Το περί ρατσιστικής ΔΔΟ, παραμύθι κάποιων μασκαράδων

Ε λοιπόν δεν άκουσα κανένα απ’ αυτούς που ισχυρίζονται ότι η ΔΔΟ είναι ρατσιστική να καταδικάζουν τον εγκλωβισμό των τ/κ στο 3% του κυπριακού εδάφους κατά την δεκαετία του 60 . Και να μην μου ξαναπούν ότι οι τ/κ αυτοεγκλωβίστηκαν με τη δική τους θέληση διότι γελά και το παρδαλό κατσίκι μαζί τους. Οι εκθέσεις του ΓΓ του ΟΗΕ ήταν εκείνη την εποχή γεμάτες από τις βιαιοπραγίες που γίνονταν εναντίον των τ/κ ,τις πυρπολήσεις των τ/κ σπιτιών , τις πράξεις λεηλασίας , τις δολοφονίες , τις εξαφανίσεις, τα πηγάδια … Ούτε και θυμάμαι κανένα από τους ιδεολογικούς τους προγόνους να βγαίνουν στους δρόμους και να κρατούν πίκετς διαμαρτυρόμενοι για την παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων όταν οι τ/κ μανάδες δεν είχαν γάλα να ταΐσουν τα μωρά τους σαν αποτέλεσμα του ολοκληρωτικού εμπάργκο που επέβαλε η ε/κ κυβέρνηση. Για την ιστορία, χρειάστηκε η επέμβαση των ΗΕ για να χαλαρώσουν αυτά τα σκληρά και απάνθρωπα μέτρα φυσικά εκεί και όπου δεν μπορούσαν να ξεγελάσουν τους παρατηρητές των ΗΕ . Δεν είναι καθόλου τυχαίο που όλοι αυτοί οι μασκαράδες θεωρούν ακόμα και σήμερα τον Γιωρκάτζη ήρωα και δεν χάνουν ποτέ τα μνημόσυνα του . Γι’ αυτούς η περίοδος εκείνη ήταν η ‘χρυσή εποχή του Περικλή ‘ . Δεν υπήρχε γι’ αυτούς ρατσισμός αφού αυτοί που υπέφεραν ήταν τουρκοκύπριοι που ως γνωστόν εν ‘shύλλοι’ . Ρατσισμός υπάρχει μόνο όταν απειλείται η ηγεμονία της ε/κ πολιτικο-οικονομικής ελίτ και η μονοπώληση του κράτους από δαύτους. Τότε είναι ρατσισμός!!

Το πόσο κωμικοί είναι παπαγαλίζοντας το σύνθημα περί ρατσιστικής ΔΔΟ που τους έμαθε ο μέντορας τους , ο Τάσος Παπαδόπουλος με τον Λυσσαρίδη να ακολουθεί, αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι δεν διερωτήθηκαν ποτέ μα ποτέ πώς ένας παγκόσμιος οργανισμός όπως είναι ο ΟΗΕ, με μέλη ΟΛΕΣ τις χώρες του κόσμου, να υποστηρίζει με θέρμη την ΔΔΟ σαν την μόνη μόνιμη και δίκαιη διευθέτηση του κυπριακού. Πότε άκουσαν έστω και ένα από τα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης να δηλώνει ότι η ΔΔΟ είναι ρατσιστική; Δεν γνωρίζουν άραγε ότι η ΕΕ αναγνωρίζει την ΔΔΟ σαν την καλύτερη διευθέτηση και ότι ο Αναστασιάδης αναγκάστηκε να κάμει κωλοτούμπα αφού δεν βρήκε καμιά υποστήριξη στις ‘ευφάνταστες‘ ιδέες του περί δυο κρατών, συνομοσπονδίας και δεν ξέρω τι άλλο γελοίο προσπάθησε να τους πλασάρει;

Η άγνοια ήταν κάποτε ένα ελαφρυντικό, ένα λογικό άλλοθι. Σήμερα δεν υπάρχει αυτό το άλλοθι εκτός και αν έχουμε να κάμουμε με κρουσμένους εγκεφάλους.

Δημήτρης Δημητρίου

27 Οκτωβρίου 2019