Τίποτα δεν είναι τυχαίο στην πολιτική

Λέγεται στα επαγγέλματα που ασχολούνται με τα media, ότι ακόμα και το τελευταίο δευτερόλεπτο σε ένα διαφημιστικό βίντεο επιβάλλεται να εκπέμπει τα μηνύματα που ο δημιουργός του θέλει να μεταδώσει στον θεατή.

Τίποτα δεν είναι τυχαίο σε ένα βίντεο κλιπ ιδιαίτερα σε προεκλογικές εκστρατείες. Το κείμενο, η μουσική υπόκρουση, η διάρκεια μιας φωτογραφίας που αναρτάται, ακόμα κι ‘αν είναι κοντινή ή απόμακρη η εστίαση μιας φωτογραφίας, ή η παράλειψη προβολής κάποιων άλλων, όλα έχουν την σκοπιμότητα τους.

Φαίνεται ξεκάθαρα από το πρόσφατο προεκλογικό βίντεο του υποψήφιου κ. Μαυρογιάννη ότι το επικοινωνιακό σκέλος έχει ανατεθεί σε επαγγελματίες. Φυσικά όσο καλός κι ‘αν είναι ο marketeer, δεν θα μπορέσει να εξαφανίσει τις όποιες αντιφάσεις οι οποίες είναι ορατές κυρίως -αλλά όχι μόνο- σε άτομα που έχουν ζυμωθεί με τη πολιτική πραγματικότητα του τόπου.

Ο πρώτος στόχος λοιπόν του βίντεο είναι η ανάδειξη μιας πολυσυλλεκτικότητας του υποψηφίου. Η ανάδειξη αυτής της πολυσυλλεκτικότητας γίνεται στο βίντεο με δυο αντιφατικούς θα έλεγα τρόπους:

Από τη μια , όπως είναι βέβαια φυσιολογικό, γίνεται μια προσπάθεια συσπείρωσης των ψηφοφόρων του ΑΚΕΛ με φράσεις όπως “στους γνησίους εργάτες του χεριού και του πνεύματος” και με αναφορά σε μια καθόλα ακίνδυνη και μάλλον σοσιαλδημοκρατική φράση κλισέ για “πραγματική προοδευτική αλλαγή” που σ’ αυτό το στάδιο εμπνέει τη πλειοψηφία του αριστερού ακροατηρίου χωρίς όμως να έχει και συγκεκριμένο περιεχόμενο. 

Από την άλλη, γυρίζει το πρόσωπο και μιτσοκαμμά προς τη δεξιά κερκίδα με λέξεις που φέρουν μια πολύ βαθιά νοηματοδότηση στους κόλπους της συντηρητικής μερίδας του πληθυσμού μας που έχει γαλουχηθεί μέσα στο πατριαρχικό μας σύστημα και που αναδύει ένα πολύ ευδιάκριτο πατερναλισμό: Θα κυβερνήσει λέει , με αίσθηση μέτρου (για τ όνομα, μην φοβάστε, τίποτα το ριζοσπαστικό, όλα με το μέτρο και τέμπο που έχουμε συνηθίσει).

Φυσικά το τι  σημαίνει μέτρο και πόσους πόντους διαθέτει διαφέρει από ομάδα σε ομάδα αφού ζούμε σε μια ταξικότατη ακόμα και τοξικότατη κοινωνία.  Επίσης θα κυβερνήσει λέει, με αυστηρότητα όπως όλοι οι αυστηροί αλλά καλοί πατεράδες μας που θέλουν το καλό μας και με ειλικρίνεια. Καλά η ειλικρίνεια είναι όπως την κόκα κόλα που πάει με όλα και με όλους τους υποψήφιους. Αυτές τις αναφορές ή τουλάχιστο πολλές από αυτές θα τις βρείτε στα βίντεο όλων των υποψηφίων που προσπαθούν να πείσουν για τη πολυσυλλεκτικότητα τους. Διαφορετική εικόνα θα βλέπαμε μόνο αν είχαμε αριστερό πρόγραμμα με αριστερή προσωπικότητα. Δεν την έχουμε άρα περιοριζόμαστε με αυτούς που έχουμε κι άρα είτε απέχουμε της ψηφοφορίας σαν θέμα αρχής ή θα πρέπει να αναζητήσουμε άλλα κριτήρια (και άλλοθι) για να βαρέσει η ψήφος μας σε κάποιο από τους 8 (νομίζω τόσοι είναι) υποψήφιους. 

