Βολές με πυροβόλα όπλα  από το παπαδαρκό σε πεδίο βολής της επαρχίας Αμμοχώστου

Δεν είμαι και πολύ σίγουρος αν αυτή η νέα προσπάθεια του παπαδαρκού να κτίσει, χωρίς τις παραμικρές αναστολές, αντίθετα μάλιστα, το προφίλ ενός killing machine αντίκειται στις χριστιανικές αξίες αφού στη βίβλο (περισσότερο στην παλαιά διαθήκη και λιγότερο στην καινή) είχαμε πολλή αιματοχυσία. Δεν είναι η γεμάτο αγάπη και αλτρουισμό οι μόνες όψεις των γραφών. Υπάρχουν και οι βάρβαρες όψεις που εντέχνως βέβαια αποκρύβονται. Για παράδειγμα, υπάρχουν περιπτώσεις όπου, σε πολέμους των Εβραίων εναντίον των εχθρών τους, ο ίδιος ο θεός τους διατάζει να μπουν στις εχθρικές πόλεις και να σκοτώσουν τους πάντες, ακόμη και τις γυναίκες και τα παιδιά! Και μην μου πείτε άλλο η παλαιά και άλλο η καινή διαθήκη αφού για τους χριστιανούς, η παλαιά και η καινή διαθήκη αποτελούν μέρη ενός ενιαίου οργανικού συνόλου. Λέγεται μάλιστα, ότι ο ίδιος ο Χριστός είδε στην παλαιά διαθήκη. “να προεικονίζονται η ζωή και η δράση του και να προδιαγράφονται ο θάνατος και η ανάσταση του”.

Ανεξάρτητα όμως από τα πιο πάνω, το  παπαδαρκό σήμερα δεν ασκείται με φονικά όπλα για να μας πείσει ότι αποτελεί τη συνέχεια των ιερών γραφών. Πιστεύω ότι όλες αυτές οι ανωμαλίες πηγάζουν από μια προσπάθεια εκτόνωσης τους από τις στερήσεις που υπόκεινται από το να έχουν μια φυσιολογική και ομαλή – σύμφωνα πάντα με τον προσανατολισμό τους – σεξουαλική ζωή. Η συνεχής καταπίεση αναδεικνύει αρχέγονα ένστικτα και βρίσκει διέξοδο πολλές φορές στο μίσος. Και τι πιο εύκολο να ονειρεύονται αίμα τουρκικό όταν έχουν γαλουχηθεί στη μήτρα του φασιστό-εθνικισμού που δεν είναι άλλη από την ορθόδοξη εκκλησία της Κύπρου.  Απτό παράδειγμα ο αρχιεπίσκοπος που είναι η πιο ατόφια προσωποποίηση του μίσους, του ρατσισμού και της μισαλλοδοξίας.  Δεν είναι η εκπαίδευση στα φονικά όπλα από το παπαδαρκό το μόνο δείγμα εξωτερίκευσης μια καταπιεσμένης προσωπικότητας. Πράξεις όπως οι βιασμοί και γενικά οι σεξουαλικές παρενοχλήσεις αποτελούν πολύ συχνό φαινόμενο στους κόλπους του παπαδαρκού και μάλιστα στα ανώτερα δώματα της ιεραρχίας.

Καταλήγω λοιπόν στο συμπέρασμα ότι η συμμετοχή σε ασκήσεις σκοποβολής με φονικά όπλα από το παπαδαρκό δεν είναι μια απλή επίδειξη “πατριωτισμού” (αρρωστημένου βέβαια) αλλά αποτελεί σύμπτωμα μιας βαθύτερης ψυχοσωματικής διαταραχής. Δεν θα ασχολούμουν καθόλου αν αυτή η διαταραχή επηρέαζε μόνο τις ζωές των παπάδων. Το δυστύχημα όμως είναι ότι αυτές οι συμπεριφορές προεκτείνονται και επηρεάζουν ευρύτερα στρώματα της κοινωνίας μας και αυτό αποτελεί από μόνο του ένα πολύ επικίνδυνο φαινόμενο που χρήζει σοβαρής αντιμετώπισης.

Δημήτρης Δημητρίου

10 Φεβρουαρίου 2022