Τα έκτακτα επιδόματα και γιατί το σύνθημα «όλοι μαζί» είναι αερολογίες της δεξιάς

Αναφορικά με τον τρόπο υπολογισμού του έκτακτου επιδόματος ανεργίας θα ήθελα να καταθέσω τη δική μου άποψη.

Σωστά υπολογίστηκε το έκτακτο ανεργιακό στη βάση της ίδιας μεθοδολογίας που ακολουθείται και για το κανονικό ανεργιακό επίδομα. Αν έπαιρναν για παράδειγμα, το 2019 σαν βάση, αυτό πιθανό να δημιουργούσε κάποια προβλήματα αφου πολλές εταιρείες και αυτοεργοδοτούμενοι πληρώνουν ακόμα εισφορές για το 2019 και άρα υπήρχε η πιθανότητα να μην μπορούσε να υπολογιστεί με ακρίβεια ο ημερήσιος μισθός. Από την άλλη, αν το έκτακτο επίδομα βασιζόταν πάνω στους μισθούς του 2020, αυτό ίσως να μην ήταν αντιπροσωπευτικό αφου το δείγμα είναι πολύ μικρό και οποιεσδήποτε αποκλίσεις από τον κανονικό μισθό (π.χ απουσία από την εργασία για οποιοδήποτε λόγο) θα επηρέαζαν δυσανάλογα το ύψος του επιδόματος.

Για όσους δεν καλύπτουν τις ασφαλιστικές προϋποθέσεις (π.χ. δεν εργάστηκαν το 2018) θα πάρουν το 40% του μισθού του Ιανουαρίου του 2020. Αυτό είναι εντελώς αυθαίρετο και απαράδεκτο. Θα έπρεπε να λάβουν το ίδιο ποσοστό όπως και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι που επηρεάζονται.

Υπάρχει μέγιστο όριο επιδόματος που ανέρχεται στα €1214 για περίοδο ενός μήνα. Η λογική του μέγιστου ποσού μπορεί να γίνει κατανοητή αν και το ύψος του ποσού θα έπρεπε να αναθεωρηθεί στο 80% του εθνικού μέσου όρου του ακαθάριστου μισθού του τέταρτου τρίμηνου του 2018 που ήταν € 1.949 (δηλαδή στα € 1559). Δεν μπορεί ο Αβέρωφ να καπαρτίζει ότι ο μέσος μηνιαίος μισθός αυξήθηκε κατά τη διακυβέρνηση της δεξιάς και από την άλλη να πετάει στον κάλαθο των αχρήστων την οποιαδήποτε χρησιμότητα, σε ώρες δύσκολες μάλιστα, αυτού του στατιστικού δείκτη. Εκτός κι΄ αν αυτή η παραγνώριση είναι και μια έμμεση παραδοχή ότι ο τρόπος που βγήκε το νούμερο των €1.949 είναι παραπλανητικός και προβλήθηκε στα πλαίσια του λαϊκισμού της δεξιάς.

Αυτό όμως που είναι εντελώς απαράδεκτο, είναι ο μη καθορισμός ελάχιστου ποσού επιδόματος. Είναι σ΄αυτό το ποσό που κρίνεται κατά πόσο ο εργαζόμενος θα μπορέσει ή όχι να επιβιώσει κάτω από αυτές τις δύσκολες συνθήκες. Το κριτήριο καθορισμού ενός ελάχιστου επιδόματος θα μπορουσε να καθοριστεί με βάση τα λογικά έξοδα διαβίωσης όπως καθορίζονται στα Σχέδια Αφερεγγυότητας του Υπουργείου Εμπορίου. Για παράδειγμα, το επίδομα για μια οικογένεια με δυο εξαρτώμενα, δεν θα πρέπει να είναι λιγότερο των 1100 - 1300 ευρώ τον μήνα (αναλογα με την ηλικιακή συνθεση των εξαρτώμενων), αναθεωρημένο προς τα πάνω σύμφωνα με το σημερινό κόστος ζωής. 

Συμπερασματικά, η αποζημίωση μπορεί να εξαρτάται πάνω στο 60% των απολαβών , μπορεί να βασίζεται πάνω στις ασφαλιστικές αποδοχές του 18 , αλλά να κινείται μέσα στα ελάχιστα και μέγιστα πλαίσια (κυρίως τα ελάχιστα) όπως διατυπώθηκαν πιο πάνω.

Τώρα θα μου πείτε ότι ίσως να μην υπάρχουν οι δυνατότατες αφου το κράτος ροκάνισε διαχρονικά γύρω στα 9 δις από τα αποθεματικά του Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Αφου όμως, όπως διατυπώνουν και οι πολιτικοί μας , όλοι μαζί θα τα καταφέρουμε, εισηγούμαι αυτοί που στο καράβι βρίσκονται στις καμπίνες της πρώτης θέσης να συνεισφέρουν αναλογικά περισσότερα από αυτους που τραβούν μια ζωή κουπί. Συγκεκριμένα, εισηγούμαι αύξηση του εταιρικού φόρου καθώς και την επιβολή δασμών (excise tax) σε αυτοκίνητα πολυτελείας, γιότ και άλλων ειδών που αυτή η κυβέρνηση έχει απαλλάξει για να ευλογήσει τα γένια αυτών υπηρετεί. Επίσης, η κατάργηση όλων των εξοπλιστικών προγραμμάτων αφου αυτό το κονδύλι ρίχνεται στα μαύρα τάρταρα χωρίς να υπάρχει νόημα έκτος από το να κερδοσκοπούν οι μιζαδόροι φίλοι της κυβερνητικής παράταξης και οι σύμμαχοι του Αναστασιάδη όπως ο Νετανιάχου και το τρομοκράτος του Ισραήλ. Θα μπορούσε τέλος, να κοπεί το κονδύλι που επιχορηγεί τους παπάδες και να μειωθούν στο μισό οι απολαβές των δικαστών του Ανωτάτου, του κεντρικού τραπεζίτη και άλλων υψηλόβαθμων κρατικών λειτουργών. Δεν είπαμε ότι όλοι μαζί θα ξεπεράσουμε τις δυσκολίες;

Δημήτρης Δημητρίου

17 Απριλίου 2020