Για ορισμένους φίλους η “αποκάλυψη” του βίντεο είναι η μεγάλη Φώτο σε πολύ κοντινό πλάνο των Τάσσου και Μαυρογιάννη καθούμενοι δίπλα–δίπλα σε κάποιο panel. Κάποιοι μπορεί να βιαστούν και να πουν ότι αυτό αποτελεί πολιτική αυτοχειρία του κ.Μαυρογιάννη αφου ελάχιστοι είναι οι επανενωτικοί πέραν του σκληρού πυρήνα του ΑΚΕΛ που θεωρούν ότι ο Τάσσος δεν είναι ο νεκροθάφτης της επανένωσης. Θα μπορούσε κάποιος να προτείνει μια πολύ μικρότερη Φώτο ανακατωμένη βιαστικά μέσα σε πολλές άλλες για να μην είναι και τόσο εμφανής η προσπάθεια ταύτισης με την γραμμή συντήρησης του status quo ιδιαίτερα αυτή την ώρα που ακόμα αντηχούν στα αυτιά μας οι απέλπιδες προσπάθειες του υποψήφιου να δώσει κάλυψη στις εγκληματικές επιλογές Αναστασιάδη στο Κρανς Μοντάνα. Κι’ όμως, όπως είπα και προηγουμένως, τίποτα δεν είναι τυχαίο σε τέτοιου είδους βίντεο κλιπ. Ούτε και στοχεύει η μεγάλη Φώτο με Τάσσο στην προσέλκυση Δηκοικών ψηφοφόρων στο πρώτο γύρο. Δόξα τη μάσα, το ΔΗΚΟ έχει δικό του υποψήφιο που θεωρείται μάλιστα φαβορί και δεν έχει καμιά διάθεση τουλάχιστο από τώρα, να μοιράσει τα καλούδια της εξουσίας με το ΑΚΕΛ τη στιγμή που στο μεγάλο φαγοπότι βρίσκεται στο πρώτο τραπέζι με τους καλύτερους μεζέδες.

Την εξήγηση κατά την άποψη μου θα την βρούμε στο τι μέλλει γενέσθαι του δεύτερου γύρου και στην πιθανή περίπτωση που η ηγεσία του ΑΚΕΛ αναγκαστεί να επιλέξει μεταξύ δυο χείριστων επιλογών (Φούλη και Χριστοδουλίδη).  Ήδη η ηγεσία του ΑΚΕΛ προετοιμάζεται δια παν ενδεχόμενο επιδίδοντας από τώρα τα διαπιστευτήρια της (με τη Φώτο του Τάσσου) στο ΔΗΚΟ με την ελπίδα να της δοθούν κάποια, έστω μικρά πιάτα από το μεγάλο φαγοπότι. Τίποτα λοιπόν δεν είναι τυχαίο.

Πολλοί βέβαια θα με πουν υπερβολικό ή έστω εκτός πραγματικότητας αφού θεωρούν την υποψηφιότητα Μαυρογιάννη σιγουράκι για τον δεύτερο γύρο.  Θα δούμε.  Ακόμα όμως κι ‘αν  έχουμε είσοδο Μαυρογιάννη στο δεύτερο γύρο,  η Φώτο του Τάσσου θα μπορεί να κάμει και πάλι το θαύμα της με αντίπαλο τον Αβέρωφ. Σε κάθε μια από τις πιο πάνω περιπτώσεις, ο μεγάλος  νικητής είναι η μικροπολιτική ενώ ο μεγάλος χαμένος είναι η υπόθεση της επανένωσης.

Δημήτρης Δημητρίου

2 Σεπτεμβρίου 2022