marxoudi_web1ekfrasi_logolhs_logo

 

Σχετικά με την ομόφωνη ανακοίνωση του Εθνικού Συμβουλίου

Σχετικά με την ομόφωνη ανακοίνωση του Εθνικού Συμβουλίου (ΕΣ) έχω να παρατηρήσω τα ακόλουθα:

  1. Η Επιτροπή Ακίνητης Περιούσιας, όπως ονομάζεται επίσημα η Επιτροπή Αποζημιώσεων, είναι ένα εσωτερικό ένδικο μέσο της Τουρκίας για να εξετάζει και να αποδίδει θεραπεία σε αιτήσεις που αφορούν διεκδικήσεις περιουσιών των προσφύγων. Αυτή η επιτροπή είναι αποτέλεσμα της απόφασης του ΕΔΑΔ (Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων) την οποία την έχει νομιμοποιήσει. Το κοινό ανακοινωθέν του Ε.Σ. μιλά για “λεγόμενη Επιτροπή” (sic) . Μήπως η Κυπριακή Δημοκρατία με ομόφωνη απόφαση ΟΛΩΝ των κομμάτων δεν αποδέχεται τις αποφάσεις της ΕΔΑΔ και θεωρεί την Επιτροπή παράνομη; Πότε να αναμένουμε αποχώρηση της Κυπριακής Δημοκρατίας  από το ΕΔΑΔ;
  2. Ενώ μιλά για ατομικό δικαίωμα να διεκδικήσουν οι Βαρωσιώτες τις περιουσίες τους,  εντούτοις τους καλεί να μην προσφύγουν , να χάσουν δηλαδή για πάντα το δικαίωμα στις περιουσίες τους για το “εθνικό καλό”.
  3. Αφήνει να νοηθεί ότι η προσφυγή στην Επιτροπή θέτει  σε κίνδυνο την Κύπρο αφού “βοηθά στις στοχεύσεις της Τουρκίας”. Δεν μας εξηγεί όμως με ποιο τρόπο η άσκηση αυτού του δικαιώματος αποτελεί προγεφύρωμα της Τουρκίας:
  1. Αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία το μεγάλο ακροβατικό άλμα να έχουμε ομόφωνη απόφαση στο Ε.Σ. όπου με ένα μαγικό τρόπο που θα τον ζήλευε και ο Χουντίνι, ο εθνικισμός και ο διεθνισμός βρήκαν κοινό έδαφος μέσα από την απόφαση του ΕΣ για τους Βαρωσιώτες. Μένω έκθαμβος!
  2. Οι Βαρωσιώτες που αποφασίζουν διεκδίκηση – επιστροφή στις περιουσίες τους πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι είναι εντελώς μόνοι.  Μόνοι και σταδιακά απομονωμένοι και στιγματισμένοι.  Σιγά – σιγά  η κρατική προπαγάνδα με τη βοήθεια των ΜΜΕ (που ήδη κάνουν καλή δουλειά) και των κομματικών μηχανισμών (είπαμε, ομόφωνες οι αποφάσεις του ΕΣ) θα περάσουν σαν οδοστρωτήρας πάνω σ’ αυτούς τους λίγους που θα στηρίξουν τις “αιρετικές” αποφάσεις των Βαρωσιωτών. Οι Βαρωσιώτες καλούνται να τολμήσουν και να  (ξανά) κουβαλήσουν το σταυρό του Γολγοθά εντελώς μόνοι κάτω από τις αποδοκιμασίες και βρισιές ενός χειραγωγημένου όχλου. Αμφιβάλλω αν βρεθούν πολλοί να τους δώσουν το μαντήλι όπως στη περίπτωση του Χριστού την ώρα της δοκιμασίας του προς τον Γολγοθά.  

Δεν με κυριεύει κανένα αίσθημα θυμού ή αγανάκτησης … ειλικρινά το λέω. Αυτό που με κυριεύει είναι ένα αίσθημα πόνου, ένας κόμπος στο λαιμό όταν λέω ότι ΕΙΣΑΣΤΕ ΜΟΝΟΙ. Κι’ ας μην είμαι Βαρωσιώτης .

Αφιερώνω, τέλος , το τραγούδι “Δρόμοι Παλιοί” στο Βαρώσι και στους “αιρετικούς” Βαρωσιώτες. Με απέραντη αγάπη και αλληλεγγύη.

Δημήτρης Δημητρίου

22 Ιουλίου 2021