Αναστασιάδης: Ένα κακόγουστο και συνάμα οδυνηρό αστείο
“...κάποιοι με τις παρεμβάσεις τους φρόντισαν ώστε να παρεμποδίσουν έναν ικανότατο πολίτη από το να υπηρετήσει την πατρίδα του…” Αναστασιάδης σχετικά με την άρνηση Αδάμου να υπουργοποιηθεί.
Ένα χαρακτηριστικό που παρατηρούμε σε όλες τις δικτατορίες και αυταρχικές κυβερνήσεις είναι η προσπάθεια των εξουσιαστών να ταυτίσουν τα συμφέροντα που αντιπροσωπεύουν και τις πολιτικές που ακολουθούν, με τη πατρίδα. Η πιο πάνω δήλωση Αναστασιάδη προσπαθεί να πουλήσει την εθνικιστική αντίληψη για τη πατρίδα: Μια πατρίδα ομογενοποιημένη όπου δεν υπάρχουν κοινωνικές αντιθέσεις ή ταξικά συμφέροντα. Άρα, όταν μιλά για υπηρεσίες της κυβέρνησης του προς τη “πατρίδα” δεν διαχωρίζει ποιανών τα συμφέροντα εξυπηρετούν κατά κύριο λόγο αυτές οι υπηρεσίες μέσα στην πατρίδα. Για το συγκεκριμένο θέμα, “εξυπηρέτηση” προς τη “πατρίδα” είναι οι περικοπές επί προεδρίας του πάνω από 500εκ. για τη υγεία, η κατάταξη της Κύπρου στις τελευταίες χώρες στην ΕΕ σε σχέση με τις δημόσιες δαπάνες για την υγεία, ο αγώνας για υπόθαλψη του ΓΕΣΥ και αντικατάσταση του με το πολυασφαλιστικό, η απαξίωση των δημοσίων νοσηλευτηρίων με τελικό στόχο την ιδιωτικοποίηση τους κλπ, κλπ.
Ο Ευδόκας που αντιπολιτευόταν τον Μακάριο κατά την προπραξικοπηματική περίοδο, έγραψε ένα βιβλίο – κατηγορώ εναντίον του Μακαρίου με τίτλο “Εγώ είμαι η Κύπρος” φράση η οποία αποδίδεται στον Μακάριο. Πιθανό ο Μακάριος να είπε τούτη την κουβέντα έχοντας υπόψη ότι ο βοναπαρτισμός ήταν το χαρακτηριστικό της διακυβέρνησης του. Φυσικά τότε άλλες εποχές άλλες οι συνθήκες αφού όλοι οι δημοκρατικοί πολίτες δεν είχαν άλλη επιλογή παρά να τον στηρίξουν μπροστά στις κατά πολύ χειρότερες και καταστροφικές ΕΟΚΑ Β΄ και ελληνική χούντα. Οι εναγώνιες προσπάθειες του Αναστασιάδη να μας πείσει ότι και αυτός … είναι η Κύπρος, μάλλον με ένα κακόγουστο αλλά και συνάμα οδυνηρό αστείο φαντάζει. Κακόγουστο γιατί αυτός και η συμμορία του ούτε αγαπητοί είναι στον απλό εργαζόμενο, ούτε και εκφράζουν τα συμφέροντα του και οδυνηρό γιατί τις επιπτώσεις τις διακυβέρνησης του τις πληρώνουμε εμείς, ο λαουτζίκος.
Δημήτρης Δημητρίου
23 Ιουνίου 2021