The show must go on

Ο κ. Χριστοδουλίδης επικαλούμενος βεβαρημένο πρόγραμμα προεκλογικών εξορμήσεων, ανακοίνωσε ότι δεν θα συμμετέχει στις τηλεοπτικές συζητήσεις με τους ανθυποψήφιους του που είχαν προγραμματιστεί για τον Σεπτέμβριο.

Υποψιάζομαι ότι αυτό έχει να κάνει με μιας μορφής αναδίπλωση μετά το στραπάτσο της πρώτης τηλεοπτικής συζήτησης με αποκορύφωμα το γνωστό κάρφωμα Μαυρογιάννη εναντίον του κ. Χριστοδουλίδη που τελικά το εκμεταλλεύτηκε προς όφελος του ο κ.Αβέρωφ κερδίζοντας στο τέλος τους περισσότερους πόντους. Σε κάθε περίπτωση, αν το ΡΙΚ ήταν ένας ανεξάρτητος δημοκρατικός οργανισμός που δεν τα είχε τάτσι μίτσι κότσι με τα κόμματα του κατεστημένου, θα μπορούσε να συνεχίσει τις προγραμματισμένες τηλεμαχίες με άλλους υποψηφίους που είμαι σίγουρος ότι θα μπορούσαν να ανταποκριθούν αμέσως στο κάλεσμα και να πάρουν την “κενή” θέση του Χριστοδουλίδη.  

Κανονικά καμιά θέση δεν θα έπρεπε να ήταν κοτσιανιασμένη για κανένα από τους υποψηφίους.  Αν εξαιρέσουμε τον υποψήφιο της θυγατρικής οργάνωσης της -με βούλα του δικαστηρίου-  εγκληματικής Χρυσής Αυγής που δεν θα πρέπει να έχει καμιά παρουσία σε δημοκρατικές διαδικασίες, οι υπόλοιποι θα μπορούσαν νομίζω να αναμετρηθούν επάξια με τους γίγαντες του πολιτικού μας στερεώματος, Αβέρωφ και Μαυρογιάννη.

Τώρα θα μου πείτε ότι αυτοί δεν έχουν τα μεγάλα κόμματα πίσω τους άρα, σύμφωνα με την πεπατημένη ότι δηλαδή οι ψηφοφόροι είναι κάτι το απόλυτα στατικό όπως μια τσιμεντένια κολώνα, δεν πρέπει να τους δίνεται ισόποσος χρόνος στις τηλεμαχίες.  Έστω κι ‘αν συμμεριστούμε την άποψη ότι οι ψηφοφόροι μας είναι σαν το μετέωρο βήμα του πελαργού, υπάρχει μια ανακολουθία αφού αν εξαιρέσουμε τον κ. Αβέρωφ που ανοικτά και επίσημα είναι υποψήφιος του ΔΗΣΥ, όλοι οι υπόλοιποι δηλώνουν ανεξάρτητοι και άρα έχουν το ίδιο ακριβώς status.  Εκτός κι’ αν δεν είναι και μας κοροϊδεύουν.

Κανονικά σε κάθε προεκλογική συζήτηση αυτά που θα έπρεπε να αναμετρώνται είναι οι θέσεις του κάθε υποψηφίου και πώς διαφοροποιείται το δικό του πρόγραμμα από τα προγράμματα των ανθυποψηφίων του. Μ’ αυτό το σκεπτικό θα μπορούσα να σκεφτώ διάφορους ενδιαφέροντες συνδυασμούς όπως για παράδειγμα, το τίμιο κράτος του Δημητριάδη με το πώς χρησιμοποιεί το κράτος η σημερινή κυβέρνηση Αβέρωφ τα τελευταία 10 χρόνια.  Ή πάλι θα μπορούσε να αναμετρηθεί ένας από τους υποψηφίους που στηρίζουν τον μακροχρόνιο και κατά συνέπεια το status quo, με τη θέση ανθυποψηφίου ότι η λύση μας συμφέρει.  Αν πάλι η επιλογή των υποψηφίων στα debates βασίζεται στην δημοτικότητα που έχουν όπως αντανακλάται από τις δημοσκοπήσεις τότε, αν ακολουθήσουμε αυτή τη λογική, ας γίνει αύριο ή μεθαύριο μια μεγάλη δημοσκόπηση κι΄ ας ανακηρύξουμε πρόεδρο αυτόν που βγαίνει δημοσκοπικά πρώτος και μ’ αυτό τον τρόπο απαλλασσόμαστε και από τα έξοδα της κάλπης.

Όπως και ν’ έχει το πράμα the show must go on και κατά συνέπεια, όλα τα κόμματα που διακατέχονται από δημοκρατικές ευαισθησίες θα πρέπει να απαιτήσουν την κενή “θέση Χριστοδουλίδη” στα debates να την πάρει ένας ή ακόμη περισσότεροι από τους ανεξάρτητους υποψηφίους που σήμερα δεν ευνοούνται από το σημερινό βάθος και πλάτος της δημοκρατίας μας.

Δημήτρης Δημητρίου

11 Αυγούστου 2022