.png){kind=small}
Είμαστε Παλαιστίνιοι;
Θυμάμαι παλιά, ακριβώς μετά το πόλεμο του 74, οι Ε/κ θεωρούσαν τους εαυτούς τους σαν Παλαιστίνιους. Θεωρούσαμε ότι είχαμε την ιδία μοίρα και υποφέραμε το ίδιο από τις συνέπειες του πολέμου και της προσφυγιάς. Η παλαιστινιακή μαντίλα ήταν το σύμβολο του αγώνα για απελευθέρωση και της αντιιμπεριαλιστικής πάλης. Το ίδιο ένοιωθαν όμως και οι Τ/κ. Έβλεπαν τους εαυτούς τους σαν τους υπόδουλους παλαιστινίους που αγωνίζονται για λευτεριά και αξιοπρέπεια. Πολλοί έβλεπαν μίαν αντίφαση σ’ αυτή τη ταύτιση αφού δεν γίνεται και οι δυο πλευρές να αλληλοσπρόχνωνται για να περάσουν στην όχθη των Παλαιστινίων. Την απάντηση τη δίνει η ίδια η ιστορία όπως ξεδιπλώνεται ολοκληρωμένα και όχι αποσπασματικά όπως την αφηγούνται οι κυρίαρχες πολιτικές ελίτ του τόπου.
Είναι γεγονός ότι το 63 οι Τ/κ βίωσαν την καταστροφή, τις δολοφονίες και το πλιάτσικο των περιουσίων τους από το Ε/κ παρακράτος, καθοδηγούμενο έντεχνα και συγκαλυμμένα από το επίσημο κράτος. Ευτυχώς, έχουμε την έκθεση του τότε ΓΓ του ΟΗΕ[1], Ου Θάντ, που περιγράφει με ακρίβεια το τι πέρασε η Τ/κ κοινότητα στα χέρια των ‘’παλληκαριών’’ του Γιωρκάτζη, Σαμψών κι’ άλλων “προσωπικοτήτων’’ που μέχρι σήμερα η επίσημη πολιτεία τιμά και παρίσταται στα μνημόσυνα τους. Αν δεν είχαμε την έκθεση του ΟΗΕ οι ηγέτες μας θα επέμεναν ότι αυτές οι δολοφονίες και αυτό το πλιάτσικο δεν έγιναν ποτέ ή αν έγιναν, τις έκαμαν οι Τ/κ στους εαυτούς τους. Από το 63 και για μια δεκαετία περίπου, οι Τ/κ εγκλωβίστηκαν σε θύλακες που αντιπροσώπευαν περίπου το 3% της κυπριακής επικράτειας όπως ακριβώς σήμερα και τα 2 εκ. των Παλαιστινίων που είναι πολιορκημένοι μέσα σε μίαν έκταση όχι μεγαλύτερη του Ακάμα. Οι Τ/κ έζησαν τον εμπορικό αποκλεισμό όπως τον ζουν σήμερα οι Παλαιστίνιοι, έζησαν τη δυστυχία και την ανέχεια όπως την ζουν σήμερα οι κάτοικοι της Λωρίδας της Γάζας. Αυτή την περίοδο η ιστορία σίγουρα κατατάσσει τους Ε/κ σαν Ισραηλινούς ενώ οι Τ/κ ήταν πράγματι οι σημερινοί Παλαιστίνιοι. Οι όροι αντιστράφηκαν το 74 όπου η απώλεια χιλιάδων ζωών, ο ξεριζωμός και το δράμα που ζήσαμε σαν Ε/κ μας έφεραν στη θέση των Παλαιστινίων με τον τουρκικό στρατό να αλλάζει άρδην τα ισοζύγια ισχύος στην Κύπρο. Εκείνη ακριβώς τη περίοδο η μοίρα των Ε/κ ταυτίστηκε, δίκαια μπορώ να πω, με τη μοίρα των Παλαιστινίων. Όχι για πολύ όμως. Φάνηκε σχεδόν αμέσως μετά, ότι η Ε/κ άρχουσα τάξη δεν ενοχλείται καθόλου με τη συνεχιζόμενη διαίρεση του τόπου και τη δυστυχία του κοσμάκη, ούτε και από την παρουσία του πάνοπλου τούρκικου στρατού. Όνειρο των Ε/κ ηγεμόνων είναι οι Τ/κ να μην έχουν αποτελεσματικό ρόλο και λόγο στη διαχείριση του κράτους έτσι που να συνεχίσουν ανενόχλητοι να καταληστεύουν το κράτος για πάρτι τους. Αν ήταν δυνατό να έφευγαν όλοι οι Τ/κ από την Κύπρο αυτό θα ήταν μια ιδανική κατάσταση για τους Ε/κ ηγεμόνες ( όπως αποπειράθηκαν να το πράξουν πίσω στη δεκαετία του 60). Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και στο κράτος του Ισραήλ. Όχι μόνο δεν θέλουν τους Παλαιστίνιους που ζουν στο Ισραήλ μέσα στα πόδια τους και γι’ αυτό συνεχίζουν απροκάλυπτα να τους διώχνουν από τις περιουσίες τους, αλλά αν ήταν δυνατό να μπορούσαν να έκαμναν μια γενοκτονία για να τους εξαφανίσουν εντελώς από προσώπου γης, αυτό θα ήταν το ιδανικό σενάριο για τους σιωνιστές. Να μην ξεχνούμε τη τελευταία φορά που εισέβαλαν οι ισραηλινοί στρατιώτες στην Λωρίδα της Γάζας σπέρνοντας τη καταστροφή και το θάνατο, νεαροί εβραίοι σιωνιστές έστηναν barbeque party στα γύρω υψώματα απολαμβάνοντας το θέαμα της σφαγής των παλαιστινίων. Όπως ακριβώς το διασκέδαζαν οι δικοί μας “πατριώτες” που έπαιρναν τους Τ/κ άμαχους στα πηγάδια για κατούρημα, ή όπως το διασκέδαζαν οι Τ/κ γκρίζοι λύκοι δολοφονώντας ε/κ άμαχους πολίτες το 74 στο Παλαίκυθρο αλλά και αλλού.
