Τα Αίτια και το Αποτέλεσμα

Ακόμη και η πιο στοιχειώδης μελέτη της ιστορίας δεν μπορεί παρά να φτάσει (πάνω και πέρα από τις ημερομηνίες - σταθμοί ή τις γαργαλιστικές λεπτομέρειες πολεμικών αναμετρήσεων) σ’ αυτό που όλοι οι ιστορικοί αναφέρονται: Στα αίτια και το αποτέλεσμα (cause and effect).

Αυτό που παρατηρούμε στις περισσότερες αναλύσεις σχετικά με τον πόλεμο που μαίνεται στην Ουκρανία, είναι μια πολύ επιδερμική ανάλυση όχι γιατί αυτοί που την κάνουν είναι άσχετοι ή ανόητοι αλλά γιατί νοιώθουν ότι έτσι εναρμονίζονται με το κυρίαρχο αφήγημα όπως το έχουν υποβάλει και επιβάλει οι Δυτικοί Σύμμαχοι. Ο ρωσικός ιμπεριαλισμός δεν είναι βέβαια άμοιρος ευθυνών. Μπορεί στο γεωγραφικό σημείο που βρίσκεται η Ουκρανία να νοιώθει ότι αμύνεται αλλά σε άλλες περιοχές του πλανήτη τον βλέπουμε να ασκεί επιθετική πολιτική ή τουλάχιστο να σκοράρει έναντι του βασικού ιμπεριαλιστικού του αντίπαλου (π.χ Συρία). Ακόμα και στο κυπριακό δεν μπορεί να χαρακτηριστεί σαν μια δύναμη που διατηρεί θέσεις αρχών αλλά θέσεις συμφερόντων. Οι “θέσεις αρχών” αποτελούν παραμύθια της Χαλιμάς για μαζική κατανάλωση. Για να συγκεκριμενοποιήσουμε όμως την σημερινή κατάσταση στην Ουκρανία, θα πρέπει να δούμε ολόκληρη την ιστορική εικόνα που αποτελείται από δύο όψεις: A. Στα αίτια και Β. Στο αποτέλεσμα. Η Δυτική προπαγάνδα που έχει ήδη φανατίσει τον κόσμο της δύσης, εστιάζεται αποκλειστικά θα έλεγα, στα αποτελέσματα  της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία. Όλες οι ειδήσεις, όλες οι δηλώσεις των Δυτικών αξιωματούχων μιλούν για την μεγάλη ανθρωπιστική κρίση που έχουμε στην Ουκρανία, τα βομβαρδισμένα σχολεία, νοσοκομεία, τις καταστραμμένες γέφυρες, τα εκατομμύρια των προσφύγων κλπ. κλπ. Όλες αυτές οι εικόνες που οι περισσότερες πιστεύω αντανακλούν την πραγματικότητα και συγκλονίζουν το καθένα από μας, βρίσκονται σε πλήρη αντίθεση με τις εικόνες που πρόβαλλε τότε το CNN στον Ιρακινό πόλεμο με τις θεαματικές λάμψεις από τις εκρήξεις των πυραύλων που έπεφταν στη Βαγδάτη, τις εκτοξεύσεις των πυραύλων από τα πλοία του 6ου Αμερικανικού στόλου που προκαλούσαν σοκ και δέος. Ελάχιστες οι ανταποκρίσεις για νεκρούς και τραυματίες μεταξύ των αμάχων, μηδέν πρόσφυγες, κανένα μωρό νεκρό, τα νοσοκομεία ανέπαφα. Ήταν μια “απολαυστική” προβολή κάποιας πολεμικής χολιγουντιανής ταινίας.

Σήμερα, ελάχιστοι είναι εκείνοι οι αναλυτές που παρουσιάζουν ολόκληρη την εικόνα στο Ουκρανικό. Όσοι μάλιστα τολμούν να εμβαθύνουν τις αναλύσεις τους και να καταπιαστούν στα αίτια της κρίσης, κατηγορούνται ως “Πουτινικοι” ή “Πουτινάκια” (μια δημοφιλής έκφραση κάποιων χυδαίων δημοσιογράφων για να πέφτουν οι αναγνώστες στο γνωστό γλωσσικό “λάθος”) σε μια προσπάθεια να δαιμονοποιήσουν  τον αναλυτή στα μάτια του φιλοθεάμου κοινού που έμαθε να ικανοποιείται στο αποτέλεσμα και μόνον.

Κάθε σοβαρή ανάλυση θα πρέπει να απαντήσει στα πολύ σοβαρά ερωτήματα όπου υποβόσκει η αιτία: Τι πρωτοβουλίες πάρθηκαν και ποιες προτάσεις κατατέθηκαν από την Δύση για να προληφθεί η καταστροφή της Ουκρανίας;  Μήπως θα μπορούσε να αποφευχθεί αυτή η ανθρωπιστική κρίση καταθέτοντας προτάσεις που θα μπορούσαν να γίνουν ανεκτές και από τα δυο αντιμαχόμενα ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα; Μήπως οι άμεσες αντιδράσεις της Δύσης και οι εξαγγελίες σε μηδέν χρόνο (σαν έτοιμοι από καιρό) διπλασιασμού των στρατιωτικών δαπανών της Δύσης δημιουργούν την υποψία ότι οδηγούν την αντιπαράθεση (με θύμα τον Ουκρανικό λαό) εκεί που την ήθελαν; Μήπως οι σκοτωμοί και η προσφυγιά θα μπορούσαν να αποφευχθούν με μια απλή πρόταση μη επέκτασης του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία; Μήπως ο σεβασμός και η αυτονομία των ρωσόφωνων περιοχών στην ανατολική Ουκρανία να αποστερούσε στη Ρωσία το επιχείρημα επέμβασης για διάσωση του πληθυσμού αυτών των περιοχών που τόσο υπέφεραν τα τελευταία χρόνια; Μήπως θα μπορούσε να τεθεί τέρμα στην εκπαίδευση και τον εξοπλισμό των νεοναζί από τις δυτικές “δημοκρατίες” με αντιστάθμισμα τη μη επέμβαση της Ρωσίας στα εσωτερικά της Ουκρανίας;

Δηλώσεις του αγαπητού Δαμιανού που δεν βλέπει καμιά διασύνδεση μεταξύ εμπλοκής ΝΑΤΟ και Ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία στερούνται σοβαρής ανάλυσης ακριβώς γιατί αποτελούν μια κενολογία αφού προσπαθούν να αποσυνδέσουν το αποτέλεσμα από την αιτία όπως ακριβώς κάποιοι προσπαθούν να αποσυνδέσουν το πραξικόπημα και τον ελληνικό εθνικισμό και μεγαλοϊδεατισμό από το αποτέλεσμα της τούρκικης εισβολής.

Δημήτρης Δημητρίου

15 Μαρτίου 2022