Γιατί μετέωροι οι Γεν. Εισαγγελέας & Ελεγκτής ;;;

Ό,τι και να γίνει, το χαλούμι θα συνεχίζουμε να το τρώμε όπως καταπίνουμε τα πάντα χωρίς να μιλούμε ούτε μεταξύ μας, ούτε με την συνείδηση μας. Χρόνια τώρα  οι ευθύνες στον τόπο μας είναι ό,τι πιο τυχαίο υπάρχει, γιατί έτσι το θέλουμε και έτσι ψηφίζουμε να είναι.

Μοιάζουν σαν ρυθμισμένη μηχανή σε καζίνο που πατάς κουμπί, και ξέρεις εκ των προτέρων για ποιους «κληρώνεται το λαχείο».

Τα παραδείγματα και οι φίλιες παρεμβάσεις εφ΄ όλης της ύλης κατάντησαν ο κανόνας σχεδόν χωρίς εξαιρέσεις οι οποίες οσονούπω και με όλους τους τρόπους πάνε να λείψουν. Διότι οι νοοτροπίες «εντός εκτός και επί τα αυτά» παραμένουν μαθηματικά οι ίδιες και χειρότερες.

«Εντός» με τον ανάξιο τρόπο που αυτοδιοικούμαστε σαν ξένοι στον τόπο μας. «Εκτός» από τα κύματα του εποικισμού που μας κατακλύζουν, «και επί τα αυτά» με τα «καλοζυγισμένα συμφέροντα» που όσο και να συγκρούονται, εν τέλει μεταφράζονται σε δισεκατομμύρια που εξαφανίζονται…

Παρόλα αυτά, από πλευράς Γενικού Εισαγγελέα και Ελεγκτή  ακούγονται θαρραλέα και ελπιδοφόρα μηνύματα. Πλην όμως:

1ον Οι νόμοι, που κατοχυρώνουν δικαίως την αθωότητα ως απαράβατο Ανθρώπινο δικαίωμα, αφήνουν και  καμαρόπορτες στη διαφθορά να διολισθαίνει παντού χωρίς να την εμποδίζει κανένας και

2ον  Οι στίχοι «Ένα το χελιδόνι κι Άνοιξη ακριβή…» που υπογραμμίζει ο Ελύτης και μελοποίησε ο Θεοδωράκης στο «Άξιον εστίν» αναμεταδίδουν το «ανάξιον εστίν» που ασυνείδητα και εξ υπαιτιότητος μας βιώνουμε…

Γιαυτό και ΟΛΑ χάνονται στον καιάδα του «φιλοπρόοδου και θρησκευτικού πατριωτισμού» που κατακυριεύει το ΕΙΝΑΙ μας, σαν να μην είναι κάτι που αξίζει τον κόπο, Ε/κ και Τ/κ, να  διαφυλάξουμε ως κόρην οφθαλμού για τα παιδιά και τα εγγόνια μας. Αντ' αυτού και οι δυο κοινότητες διαχειριζόμαστε την ύπαρξή μας σαν ενιαίο πακέτο προσφοράς στον Ερντογάν που καραδοκεί για «το δρυός πεσούσης» και περιμένει…

Επαναλαμβάνω: Ο «αγράμματος» Εθνικός μας ποιητής Βασίλης Μιχαηλίδης έγραψε ίσως το πιο συνοπτικό και ελπιδοφόρο μήνυμα, για να παραμείνει ως απόσταγμα φιλοσοφίας όλων των εποχών:

"Το ’νιν αντάν να τρώ’ την γην, τρώει την γην θαρκέται, μα πάντα τζείνον τρώεται τζιαι τζείνον καταλυέται"

Εμείς οι «γραμματιζούμενοι» του λειτουργικού μας αναλφαβητισμού με τα διδακτορικά και τα μεταδιδακτορικά, τρωγόμαστε μεταξύ μας και όχι μόνον. Τρώμε συνάμα τη γη που μας γέννησε, που σημαίνει  και «από πάνω μας».

Δηλαδή οι παροικούντες εις την καθ΄ ημάς «Ιερουσαλήμ» ένας-ένας μετέχουμε και ξέρουμε τί γίνεται, αλλά όλοι μαζί δεν κάνουμε τίποτε. Οπότε τί να σου κάνουν… μετέωροι οι Γενικός Εισαγγελέας και Ελεγκτής… και όσοι Έγκριτοι Δικαστές τιμούν τον Τίτλο και την Έδρα τους, εκτός από το να ξεσπούν προφητικά δημοσίως;

Αυτό το άρθρο είναι γραμμένο για τον καθένα, αλλά πρωτίστως για τους ελάχιστους που κατέχουν θέσεις κλειδιά και έχουν το σθένος να υπερασπίζονται δημοσίως την προσωπική τιμή και την αξιοπρέπειά τους (μαζί με την δική μας).

Αντώνης Δημητρίου
11 Δεκεμβρίου 2018