την καπιταλιστική κρίση εμπιστεύθηκαν το κόμμα της ριζοσπαστικής αριστεράς και μέσα σε λιγότερο από τρία χρόνια το μετέτρεψαν από κόμμα του 4% σε κυβερνητική πλειοψηφία. Παρά την εκστρατεία κατατρομοκράτησης των μαζών από τις ευρωπαϊκές οικονομικές ελίτ και το εγχώριο τρίγωνο της διαπλοκής (πολιτικοί-τραπεζίτες-μέσα ενημέρωσης) η φλόγα της ελπίδας ήταν αδύνατο να σβήσει. Η θέληση της κοινωνικής πλειοψηφίας να απαλλαγεί από τους υποτελείς εκπροσώπους του ευρωπαϊκού κεφαλαίου που ανέλαβαν τη «διάσωση» της ήταν τέτοια, ώστε να εκφραστεί σε υπερδιπλάσιους αριθμούς υποστήριξης της νέας κυβέρνησης κατά τις συζητήσεις στο Γιούρογκρουπ, από ό,τι στις εκλογές.

Το ελληνικό εργατικό κίνημα και ο ΣΥΡΙΖΑ έδειξαν τον δρόμο. Κερδήθηκε μια σημαντική μάχη στον πόλεμο κατά του νεοφιλελευθερισμού, που προβλέπεται να ενταθεί στην επόμενη περίοδο. Ήδη, το μπλοκ του τραπεζικού κεφαλαίου και της ευρωπαϊκής δεξιάς ξεδιπλώνει τα σχέδια ανακοπής με κάθε τρόπο του «μολυσματικού ιού» που κουβαλά ο ΣΥΡΙΖΑ. Οι πρόσφατες εκδηλώσεις αλληλεγγύης σε κάθε γωνιά της Ευρώπης προς υποστήριξη του αγώνα του ελληνικού λαού, είναι κάτι που τρομάζει τους Ευρωπαίους αστούς, που βλέπουν το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα να σείεται συθέμελα.

Οι πιέσεις προς την ελληνική κυβέρνηση για να συμμορφωθεί προς τα προγράμματα λιτότητας θα εντείνονται μέρα με τη μέρα. Η επιτυχής αντιμετώπιση της επίθεσης του διευθυντηρίου των Βρυξελλών είναι άμεσα συνδεδεμένη με την αποφασιστικότητα που θα επιδείξει ο ΣΥΡΙΖΑ στην εφαρμογή του προγράμματός του. Η στήριξη στο ελληνικό αλλά και στο ευρωπαϊκό εργατικό κίνημα είναι η μόνη διασφάλιση για να κερδηθεί ο πόλεμος. Το κύμα της νίκης του ΣΥΡΙΖΑ και το «τικ τακ» των Ποδέμος μόνο τότε θα έχουν σοβαρές πιθανότητες να απλωθούν σε ολόκληρη τη νότια Ευρώπη και να φτάσουν μέχρι το Βερολίνο.