Αναφορά στους Κουτούς
Είμαι βέβαιος ότι μια πλειάδα από Ε/κ στρατόκαυλους θα νοιώθουν απόλυτα ευτυχισμένοι με την απόφαση της άρσης του αμερικανικού εμπάργκο αφού για το δικό τους πνευματικό επίπεδο, η πολεμική αναμέτρηση θεωρείται σαν η πιο “εθνικά ενδεδειγμένη” αλλά συνάμα εφικτή και συμφέρουσα λύση. Οι υπόλοιποι Ε/κ που διαθέτουν 10 δράμια μυαλό, η απόφαση αυτή μας αφήνει στην καλύτερη περίπτωση μειδιάζοντες και στην χειρότερη, ανησυχούντες.
Μειδιάζοντες γιατί τα λόγια και οι διακηρύξεις λαϊκιστών, αφελών και εν πολλοίς κουτών, εξατμίζονται με τις πρώτες αχτίδες του ήλιου αλλά τα νούμερα μένουν. Ας δούμε μερικά:
O Τούρκικος τακτικός στρατός (ο κανονικός δηλαδή και όχι ο επιστρατευμένος) αριθμεί 610, 000 και είναι 61 φορές μεγαλύτερος από την Ε/κ εθνοφρουρά. Αν υποθέσουμε ότι βάζουμε και την Ελλάδα στην εξίσωση και υποθέσουμε σαν μια πολύ πολύ-πολύ μικρή πιθανότητα ότι η Ελλάδα δεν θα κείται μακριά αυτή τη φορά, τότε η αναλογία πέφτει 10 προς 1 .Φυσικά θα μου πείτε ότι υπάρχουν άτομα όπως η θυγατέρα του υπαρχηγού της ΕΟΚΑ Β΄ Στ. Σύρου που είναι πεπεισμένοι ότι η ανδρεία ενός έλληνα αντιστοιχεί με 10 ή 20 Τούρκους αλλά να μου επιτρέψετε να μπω στον 21ο αιώνα του ορθολογισμού μακριά από τα ανατολίτικα παραμύθια της Χαλιμάς. Ο Τουρκικός στρατός πέραν από το πλεονέκτημα ότι διαθέτει αξιόλογη πολεμική βιομηχανία (άρα έχει μεγάλες δυνατότητες γρήγορης αντικατάστασης του απολεσθέντος πολεμικού υλικού) δαπανεί περίπου 80 δις. δολάρια σε στρατιωτικές δαπάνες. Η Ελλάδα ασθμαίνοντας προσεγγίζει τα 5,3 δις, δηλαδή 15 φορές ολιγότερα. Η Τουρκία διαθέτει τον 13ο ισχυρότερο στρατό στον κόσμο ενώ η Ελλάδα το 33ον. Άρα με τα λίγα αυτά νούμερα όσοι πανηγύρισαν περί άρσης του Αμερικανικού Εμπάργκο αξίζουν τον χαρακτηρισμό του κουτού. Μόνο για να φτάσουμε στα ποσά των αμυντικών δαπανών της Τουρκίας, όλοι οι Ε/κ δεν θα πρέπει να τρώνε, να πίνουν, να μετακινούνται, να ντύνονται, να μην έχουν ιατρικές υπηρεσίες, σχολεία κλπ. για το επόμενα 4 περίπου χρόνια, και μόνον τότε… οι σκελετοί μας θα είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν επάξια τον τούρκικο στρατό.
Ανησυχούντες γιατί αποκλείεται τα Αμερικανάκια να δώσουν κάτι στην λιλιπούτια Κύπρο χωρίς να δώσουν σαν αντιστάθμισμα κάτι σημαντικό στην Τουρκία. Θα πρέπει να αιθεροβατούμε αν πιστεύουμε ότι τα Αμερικανάκια θα θυσίαζαν τον μεγαλύτερο στρατό στην Μ. Ανατολή για το χατίρι 10,000 Ε/κ εθνοφρουρών. Ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι τα αμερικανάκια ήραν το εμπάργκο σαν μια μορφή πίεσης στον Ερτογάν να διακόψει τις σχέσεις του με την Ρωσία είναι κανείς που πιστεύει ότι η Τουρκική πολιτική είναι απόλυτα προβλέψιμη και ότι ο Ερτογάν θα πάει γονυπετής στας Αμέρικας ζητώντας έλεος και συγχώρεση; Κι αν ο Ερτογάν σαν πεισματάρης γάιδαρος που είναι δεν συμμορφωθεί και δεν υποκύψει στους αμερικανικούς εκβιασμούς και συνταχτεί ψυχή τε και σώματι με τον άλλο πόλο (Ρωσία- Κίνα-Ινδία- Ιράν) πόσο θα μας ωφελέσει το δικό μας κωλογλύψιμο των αμερικανών; Μήπως τα αντίπαλα στρατόπεδα θα βοηθήσουν στην ειρηνική επίλυση του κυπριακού και γενικότερα στην ειρήνη στη περιοχή ή θα οξύνει περισσότερο την κατάσταση με βέβαια θύματα όλους εμάς τους αφελείς κύπριους, Ε/κ και Τ/κ μαζί;
Ακόμα κι’ αν υποθέσουμε ότι ο Ερτογάν δεν θα τολμήσει να αλλάξει στρατόπεδο, οι αντιδράσεις όσων χωρών επηρεάζονται από την απόφαση αλλαγής του σκηνικού όσον αφορά τις πηγές των εξοπλιστικών προγραμμάτων στην Κύπρο (και άλλων πολλαπλών εξαρτήσεων ) θα είναι από αρνητική έως πολύ αρνητική. Για παράδειγμα, ποιος θα εμποδίσει αύριο την Ρωσία να ενισχύσει τους δεσμούς της με την Βόρεια Κύπρο ; Μήπως θα σηματοδοτήσει την απαρχή μιας ,πρακτικά μιλώντας, αναγνώρισης (όχι τυπικά αλλά σε επίπεδο εμπορικών – οικονομικών ακόμα και στρατιωτικών σχέσεων) τόσο από πλευράς Ρωσίας όσο και από πλευράς χωρών που εντάσσονται στην σφαίρα επιρροής της; Μήπως όλα αυτά ενισχύουν τις προοπτικές της επανένωσης; Μήπως συμβάλλουν στην επίτευξη μιας ειρηνικής Κύπρου σε μια ειρηνική Ανατολική Μεσόγειο; Πολύ αμφιβάλλω.
Δημήτρης Δημητρίου
20 Σεπτεμβρίου 2022