Ήταν μια όμορφη μέρα

Χτές ήταν μια όμορφη μέρα. Μόλις είδα στη Πλατεία Ελευθερίας τόσο κόσμο, όταν διαπίστωσα ότι οι νέοι ήταν, για πρώτη φορά εδώ και καιρό, πολύ περισσότεροι από εμάς τους γέρους, γέμισε η ψυχή μου αισιοδοξία. Επιτέλους, είπα, υπάρχει ακόμα ελπίδα. Τόσοι πολλοί και ακόμη άλλες τόσες χιλιάδες που δεν μπόρεσαν να έλθουν, να θέλουν να εκφράσουν, με κάθε κόστος την αλληλεγγύη τους προς τους ξένους πρόσφυγες και μετανάστες, να καταδικάσουν τις ρατσιστικές ιδέες και πρακτικές που εφαρμόζει η ακροδεξιά μας κυβέρνηση. Να καταγγείλουν όλες τις παραβιάσεις των διεθνών συμβάσεων για τους πρόσφυγες και αιτητών πολιτικού ασύλου που αυτή η Δημοκρατία έχει κυρώσει διαχρονικά και να αναδείξει την υποκρισία των κυβερνώντων όταν μιλούν για ανθρώπινα δικαιώματα και ελευθερίες. Όπως έλεγα στους φίλους εκεί στη συγκέντρωση, ακόμα μια δήλωση του Νουρή και θα μας κάνει όλους…. Ντουρούτι.

Παρά τις απειλές πριν ξεκινήσει η πορεία ότι όσοι θα συμμετάσχουν θα καταγγελθούν, κανένας δεν έφυγε, κανένας δεν λιποψύχησε. Σπάνια βλέπεις τόση ομορφιά και περηφάνια στην Κύπρο συγκεντρωμένη μέσα σε τόσο μεγάλη μάζα. Είναι γι’ αυτους που θα μιλά η ιστορία και όχι βέβαια για τις χιλιάδες που συνωστίζονταν λίγα μέτρα πιο κάτω, στη Λήδρας όπου ο ένας κουτουλούσε τον άλλο με την αστυνομία να αλληθωρίζει.

Βέβαια, δεν τόλμησαν να γράψουν κανένα όταν η πορεία ξεκίνησε. Πόσους να γράψουν 100, 200, 1000; Θα ήταν μια πολιτική αυτοκτονία της κυβέρνησης και ιδιαίτερα του Νουρή που απ’ ότι φάνηκε, είναι και ο πιο αδύναμος κρίκος μέσα στη συμμορία που μας κυβερνά ένεκα των συνεχών δηλώσεων του που θυμίζουν 3ο Ράιχ. Βλέπαμε βέβαια τους μορφασμούς στα πρόσωπα των αστυνομικών που έμοιαζαν σαν Λύκοι που μύριζαν αίμα. Υπομονή όμως, θα τους είπε ο Νουρής ,υπομονή.

Τέλειωσε λοιπόν η εκδήλωση και εκεί που διαλύονταν όλοι, εκεί που ο καθένας μας ήταν μόνος, άτε και με κανένα - δυο άλλους, αμέσως οι χαφιέδες με τα πολιτικά και αστυνομικοί με στολές άρχισαν δουλειά. Άρχισαν να μας γράφουν εξώδικα γυρεύοντας την παραμικρή ευκαιρία να δώσουν ξύλο, να συλλάβουν, να τρομοκρατήσουν, όπως συμβαίνει ακριβώς σε όλες τις φασιστοκρατούμενες χώρες του κόσμου. Έγραψαν αρκετούς από εμάς και περίμεναν, οι γελοίοι, να πληρώσουμε το πρόστιμο. Κανένας δεν δέχτηκε να πληρώσει. Όλοι δικαστήριο και στο ΕΔΑΔ ακόμα.

Να μην παραξενευτείτε στις επόμενες πορείες και συγκεντρώσεις να βάλουν και κάποιους ακροβολιστές εκεί απέναντι, στα ακίνητα Χ’’Σάββα, ακλουθώντας κατά γράμμα τις τακτικές του ‘ήρωα’ τους, πίσω στα Δεκεμβριανά του 44. Ολόκληρη Κύπρο κατάστρεψαν το 74, θα κωλώσουν για κάτι ‘ακροαριστερά’ ‘αναρχικά’ στοιχεία όπως μας αποκαλούν τα διάφορα εοκαβητιζίδικα κανάλια τους;

Ήταν μια όμορφη μέρα.

Δημήτρης Δημητρίου

1 Ιουνίου 2020