Συμπέρασμα; Κατά καιρούς οι Τ/κ έγιναν Παλαιστίνιοι όπως κατά καιρούς και οι Ε/κ έγιναν Παλαιστίνιοι. Καιρός να ξυπνήσουν οι λαοί και να πάρουν τη τύχη στα χέρια τους. Ώσπου αφήνουν να τους εξουσιάζουν τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, οι δολοφόνοι, οι διεφθαρμένοι, οι συμμορίτες, ο απλός ο κοσμάκης θα είναι, με τον ένα η τον άλλο τρόπο, στην ουσία Παλαιστίνιοι.
Δημήτρης Δημητρίου
14 Μαΐου 2021
Έκθεση Aρ. S/5950 που υποβλήθηκε στο Συμβούλιο Ασφαλείας στις 10/09/1964.με τίτλο: REPORT BY THE SECRETARY GENERAL OF THE UNITED NATIONS OPERATION IN CYPRUS.
Αποσπάσματα με ειδική αναφορά στους Τ/κ πολίτες (άμαχους δηλαδή):
Paragraph 105, page 29
However, the bulk of the problem is the restriction of the movement οf Turkish Cypriots outside their areas. As indicated in my report of 15 June 1964, UNFICYP has sought to alleviate the difficulties arising therefrom by taking a number of remedial measures at the local level. It has organized regular supervisions at roadblocks and check points manned by the Cypriot police in order to try prevent excesses and abuses. Frequent 'patrolling is carried out in sensitive areas in order to prevent abduction or interference with the free movement of Turkish Cypriots.
Paragraph 117, page 35
As stated in my report of 15 June 1964, many Turkish Cypriots were not receiving old-age pensions, widows' pensions and other benefits to which they were entitled under the Social Insurance Law of 1956. There has been no basic improvement in this field since that report.
Paragraph 158, pages 42-43
Arrangements were also made to enable farmers to have their crops harvested in areas outside their community which had been abandoned. However, in many cases. these fields had been illegally harvested before the arrangements could be carried out and this resulted in substantial losses for the owners, mainly Turkish Cypriots, in abandoned areas. UNFICYP has continued to press for the Payment to the owners for the grain or its return in the case of unauthorized harvesting. Lists by villages compiled by UNFICYP showing the extent of unauthorized harvesting and grazed crops were given to government authorities for their action. However, in spite of UNFICYP’s efforts, no progress has been made in this matter as the Government has not yet arrived at any decisions regarding compensation or economic assistance to farmers in abandoned or troubled areas.
Paragraph 179, pages 48 & 49
In refugee camps near Nicosia many hundreds of children living in crowded temporary quarters and exposed during the great heat of the summer months to the risk of dehydration survived without serious illness partly because an UNFICYP architect and military engineers planned and, with local help, built provisional matting roofs to give shelter from the sun as well as open air showers.
Paragraph 180. page 48.
UNFICYF' carried out a detailed survey of all damage to properties throughout the island during the disturbances, including the Tylliria fighting, It shows that in 109 villages, most of them Turkish Cypriot or mixed villages, 527 houses have been destroyed while 2,000 others have suffered damage from looting. In Ktima 38 houses and shops have been destroyed totally and 122 partially, In the Omorphita suburb of Nicosia 50 houses have been totally destroyed while a further 240 have been partially destroyed there and in adjacent suburbs. 181. The results of the survey are set forth in great detail in a report which was recently submitted by UNFICP to both the Cyprus Government and the Turkish Cypriot leaders,
Paragraph 182, pages 48 & 49
The problem of displaced persons has also another aspect which relates to medical assistance. In many Turkish Cypriot villages, crowded by the arrival of displaced persons, there is an acute shortage of medical facilities.