Καιρός να πούμε τα πράματα με το όνομα τους και να απαιτήσουμε τα αυτονόητα
Άκουσα σήμερα στο ραδιόφωνο τον δήμαρχο Αμμοχώστου να επαναλαμβάνει τα μέτρα που αποφάσισε να πάρει η κυβέρνηση σαν αντίδραση στην απόφαση της Τουρκίας να ανοίξει μέρος της παραλίας της περίκλειστης πόλης της Αμμοχώστου. Μίλησε για προσφυγή στο Συμβούλιο Ασφαλείας, στις επαφές με το Συμβούλιο της ΕΕ κλπ κλπ . Εδώ όμως που φτάσαμε θα έπρεπε πιστεύω, να δηλώσει ανοικτά και θαρραλέα ποιος κατ’ ακρίβεια ευθύνεται για τη σημερινή μας κατάντια.
Η Αμμόχωστος όπως και πολλές άλλες περιοχές ήταν σημειωμένες μέσα στο χάρτη που επιδόθηκε από την Τ/κ πλευρά ως περιοχές προς επιστροφή κάτω από την διοίκηση της Ε/κ ομοσπονδιακής πολιτείας. Έμενε κατά τον ΓΓ του ΟΗΕ, ένα τελευταίο μίλι πριν την τελική λύση του κυπριακού. Πάνω σ’ αυτό το τελευταίο μίλι, ο πρόεδρος όχι μόνο σηκώστηκε και έφυγε βρίζοντας σαν να ήταν στο καφενέ του χωρκού του αλλά έκτοτε δεν γυρίζει η γλώσσα του να πει τις λέξεις Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία παρά μόνο περιφέρεται στα διάφορα διεθνή φόρα για να πείσει ότι τα δυο κράτη είναι η ιδανική λύση αφού οι Ε/κ δεν θέλουν τους Τ/κ ούτε και στα νοσοκομεία τους ακόμα. Τα ίδια και χειρότερα έλεγε και στο προεδρικό σύμφωνα με πολλές μαρτυρίες.
Αντί λοιπόν ο δήμαρχος και το δημοτικό συμβούλιο της κατεχόμενης Αμμοχώστου να δακτυλοδείξουν αυτόν που εμπόδισε την επιστροφή των βαρωσιωτών στα σπίτια και τις περιουσίες τους και να απαιτήσουν την παραίτηση του και την προκήρυξη νέων πρόωρων εκλογών, επανέλαβαν τα τετριμμένα που δεν πρόκειται να αποδώσουν. Και δεν πρόκειται να αποδώσουν διότι όλοι οι διεθνείς παίχτες ξέρουν τι έγινε στο Κράνς Μοντάνα, ξέρουν τι τους ζητούσε ο πρόεδρος τα τελευταία τρία χρόνια. Άσε που η αξιοπιστία του βρίσκεται στο ναδίρ ένεκα της κάλυψης που προσφέρει στους διεθνείς εγκληματίες δια της παροχής κυπριακής ιθαγένειας.
Οποιαδήποτε κάλυψη στον Αναστασιάδη και την κυβέρνηση του ουσιαστικά θα θάψει οριστικά τη λύση της επανένωσης και η Αμμόχωστος δεν θα επιστραφεί ποτέ κάτω από Ε/κ διοίκηση. Καιρός να πούμε τα πράματα με το όνομα τους και να απαιτήσουμε τα αυτονόητα.
Δημήτρης Δημητρίου
8 Οκτωβρίου 2020